Ayakta los isikta,
Hafif salinarak,
ve ayaklarimizin altindan,
Sonbahar yapraklarinin ucup gitmesini hissederek,
Sevgiyle yaslanmis bir basta
Kendi anlamini bulmus bir omuzla,
kapanmis gözlerle,
Yorgun kirpiklerle belki,
Donuk iki yüz yansiyan isigin kirilmasinda
icten ice bir bakis gibi,
Derin bir nefes almak gibi,
Dans etmek...
Hani bir insanin,
Baska bir insanin sicakligini hissetmesindeki,
Tuhaf sicaklik gibi!
Sonra kokusu Sevginin,
Hani boynundan insanin,
Aklinin en eldegmemis yerlerine akisi gibi,
Aslinda öyle olmali dans etmek.
Hafif salinarak,
Ayaklarinin altindan bir Yasamin kayip gittigini bilmeden,
Yapraklar gibi,
ve yapraklar gibi,
ve yapraklar gibi!
özgür aslinda...
Ersoy Cav 2007 ZH