Birakin kalsin!
ölüler mezarda güzel!
Dökülmesin Günahlar,
Hayat zaten kötü!
Birakin!
Melekler Dualarla Güzel!
Cekip Ellerimizi üstünden,
Bulutlari dagitalim!
Gördügüm mavi gözler,
onlar Göklerde Güzel!
ve yoksullugumuzun kursuni Bulutlari
onlar,
onlar bu Siirle güzel...
Adim adim gecip gidecegiz,
kendi yolumuzdan,
kendi nefesimiz kendi gögüs kafesimizde
Yaklasirken sonumuza,
daha cok büyüyecek gözlerimiz!
Daha cok yaklasirken!
irmagin sulari tasacak...
Anlayacagiz...
o karanlik Sularda,
Yasam ölümle güzel...
Susturmayin sesini,
o kadin,
anac haliyle,
Gözlerinde cocuk gülüsüyle güzel!
Saclarinda büyütür yasamini,
Beyaz,
Bembeyaz bir sayfa gibi.
Ne cok sey var yazacak,
Ellerinin geckinligine,
ne cok sey var yazacak!
Vefanin büyüklügüne.
Susturmayin sesini kadinin!
Bir Agittir dalgalanir icimizde,
Gitsem...
Henüz sabahin ilk isiklarindan bir isik getirsem,
sana en güzel Turuncu desem,
Gözyaslarinda ölsem!
Birakin kalsin!
Sevda bir kor ates dediler,
Ozanlar Sairler...
Senin icin imkansiz dediler,
üsüdüm gerceginden geceler boyu,
Nasil kanmak ister insan yalanlara,
Nasil bir kocaman bir boslukta arar da bulamaz gözlerini!
Bu yalnizlik benim!
Birakin kalsin!
Yildizlar göklerde Güzel, Dokunma!
Ve sen bu imkansizlikta güzelsin, Unutma!
Ersoy Cav 2008 - ZH