Canım Kızım,

[ekremkazan]

[Linkleri Görebilmek İçin Üye Olmanız Gerekmektedir. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

Canım Kızım,



Canım kızım,
Yorgun günlerin sabahıydı,
Bir hastane odasında,
Aylar sonra,
Daldığın,
Ölüm uykularından kalktın.
Yeniden doğmuşçasına,
Ağladın, ağladın…

Saatler durmuştu altı aydır,
Gözlerini açtığında yeni bir başlangıç’a,
Yeniden dünyaya gelmek bu olsa gerek,
Saniyeler yeniden dönmeye,
Pencere camında seni gözetleyen,
O minik serçe kuşu dahi ötmeye,
‘’Sevgi doğdu’’
‘’Sevgi yeniden doğdu’’ dercesine,
Sana alkış tutuyordu kanatlarıyla pencerenden.

Yüzünü sola çevirdin,
Ufak tebessümlü ifadelerinle,
Gözlerimin içine baktın,
İlk kelimelerindi be canım kızım,
Babacığım, annem nerede diye?

Yüreğim param parça,
Nasıl anlatayım sana hasta yatağında,
Çaresizliğimde,
Dalga kıranlarımın dahi çaresizliğini,
O elim kazanın ardından,
Sen vardın ama o yoktu…

Yutkundum,
Nutkum tutuldu,
Düğümlendim,
Sana gerçeği diyemedim kızım, diyemedim.

O bizi gözetliyordu, bulutların arasında,
Kanatlarını takmış,
O bizi bekliyordu, bir çiçek bahçesinde,
Kucağını açmış…

Bir gelin gibi süsledim seni kızım,
Gözyaşı selimin önüne set çektim,
Hıçkırıklarımı içime gömdüm,
Yüreğim kan ağlıyorken.

Nerede, ne zaman bu baraj taşacak,
Çaresizliğim nereleri aşacak,
İçimdeki volkan ne zaman patlayacak,
Bilemedim, bilemedim…

Haydi, annene gidiyoruz canım kızım,
Sanki bitmeyecek bir yolda,
Uzun mu uzun, bir yolculuğa çıkıyoruz,
Sen ve ben,
Baba kız,
İkimiz…

Eyüp sultan mezarlığında,
Bembeyaz mermerleri arasında,
Dik yokuşları tırmanırken,
‘’Baba, buraya niye geldik yoruldum’’ dedin,
Diz bağlarım çözüldü,
O an geldi,
Hıçkırıklarım boşaldı benliğimden,
Yürek volkanım lâv püskürttü,
Yer oynadı yerinden,
Canımdan bir parça kanatlandı,
Tüm haliç köprülerinin üstünden geçti şuursuzca,
Arşa yankılandı.

Babacığım, babacığım,
‘’Ben seni üzecek ne dedim ki?’’ Dedin,
Sen, diyeceğini dedin, be güzel kızım,
Ben, ben ne diyeceğimi bilemedim, bilemedim…

Hâlâ, hâlâ sana,
Annen aramız da değil yavrum,
O artık,
Bu Cennet bahçesinin,
Yedi verenleri gibi çiçek açıyor,
O, toprak ananın koynunda yatıyor,
Diyemedim, diyemedim,
Diyemedim be canım kızım, diyemedim…
*


EKREM KAZAN