Aylardan Agustos....
ezan vakti bir kız gözleri buğulu,
dogarken alnında yazılıydı kaderi..
kaderinin acı cekmek oldugu....
bilmedi küçük kız hayatının acılar
üzerine kurulu oldugunu
aradı bulamadıgı mutlulugu,
kayan yıldızlarla beraber tutardı dileğini
Allah'ım bana mutluluğu nasip et diye
gözyaşı duasıydı o'nun
üzerine
yağmur olup damla damla
yağan gülücükse hayaldi sadece..
her gece kapardı gözlerini ümitle
belki birgün mutlu olurum diye...
büyüdü bu hayalle küçük kız,
seneler kırdı kalbini darbelerle
o yaralara bile güğüs gerdi,
kalbini büyüttü hiç bulamadığı sevgiyle
ümit etti ama nafile..o hayata yenilmişti bi kere
alinti