ONUN EVİ BİR YUMRUKLUK YÜREĞİYDİ.
Bu eve biri lazım dedi kadın biri lazım. Oysaki nefeslerin birbirine karıştığı bir yaşamı vardı. En kötüsü de bu olsa gerek diye geçirdi içinden. “ Kalabalıkta yalnızlık” Kendi seçimiydi aslında farkında mıydı, değimliydi. Bilen yoktu. Kırılmaktan çok korkar ve kendini korumak adına sadece sunulanı yaşardı nicedir. Yaşadıkları örmüştü bu borda ağını etrafına…
Çocuktu sevdası. Hala çocuk, hep de çocuk kaldı yüreği. Sevdası gibi… Hayallerinden bir dünya
Bu konu 1864 kez görüntülendi 1 yorum aldı ...