Bir Defne Yaprağını Sarar Gibi Hasretini İçime Sığdırıyorum

[?MASKAP?]

Sen adını gülden koyduğum,
Şiimdi ise ellerimde kanayan yitik sevdam.
Bak yokluğuna büyüyor sensizliğim,
Oysa adını kaderim koymuştum,
Umutla beslemiş,ellerimle hasretin sevdasını içirmiştim.
Tülden perdeler yapmıştım senin için ayışığında..
Sabaha doğmayan gecelerin koynunda,
Senin için şiirler yazmış,taç yapıp alnına dizmiştim.
Boğazında söylenmeyen cümlelerin arasında,
Nasıl da çıktı “elvada”
Ve nasıl güle güle demişim arkandan.


Şimdi söyleyemediğim türkülerimi söylüyorum
arkandan.
Dile gelmemiş mısralar dolaşırken satırlarımda,
Sensizliğin beliriyor karşımda..
Yürek biçare,doludizgin
Bir defne yaprağını sarar gibi hasretini içime sığdırıyorum. .
İşte sensizliğin kapısındayım
Ve şimdi sensizliğimi bir hüznü istikamet karşılıyor.
Kimin bu yorgun kırmızı gözler,kimin için sabaha gebe.
Ve kimin için karalıyor bu satırla