Kişilər ağlamaz, hə Ana?

[AyMaRaLCaN]

Kişilər ağlamaz, hə Ana?

Dünyaya ilk gəldiyimdə də ağlmadım, hıçqırıq içində açdım gözlərimi.

Həyatın tam göbəyində yaşadım,ana!


Azadca, sərbəstcə hər şeyimi itirməkdən, işsiz qalmaqdan, sevgilimin tərk etməyindən,

yalnız qalmaqdan, qəzadan, bəladan qormaxdım ana!

Bir tək ağlamaqdan qorxdum Ana!




Güclüydüm, güclü olmaq məcburiyyətindəydim.Qızlar kimi ağlayıb zırıldaya bilməzdim,

el aləmin dilinə düşə bilməzdim, ana!

Axı kişilər ağlamazdı,Ana!





Dostlarım məndən uzaqlaşardı ağlasaydım.Bəlkə də qız belə verməzdilər mənə.

Hətta sən belə ağlaya bilərdin ana, amma mən ağlamazdım.

Axı kişilər ağlamazdı,Ana!



Dəfələrlə dolan gözlərimi içimdə boğdum. Tutdum özümü, sıxdım özümü, amma ağlamadım.

Məni üzən hər şeydən uzaqlaşdır, qaçdım, gizləndim...Qorxdum gözü yaşlı görüb məni acız bilərlər...

Gözlərimdə yaş axmasın deyə yağışın altında gəzdim, amma gözümdən yaş axıtmadım ana!

Axı kişilər ağlamazdı,Ana!




Mənə hər şeyi öyrətdin ana, bircə ağlamağı öyrətmədin ana.

Hər zaman başımı dik tutdum, qorxmadım heç nədən.Dirəndim,üsyan etdim, amma ağlamadım ana!

Kişilər ağlamazdı həə, Ana!?




Mənə söz ver ana…

Bir gün məni tərk etməyəcəyinə,bir gün həmişəlik getməyəcəyinə söz ver ana!

Məni ağlar qoymamağa Ana!

Axı demişdin kişilər ağlamaz həə Ana!!!



(Müəllif: Tural isayev)