Bana bir masal anlat anne, çocukluğumda çocuk diye es geçtiklerini barındırsın içinde,
arada bir göz kırp bana ve hatta bir parça gülümse...
bilirsin en çok, gülümsemeleri severim ben kahkalardan daha çok.
Bayat gelir bana onlar, terek altına sürülmüş, yemesi unutulmuş yemek gibidirler...
Masal anlat bana,
içinde kötü kalpli o pis cadılar olmasın, korkuyorum biliyorsun.
hem de çok pis gülüyorlar.
Es geç gitsin onları. Zaten bir işe yaradıkları da yok.
Bana bir masal anlat anne arka fonda "bana bir masal anlat baba" şarkısı çalsın.
Yeni türküyle çıksın ruhum yolculuğa ama bedenim senle kalsın,
dönüp dolaşıp geleceğim yer senin yanın olsun.
Senden uzakta üşüyor, korkuyorum.
Beni çok korkutuyorlar anne, küçük bir kızım diye.
Arada bir de aşk kokan ezgiler mırıldan kulağıma,
ninni niyetiyle aç sözlerinin kapısını ve hapset beni sevdalara.
içinde bir parça kekik koksun, bir parça sen ve bir parça da...
Neyse Anne sıkıldım ben, isteyerek hapsolduğum bu sevdadan.
aç kapılarımı,
saçlarımı daha yeni kestirdim kusura bakmasınlar, başka yollar denesinler.
hem yüzyıl çoktan doldu ve ben yüz birinci günü de bitirmek üzereyim
istemiyorum artık gelmesinler.
Bana bir masal anlat;
içinde bilmediğim bir şey olsun. Güneş'le ay'da olsun isterim tabi ama o türküyü çoktan söylemişler.
bize yeni sözler söylemek düşer. en iyisi sen bana bilmediğim bir türkü söyle.
Anne! çok konuşuyorum, sık sık karar değiştiriyorum diye bana kızmıyorsun değil mi?
Bana bir türkü söyle sen en iyisi
bir tabak aşktan, bir parça sevda'dan getirip koysunlar gönlüme,
ortaya, bunların yanında güzel gidecek karışık bir salata alayım.
Kapattım gözlerimi annem, uslu duracağıma söz veriyorum!..
.........
Olmuyor anne! suskunluk bana yakışmıyor sana yakıştığı kadar
Martılar gelip gidip pencereme vuruyor,
beni çağırıyorlar anne; gidip onlarla uçma yarışına girim mi?
düşüp dizimi yaralayabilir miyim?
üzerimi çamura bulayayım, burnumun üzerinde kocaman bir leke olsun istiyorum.
lütfen anne...
o kötü cadıların uzun siyah saçlarını çekmek istiyorum, canlarını yakmak istiyorum canımı yaktıkları için.
Gidiyorum anne ben, yaramazlık yapmaya ne de olsa her masal biraz tanıdık.
Biliyorsun Anne; ben masaldan çok seni seviyorum,
kahramanlar gün gelip "puf" olup uçup gidiyorlar, ben aşkı seviyorum anne.
Tüm bunlar Yalan, ben, gerçek olana müptelayım biliyorsun...
Bütün bunlar dünyadan götürü, biliyorum...
Cadı da olsa yaratılanı seviyorum artık Yaratandan ötürü...
alinti...