Günün birinde Behlül bir alimin ders verdigi yerden geliyordu.
O alim talebelere ders vermekle mesgul idi.
Mezkur alim ders esnasinda talebelerine söyle diyordu:
" Imam Sadik (as) bir takim seyler söylemektedir ki ben bunlari kabul etmiyorum.
Mesela o diyorki seytan cehennemde yanacaktir.Bu olacak ismidir?
Zira seytan atesten yaratilmistir.Dolayisiyla da ates ile azab görmesi
makul bir sey degildir.Belki o baska bir seyle azap görecektir.Hakeza
Imam Sadik (as) diyorki,Allah görülmez. O gözle görülmekten münezzehtir.
Halbuki bu da dogru degildir.Zira Allah da mevcuttur.Vücudu olan bir seyin
gözle görülmemesi kabul edilir bir sey degildir. Hakeza Imam Sadik (as)
diyorki, insanin amellerinin faili bizzat kendisidir.Bana göre bu da dogru degildir.Zira bir cok delillerden de anlasildigi gibi her sey Allah `tandir.
Dolayisiyla insanin amellerinin faili de Allah (cc) tir."
Behlül bu sacma sözleri duyunca yerden taslanmis bir camur alarak o alime atti ve kacti.Behlülün attigi bu taslanmis camur parcasi alimin alnina isabet etti
alnini yaraladi.O alimin talebeleri Behlül`ün ardina düserek onu yakaladilar ve Harun-ur Resid`in yanina götürdüler. o alim halifeye dediki: "Behlül bana taslanmis bir tas parcasi atarak alnimi yaraladi.Ondan sikayetciyim."
"Behlül alime,acaba bana cektigin aciyi gösterebilirmisin?diye sordu.
Alim, "sen aklinimi kacirdin,dert hic görülürmü? dedi.Behlül, o halde
derdin yok demektir.Zira eger mevcut ve var olsaydi mutlaka görülürdü.
Sende bunu söylemiyormuydun?Üstelik sende topraktan yaratilmis degilmisin?
Sen demiyormuydun ki hic bir sey kendi cinsinden olan bir seyle azab görmez.Bende sana kendi cinsinden olan bir seyi attim. O halde caninin acimamasi ve dert cekmemen gerekmezmi?Üstelik seni incitten de ben degilim,
belki Allah`tir diye cevap verdi.Behlül böylece bir tasla üc kus vurmus
oluyordu.Bir hareketiyle o alimin üc tane hatasini gözler önüne serdi.
Behlülün aklina sasan Harun-ur Resit, icin icin güldü ve onu serbest birakti.