YENİDEN DOGMAK

[Ayqiz]

Kangiren olmuş akşamlarda,yarım hayatımın hüznünü yaşıyorum yine
Gecen senelere inatla unutmak bir yana,koparasını seneler evvel verdigim aşkını yaşıyorum doyasıya
Yoklugun icimde ateşden bir gömlek
Hergün yenisiyle degişdiriyorum
Her gün bir öncekinden daha cok yanıyor canım
Her gün bir öncekinden daha cok ölüyor ruhum
Senin sevginle hayat bulurken
Diger yanda yoklugunla biraz daha yok oluyorum
Yoklugun icimde fırtına önceki bir sessizlik
Her zamankinden daha cok durgunum
Her zamankinden daha cok yaralı
Rüzgarda yolunu şaşirmiş bir kelebek misali
Salıyorum cansiz bedenimi sensizligin girdabına
Artık seni özlerken acı cekmiyorum sevgili...
Başımı duvarlara vurdugumu ellerimi ısırıp kanattıgımı
Kanlı göz yaşları dökdügümü saymazsan eger
Acı cekmiyorum artık... Seni özlüyorum
Her gün daha cok sen oluyorum .Gözlerindeki alevi yangını gördükce daha bir yanıyorum.Her yangınımda kül oluyorum.Sonra anka gibi küllerimden doguyorum seninle yeniden her yeni güne....Ve gözlerim uykuya merhaba diyene kadar yine ve yine başlıyorum yanmaya...uykunun kollarına bırakdıgımda kendimi biliyorumki tamamen kül yıgınıyım o an. Güneş ışınlarıyla üzerime dogana dek küllerim savruluyor karanlık dehrizlerde.Gözlerimi acdıgım an, adın dilimi, hayalin ruhumu,aşkın kalbimi yakmaya başlıyor yeniden ve yeniden......SAYGILAR