ßaK ßiR TaNéM

[MuTSuZ]

Bak bir tanem,

Dışarıda rüzgar dalları kırıyor.Yağmur da yağıyor duyuyormusun ? Işık aradığım böyle gecelerde, ben hep sana yolcuyum.

Kuşların saçaklara üşüştüğü , ıslak karanlık köşelerde garip yolcuların bekleştiği , bazen de karın dizleri buldugu böyle gecelerde,çicekli yorganım bileısıtmıyor beni...

Karanlığa güneşi soruyorum hep. Saçlarımı bir kat daha kırartıp sıcaklığını aıyorum. O soğuk yel ise hala bacalarda uğulduyor.

Özlemim büyüyor içimde. Uzaktan titrek çan sesleri duyuyorum,, Çan seslerinden nefret ediyorum...

İlkbaharım, yazım, güzüm geçiyor. Kışım da hatta.!Ama bu geceler geçmiyor gülüm.

„Bir gün ,elbet bir gün“..!!

İşte o elbetlerde zincirliyim. Pranga mahkumlarınca tutsağım. Sana yönelecek gücü sende arıyorum.. Talan olmusluğumun „ kırık döküklüğünde“ Güçsüz fakat umutluyum...!!

Bak...

Yine bütün işıklar söndü pencerelerde.İçime düşen kor yakıyor beni.Bir günmü geçti üzerinden gençliğimin, bin günmü, bin yılmı sayamıyorum!

Ben canım;

„Ben mühürlenmiş,ben sende tutsak ve sana mecburum“her zamankinden Çok,,,Çözüp Çözüp birbirine bağladığım böyle gecelerde.

Bu kapkara sonsuz göğün altında,sana geçmi kaldım ? Korkuyorum..!!!

Bu gün sorguluyor ve yargılıyorum hayatımı yine...

Her zamanki gibi susmakmı doğru olur diyorum.

Susmak...

Yağmurdan arta kalan bir tutam bulut bile ağır geliyor omuzlarıma, çekilmez bir yük oluyor gülümsemek.

Oysakı gülümsemeyi ne cok seviyorum...!!!

Eteğime dökülen ağıtları toplayıp senin kapına türkü türkü bırakmak geliyor içimden.

Senin de sesin aşıp geliyor çökmüş bir dağ üstünden. O dağların altında kalmış ben; kapkara bir sitemle kadere ağlaşıyorum.

Bu yaralı bakışlarla hiç bir şeyi tutamam. Biliyorum gönül koymam, küsüp gitmem hata olur.

Ne yapayım !!!!

Böyle gecelerde dağılıyorum. Ellerim yuvasına uçuyor,arkasından gözlerim....Bir hayalin çevresinde dönüp duruyorum.

Sonra ,mor perçemli şafaklar seni bana getiriyor.Umutlarım yeniden göğe eriyor. Yalandan,riyadan,kirden,pastan uzak yerlerde umutlarım boy veriyor.

Böyle geceler olgunlaştırıyor beni...

Sevgimi haykırmak istediğim anlarda; SUSMAYI..

Hıçkırıklardan boğulmak yerine;GÜLMEYİ...

Gitmek yerine; geri dönüp daha SIKI SARILMAYI...

.....VE HERKESTEN BİRİNİ;

Canımdan çok sevmeyi öğretiyor böyle geceler...

Sabretmeyi öğreniyorum

[MuTSuZ]

Öyle derinlere gömdüm ki seni, bir daha bulamadım sesini. Sürekli kendini çoğaltan tekil özneydin benimle. Kulelerden bağıran, kangren olmuş bir susmaydım. Haramzedeydi gülücüklerim. Gittim, muammaları bağlayarak gözlerime. Baldıran acısı tadında, melankol lanetler yapıştı dilime. Kanla karışık tutarsız yeminler… Bir de; kalbimdeki soytarı hüzün… Ey sevgili! Sen su kadar safsın ve zambak rengidir sevdaların. Ya ben? Ödünç aldığım vakur sancılarda ölebilmeyi diliyorum şimdi, dua dua…Ortaçağ´ın günahkarlığından kalan, skolastik bir yalnızlıktım ellerinde, sevgili! Söyleyemedim… Yasaktı… Dillendiremezdik aramızdaki sensizliği. Sen küf kokulu hayatlardan geçip giderken, avuçlarındaki mahşer meydanlarında lime lime edilen ben oldum. Süngülenmiş kent yığınları düşerdi, saçlarımdan akıp giden yasadışı yağmurların bağrına. Alnımda heder olmuş bir akşam, kanatırdı düşlerimi bin kere. Sana ihanetimmiş aslında bu protest yalnızlıklar. Bilemezdim…
Hangi aşkın ayrılığı bu kadar lanetliydi ki? Hangi aşk mutluluk mevsimlerini solurken, apansız zift çiçeklerine durabilirdi? Yığılıp kaldığım yerde, marazi öfkeler ayaklanırdı sevdanın eylülüne; mahrem kahkahalarda acına suçüstü uyanma diye… Rüyalarımda kıskıvrak ağlama diye… Gül diye ey yar! Gül diye…
Kalsaydım, üstüme kalmayacaktı bağışlanamayan suçlar. Cinayet mahallerinde sereserpe bırakmayacaktın gülüşlerimi, delil diye. Kirli yüzler arasında sobelenmiş, kirpikleri Sehmud Ovası´na değen bir kız çocuğuydun içimde. Bense susmaların gırtlağında unutulmuş, söylenmeyen, kullanışsız bir cümleydim. Ey yar! Kimliği belirsiz kelimelerin kabristanı değil midir susmak?

Sevgili! Yüz´lerce sen´dim. Sen´lerce yüz´düm. Yüzünü geçemedim. Boğuldum! İyi ki kalmamışsın bende…
Çok cepheli yaşamların, karabasan tünellerinde bıraktım ömrümü. Yani biraz faili meçhul, biraz aşinaydım kendimi öldürmelerime. Sen düştükçe içine, sığlaşıyordu gözlerim deniz deniz. Adından susuyordum, haykırış oluyordun beynimde. Her intiharımdan sonra, seni inkara yelteniyordum satırlarca, sayfalarca. Ey sevgili! Coğrafyamın saçaklarına yağmur tıpırtısıyla düşen ey! Susmalarım ihbarımdır; en çok seni sustuğum, en çok beni gammazladığım. Üfleyince dağılan o tortusuz aşktan ne kaldı ki elimde, iri cüsseli ayrılık sözlerinden gayrı? Gittim!.. Görünmeden aşka, isyana, içine…
Duydum ki, benimle sensizmişsin hala. Gazel yaprakları taşıyormuşsun gençliğinin kanamalı sol yanına. Bedbin intiharların bitmeyen valsindeymişsin. Nikbin niyetlerin asırlık uykuda…
Hangi asılmak ki, paklayabilir lekeli ruhumu? Hangi toprak ki, saklayabilir şizofren hayallerimi? Ve hangi yargı ki, giyotin gibi başıma heveslenir? Ah musalla taşlarına gelesi kalbim! Yarin gülüşlerinden ölüm beğen şimdi…
Ey sevgili! Hayat benden geçeli çok oldu. Sende vazgeç artık cenazemi taşımaktan. Çünkü bana, aşka, SANA SENSİZİM. Affet beni, sevmelerine hala bir susuş varken…

[MuTSuZ]

hiçbir şey söyleme...
hiçbir şey yapma...

niye mi?
ben öyle yapıyorum...

Gecenin inceldiği yerde kaç kere dokunduk birbirimizin yaralarına.Sınırını gözlerinin çeliğiyle çizdiğin sorumlu sessizliği bozmadan bakışırdık irileşmiş gözbebeklerimize aldırmadan.Kısardım bakışlarımı senden yana,derdim sen değildin ki...Hem yaralarımızı kanatmadan dokunurduk,hem yeni yaralar açardık ruhumuzun nemli ve karanlık dehlizlerinde,sınırlı yalnızlıklarımızın ağırlığına hiç aldırmadan.Bırak taşlaşmış yüzümüzden yuvarlansın sıcak damlalar...

Herşey olması gerektiği gibiydi belki.Giriş,gelişme ve sonuç bölümleri son derece muhtemel bir hikayenin iki talihsiz karakteriydik.Mavi vurgulu fluoresan ışığıyla aydınlanmış soğuk ve ıslak kaldırım kenarlarında senin için yürüdüm.Sen bunu hiç bilmedin.Bende öfkelendiğin,olmasını istediğin ne varsa hepsiyle birlikte 'ben'dim aslında.Ve o 'ben' belki hiç kimsenin ait olmadığı kadar ait kılmıştı kendini sana, tüm reddedilmişliğine rağmen.Senin için heryerde hiç kimse olduğumu da bilmedin.Bilme,derdim seninle değil...

Arkana bakmadan gidebilir misin?
Son acıdan gülümsemeler giydirdim yalnızlığıma.İnsanların dünyasına bahar gelmekteydi,ben senden gitmekteydim.Gidişimi bir hüzün hikayesine dönüştürmeden ustaca gerçekleştirmem gerekiyordu.Başı önünde,uysal ve alabildiğine yarımdım.Geride bıraktığım sadece sen değildin.Ve bunu yine sadece sen bilmiyordun.
Arkama bakmadan gittim...


Aptallığım ve Bilgeliğimdi yaşadığım tüm acılar...
Kendimden ayrı düşünmedim sevdiklerimi..
Halbuki sen,
hep 'başka biri'ydin

[MuTSuZ]

[MuTSuZ]

...Ve hüzün giyinmiştir yapraklar,,


Her biri ayrı ayrı yerlere uçuyor istemeden.Sarının her tonunu giyinmiş ağaçLar,dallarındaki kuşların hüzünlü sesiyle huzur bulur kimi zaman.Bİr rüzgar eser uzaklardan ılık ılık.Kimine sewdiğinin kokusunu getirir sarı sonbahar,,kimine yepyeni bir başlangıç..
Yeni bir mewsim yeni bir umuttur kimine göre.Her sarının içinde farkediLmeyi bekleyen bir ton yeşiL bırakır sonbahar geride...

we farkedebilenlerden olma arzusu çocuklaştırır kimi zaman insanı,kimi zamansa olgunlaştırır...
Her yazıya ayrı bi anlam,her anlama ayrı bi sewda yükler sonbahar.. Her birinde ayrı bi umut barındırır her,,birinde ayrı bir acı..

we şöminenin başında acı kahveler içerken dostlarımızla,,anılarımız gelir kare kare aklımıza... Kimi zaman bir tebessüm kimi zamansa birkaç damla gözyaşı yollarız geçmişe.ve her dakikasını ayrı bi anLamda yaşarız sarı sonbaharın...

we toprak ananın kucağına düşen yaprakları toplamaya çalışır insanlar. Herbi yaprakta ayrı ayrı alır içimizdeki hüzünleri,,üzüntüleri.. we herbir yaprak buruk bi özlemimiz olur yerlerde sürünen. bize sadece acı weren..

Eksik umutlarımızı geride bırakırız sonbaharın bitişiyle. Tüm buruk özLemler,,üzüntüler yok edilir hayattan yakılır,,unutulur...
we her yeni yaprak yeni umutlar olur hayallerimizde.
we her hayalde yeni bir dünya kendimizce

[Apancene]

duygusuz bunların müellifi senmisin da çok güzel yazılar dygusuz ablacanın kulakları çınlasın aynı nakış gibiler ...

[MuTSuZ]

Hé DuYGuSuZ aßLaNıN MüéLLiFi

[Apancene]

yaaa ne disen mutsuz ayni benzerlikden olii işte sende çaktırısen alla alla alacan olsun nutsuz abla

[MuTSuZ]

Né aßLaSi ) YAW JéToN DüŞLMéDi

[Apancene]

köşeli gönderdim de ondandır mutsuz sen nici değiş bizde mutlu mutlu yazalım olmazmı çokmu istiyoz