kac zamani yitirdigin,ölü bir baslangicinda
ilk baharin
Kalbin sigmaz avuclarima,bilmezsin,
Bütün bir buz beyazi,hayallerim,
biraz seninle ben,gülümsedigim
ölüme uzanirken boylu boyunca.
raziyim!
Deprem yerinde,
Tirnaklarimi gecirip yinede umudun yüzüne,
raziyim...
Bir cicek bir yerlerden seninle,
filiz verir gök yüzüne
Raziyim...
Birkez daha olmak olsa,
Cocuklugun uzakliginda,anlamsizca
Tanri ellerini bulutlara vurdugunda,
döküldügünde icimizden bir ayna kirik dökük
kanadiginda bastan basa bütün safaklar
ürpertili bir gecenin o ilk basamaginda,
Yasam akar gider kendi karanliginda,
bir bakarsin zindan, bir bakarsin pranga rengi bir hücrede
nefesim tükenir tas bir duvarin altinda,
Kalbin sigmaz avuclarima,
Bilmezsin...
Bütün hayallerin güze bulandigi ölmüs baslangicinda
ilk baharin
ne bir SINIR,ne bir tutam anne sevkatidir
gözlerinin sicakliginda sigindigim
uzakligima akan nehirler gibi ,
rüzgar öpen saclarin alnimda tel tel
uzanir tutar ellerimden,
sana benzer bir el,
ve sonra bir bakarsin zindan...
bir bakarsin özlem rengi bir hücrede,
Bütün yasamim kayip düser avuclarindan,
cocuk gözlerin gelir yerlesir gözlerime,
uzak uazak sana bakarim ben...
hayalin sigmaz aklima...
Bilmezsin....
Ersoy cav 07-05-2007
ZH