Ben Kendimi Bilirim

[Vuslata Hasret]

Ben kendimi bilirim;
Dengesizin biriyim,
Sağım solum belli olmaz,
Hırçın dalgalar,
Sınır tanımaz fırtınalar,
Rüzgârda savrulan yapraktır benzerim,

Ben kendimi bilirim,
Yeryüzü bana dar gelirse,
Okyanusların derinliklerini de isterim,
Yüreğime çarpan dalgacıklar beni korkutamaz,
Nihayetinde su'dur der geçerim...

Sevdikçe genişler yüreğim,
Her isteyen sığar içine,
Gitmek isteyene kapılarım hep açık,
Cennetimden çıkmak istiyorsa bana ne???
Büyüyemedim, çocuk kaldı bir yanım,
Bebeklerim, renkli kitaplarım, boyalarım,
Hâlâ çok kırılır, çok da ağlarım,
Ama bir gülücük görürsem,
İşte o zaman her acıyı tatlıya bağlarım...

Ben kendimi bilirim;
Tükenmez umutlarım, sağlamdır inançlarım,
Benden güçlü olmalarına izin vermedim asla,
Acılarımı hakkıyla yaşar,
Kendi ateşlerinde eritir vedalaşırım,
Kaderimi kolay kabullenmem,
Önce, sonuna kadar savaşırım...

Ben kendimi bilirim;
Çok çabuk sever, kolayca inanırım,
Herkes iyidir deyip, çokça da güvenirim,
Az mıdır yanıldığım yanlışa takıldığım,
sarsılırım, ama yıkılmam; inatçıyım, vazgeçmem,
Yalnızlık, ALLAH'a mahsustur der,
Hayatıma devam ederim

Ben kendimi bilirim,
Durduğum yerde duramam
Her şey değişiyorken, ben yerimde sayamam,
Lüzumsuz kalıplarla kendimi sınırlamam,
Aşacağım dağlar benim,
Gideceğim yollar benim,
İsterim ki;kumlara değil gönüllere yazayım,
Silinip kaybolmaktansa yüreklerde saklanayım,
Yapılacak ne varsa yaşama dair,
Hepsin göze aldım,
Ölürken yaşamadığım bir hayat için,
Dövünüp ağlamayayım...

Ben kendimi bilirim;
Belki de en kötü yanım,
Nedensiz dargınlıklarım, habersiz kaçışlarım,
Sessizlik iyidir deyip,
Ölümcül susuşlarım,
Gidiyorum dersem korkma, gitmem,
Asıl korkutucu olan, ani yok oluşlarım...
ç.alıntı