Alışırsın!

[Meçhul]

Dal kırılır yaprak düşer.
Tutmak kalsa; alışırsın!...
Gök yarılır, toprak pişer.
Yanmak kalsa; alışırsın!...

Şu dünyayı çıkmaz eden,
Her çileyi bıkmaz eden;
Feri yanmaz bir sevgiden,
Bakmak kalsa; alışırsın!...

Kalp dönerken bin semahı.
El susarken her tamahı.
Akrep öpmüş bir günahı,
Sokmak kalsa; alışırsın!...

Kül kor olsun ufağından.
Öl gelir dil burağından.
El öpmüş yar dudağından,
Geçmek kalsa; alışırsın!...

Züley- oldun, -hanın derdi,
Kan aldı, gömleği verdi.
Her aklın kustuğu zehri,
Yutmak kalsa; alışırsın!...

Sende zuhur, bende anı.
Haramdır ömrün bir yanı.
Yar göğsünden anne kanı,
İçmek kalsa; alışırsın!...


Meçhul

[ŞiMaL]

yuregine saglık çok hoştu