ALLAHIN ADIYLA OKU
Cibrîl, kuvvetle sıkıp, (Oku!) dedi bu sefer.
(Ben okumuş değilim) dedi yine o Server.
İkinci defâ sıkıp, (Oku!) dedi O yine.
(Ben okumuş değilim) buyurdu kendisine.
Üçüncü defâ sıkıp ve sonra bırakarak,
Beş âyeti kerîme okudu ilk olarak.
(Oku Allah adıyla, ki O�dur tek yaratan.
O halk etti insanı, pıhtılaşmış bir kandan.
Hak teâlâ, çok kerem ve ihsân sâhibidir.
O, bilmediklerini kalem ile öğretir.)
�Resûl� dahî okudu bunları Cebrâil�le.
Cihânı aydınlatan o "Güneş" doğdu böyle.
Sonra bir ürperti ve korku ile bu sefer,
Aşağıya inmeye başladı "Hayrül beşer".
Dağın tam ortasına gelmişti ki, bu defâ,
Cebrâilin sesini duydu yine bir daha.
Durdu ve kulak verdi, diyordu: (Yâ Muhammed!
Allahü teâlânın Resûlüsün sen elbet.
Ben ise Cebrâilim) dedi ve ökçesiyle,
Yere vurup, o yerden Su çıktı bil vesîle.
Durup, Abdest almaya başladı ondan melek.
Resûl seyrediyordu, Onu, dikkat ederek.
Ve sonra bir abdest de, aldı "Fahr-i kâinât".
Sonra namâz kıldılar birlikte iki rekât.
Selâm verip dedi ki Cibrîl aleyhisselâm:
(Yâ Muhammed, Rabbimiz ediyor sana selâm.
Sana buyuruyor ki: Sen benim, ins ve cinne,
Resûlümsün, onları dâvet eyle dînine.)
Hânesine gelirken Resûl aleyhisselâm,
Ona, taş ve ağaçlar verirlerdi hep selâm.
Gördüğü bu şeylerden, ürpermişti be gâyet.
Ve bir korku içinde eve geldi nihâyet.
Girip, (Beni örtünüz! Beni örtünüz!) dedi.
Râhatlayana kadar, istirâhat eyledi.
Anlattı bu şeyleri hazreti Hatîce'ye.
Buyurdu ki: (Kapıldım bir korku, endişeye.
Şundan ki, Mekke halkı vâkıf olunca buna,
Dil uzatıp kötüler ve mecnûn derler bana.)
Hazreti Hatîce de dedi: (Allah korusun.
Sen elbet bu ümmetin Peygamberi olursun.
Zîra ihsân edersin yolcuya, misâfire.
Çok merhamet edersin muhtâçlara, fakîre.)
Varaka bin Nevfele gittiler sonra hemen.
Varaka, o Serveri dinleyince tamâmen,
Dedi ki: (Yâ Muhammed, müjdeler olsun sana!
Kavuşmuşsun Allahın büyük bir ihsânına.
Yemîn ediyorum ki, sen Hazreti Îsânın,
Müjdelemiş olduğu Peygambersin bi hakkın.
Sana görünen melek, Cibrîldir ki o gece,
O, Hazreti Mûsâya gelmişti senden önce.
Keşke genç olsaydım da, hicrete yetişseydim.
Ve kâfirlere karşı, sana hizmet etseydim.)
Sonra Resûlullahın elini öpüp bizzât,
Fazla zaman geçmeden eyledi Hakka vuslat....Alinti
1. Yaratan Rabbinin adıyla oku,
2. İnsanı (rahim cidarına) yapışan bir hücreden yaratan.
3. Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.
4. Kalemle yazmayı öğretendir.
5. İnsana bilmediklerini öğretendir.
6, 7. Hayır! Rabbinin bunca nimetlerine rağmen kâfir insan kendisini ihtiyaçsız zannetti diye azar.
8. Ama dönüş elbette Rabbinedir!
9, 10. Baksana şu namaz kılan, o mükemmel kulu engelleyen kimseye,
11, 12. Ne dersin, o hidâyette olsa ve Allah'ı sayıp O'na karşı gelmemeyi tavsiye etse, ne iyi olurdu!
13. Ne dersin, o kul, dini yalan saysa ve haktan yüz çevirse iyi mi olurdu?
14. O bilmiyor mu ki Allah, olan biten her şeyi görür?
15, 16. Hayır! Hayır! Olmaz böyle şey! Eğer bu tutumundan vazgeçmezse, onu perçeminden tutup cehenneme sürükleriz. Evet, o yalancı ve suçlu perçeminden tutup sürükleriz.
17. İstediği kadar grubunu yardıma çağırsın!
18. Biz de Zebanîleri çağırırız!
19. Hayır! Ona boyun eğme! Rabbine secde et, O'na yaklaş!