Hiç pot kırdınız mı? :):):)

[Vuslata Hasret]

Allah kimseye pot kırdırmasın.
Gerçekten de bazı ortamlarda bir insanı pot kırmaktan daha çok mahcup edecek ne olabilir ki?

Tiyatro sanatçısı bir arkadaşım anlatmıştı.
1970'li yıllar.. Bir arkadaşıyla sinemaya gitmek üzere sözleşmişler.
Bizimkisi biraz gecikmiş.
Filmin başlamasına saniyeler kala girmiş içeri ve ortalarda bir yerde oturan arkadaşını bulup soluna oturmuş.
O ara arkadaşının sağ tarafında oturan biraz tuhaf görünümlü biri dikkatini çekmiş:
- Oturacak başka yer bulamadın mı yaa? Kim o yanındaki karı kılıklı herif?
Arkadaşının verdiği cevap, bizim arkadaşı resmen mahvetmiş:
- Kızkardeşim! O da gelmek istedi de!
Gel de orada otur artık. Arada bir bahane bulup kaçmış hemen.

Bazıları pot kırar, ama kırdığının farkında da olmaz.
Yurtdışındaki okuyucularımızdan Abidin Acar, hoş bir anısını şöyle anlatmıştı:
Almanya'dan tatil için Türkiye'ye gelmiştik.
Köye amcamlara uğradık.
Amcamın eşi, neredeyse bir sepet "yeşillik" koydu önümüze; tere, roka, köylerde kırlardan yenmek için toplanan çeşitli otlar falan.
Biz de hanım, çoluk çocuk, Almanya'da pek bulamadığımız bu "yeşillikleri" tuz serpip serpip götürüyoruz.
Bizim kendimize çektiğimiz bu ziyafetten hoşnut kalan yengem, sofrayı toplarken bize bir övgü göndermeyi de ihmal etmedi tabii:
"Dün ineklerin önüne koydum, yememişlerdi. Maşallah, siz iyi yediniz!"

Bazısı sırf ilgili görünmek için, üzerine vazife olmayan konularda konuşmayı sever.

Parasızlık nedeniyle nişanlılığı bayağı uzun sürmüş.
Bu durumdan çok da mahcubiyet duyuyormuş aslında.
Bir gün müstakbel kayınpederiyle dükkanda otururken, epeydir görmediği bir arkadaşı dükkana girmiş.
Daha tanıştırmaya fırsat bırakmadan, damdan düşer gibi sormuş:
- Düğün ne oldu Mustafa? Sen hâlâ evlenmedin mi?
- Hayır, kısmetse..
- Bırak palavrayı. Sen galiba o kızı ekip başkasıyla evleneceksin. Yaşıtların 3-5 çocuk babası oldu lan.
- Saçmalama no argo! İlhami kardeşim!
- Oğlum, sen nişanlanalı 2 seneye yaklaştı. Hangi aile bu kadar nişanlılığa izin verir? Senin kız tarafı da biraz keriz galiba.
- Kes İlhami? Kess? Tanıştırayım, kayınpederim.
- Şey, öyle mi, heh he, şey yani, Mustafa'yı çok severim, takılırım böyle, heh he. Nasılsınız amca? Ben İlhami. Sizin ism-i aliniz?

Evlenme demişken, bir de boşanma potu anlatalım bari:
Bir arkadaş eşinden ayrılmıştı.
Çocuklar son derece zor bir dönem geçiriyorlarmış tabii.
Arkadaş, "Bir baba olarak onların psikolojilerini sağlam tutmak için çırpınıp durduğum günlerdi" diyor, "Yağışlı bir Pazar günü çocuklarla evde oturmaya, onlarla bol bol sohbet etmeye kararlıyım. Derken, epeydir görmediğim bir arkadaş telefonla aradı ve ziyaret etmek istediğini söyledi. Gel dedim. Biraz sonra elinde film CD'leri ile geldi. Gelir gelmez de 'Çok şahane bir film' diyerek VCD'ye bir film koydu. Film tam da boşanmaya karar veren bir Amerikan ailesinin dramını anlatıyor. Filmdeki çocuklar sürekli ağlıyorlar, babalarına 'Sen melek annemizi hep üzdün. Sen mutluluğumuzun katilisin' türünden laflar ediyorlar. Bir şey desem vatandaş bozulacak. Çocukların yanında 'Biz boşandık' mevzusuna da girmek istemiyorum. O bir ara lavaboya gidince çocukları öteki odaya aldım ve 'Siz burada biraz oyun oynayın, belki biz biraz özel konuşuruz' dedim. Bizimki lavabodan gelir gelmez ilk lafı ne olsa iyi:
- Hey çocuklar nerdesiniz, yoksa filmi beğenmediniz mi? Gelin gelin, esas bundan sonrası çok heyecanlı!.."

Bazen de iltifat etmeye çalışırken pot kırarız.

Bir gün çok yaşlı sandığım birine, "Maşallah, hiç yaşınızı göstermiyorsunuz. İnanın, sizi gören ancak 50-55 der" dedikten sonra sormuştum:
" Sahi yaşınız kaç?"
Verdiği cevap sanki cevap değil, bir kazan kaynar suydu:
- 42 yaşındayım!



Spordan sorumlu bir bakanımızın, engelliler arası spor müsabakalarını açış konuşmasında, sporun önemini anlatmak adına söylediği şu sözler de pot tarihimize geçmiştir:
"Sevgili kardeşlerim, spor önemlidir. Ne demişler; sağlam kafa sağlam vücutta bulunur!"


Örnek çok, ama yerimiz bitti.
Temel'le bitirelim bari.
Temel, yolda rastladığı arkadaşına hal hatır sorduktan sonra "Yengem nasıl" demiş.
Tam o anda arkadaşının karısının 6 ay önce vefat ettiğini hatırlamış ve kırdığı potu düzeltmeye çalışmış:
"Yani, hâlâ aynı mezarda mi yatayi?"

[Emine]

cokkkkkkkkkkkkk hemde nasil kirdimki sormaa getsinnn
meselaa bize bi misafir gelmisdi
ama baya buykler vardi yaws okadar sessiz oturuyorlardiki
benim bundan haberim yokdu ozaman bizim eski evimiz iki katliydi
ve ben merdivenlerden boyle varya avazim cikana kadar sarki soylerek indim vee misafirin oldugu odaya daldimm upssssssss adamlar oturuyor annem kardeslerim yuzume bakiyor ve ben tabiki kendimden emin adimlarla yurudum hosgeldin edecemyaa puhaahahahahhh onlara hosgeldiniz diyecegime hosbulduk demezmiyimmmmmmm ikinci potuda boylikle kirmis oldum
ama allahdan onlarda gul allahim gul yaaaa ben kipkirmizi oldum yerin dibine girdim ne gundu yaws offffffffffffff

[Nazlımcan]

Mende küçükken yaman pot gırmıştım yaaa babam az galsın meni camnan aşşağı atırdı.

Ev telefonu çaldı babam "meni sorarlarsa yok de" dedi. Peki dedim.

Arayan babamın bir arkadaşıydı. Dedi ay gızım baban evde di mi....

Dedim evdedi ama "deyir ki evde yokam"

Heç unutmuram yaaaa....

Sen sen ol birdaha katırcının katırını güdme ne bir etmişem amaaaaa :$ üzüm ağ olsun eleeeeeee