asiq mirze mehemmed katip garabagi ( susa,1933,-susa,1988)
yüzyıl âşıklarındandır. 1833 yılında Şuşa şehrinde dünyaya gelmiş, 1888 yılında aynı yerde vefat etmiştir. Halk şiirinin çeşitli şekillerinde söy-leyen Kâtip'in elimizde çok az sayıda şiiri vardır. Bu şiirlerini de umumiyetle koşma nazım şekli ile söylemiştir
Sevgilisinin vefasızlığını, kendine bir türlü gel-meyişini "Olsun" redifli koşmasında başarılı bir bi-çimde vermiştir.
Edebî sanatları ve kelimeleri ustalıkla kul-lanabilmiştir.
Kaynak: Sazım Sözüm, Bakı 1978, 55-56
GÖZLERİN
Xumar xumar her terefe baxanda,
Bais olu nahaq qane gözlerin.
Qemze-yi bedmeste aşiq olmuşam,
Rexne sah din-imane gözlerin.
Ruxsarinde5 olan nöqteyi halın,
Bir nöqtedir, onsuz olmaz camalın,
Ne xeta eyledi, xeta maralın,
Saldı bele bi-yabane gözlerin.
Yarımadım yarımdan, yoldaşımdan,
Qerqe verrem seni bu göz yaşımdan,
Ezel aldı eqli huşu başımdan,
İndi qesd eleyib cane gözlerin.
Katib'in ehvalı yasa dönübdür,
Kirpiklerin bir almasa dönübdür,
Qaşın, gözün iltimasa dönübdür,
Rehm elemez natevana gözlerin.
OLSUN
Sevdiyim yar, menden üz döndermisen,
Ne demişem qelbin mükedder olsun.
Şö'le-yi axımdan eşq-i sirabın,
Oda yansın, mene beraber olsun.
Gece gündüz senden fikrim, xeyalım/
Ne ola bir men de senden kam alım,
İnsafın yox, mürverin yox, a zalim,
Sebr elemez mende ne qeder olsun?
Aşiq deyil camalını duymayan,
Neden doyar didarından doymayan,
Sevdiyim, qapına meni qoymayan,
Görüm menim kimi derbeder olsun.
Qurban olum diline, dodağina,
Baş eyerem qaşlarının tağına,
Hansı gece baxsam ter buxağına,
İstemerem o gece seher olsun.
Katib'em uymuşam bir bi-vefaye,
Ömrümü vermişem bad-i faneyes,
Gören bu dünyada men bi-nevaye,
Kim qarğadıın yarın sitemkar olsun