Bu bir mutsuzLuk senfonisi
ben kuLakLarımı tıkıyorum
o başa sarıyor
Sorulunca yanıtı
İçimizde olan,
Kanımı donduran, ısıtan
Durduran
Bir kalemsen,
Bir boş kağıt
Mutlu aşk varsa da,
Mutlu son yoktur
AtLadım bi köprüden yaLnızLığa
KoLLarını açmış beni bekLiyordu son teseLLim
UsuLca gittim yanına
O an koLLarının arasındayken
Ona iLk defa ne kadar çok yakın oLduğumu söyLedim
Onu çok özLediğimi
"Bende seni" dedi öLüm!
Alıkoyamıyorum kendimi
Seni sevmek bi başka, Çok Sevmekte
Seni sevmiyormuş gibi olmakta bi başka bende
Ne yapayım nasıl edeyim bilemiyorum
Yolculuk var yine yarın sana doğru
Çünkü senden yine
K a ç ı y o r u m
Tükenmiş kelimeler
Lal olmuş diller
Kör bakıyor gözler
Mühürlenmiş tüm kalpler
Hep – olmayı – arzuladığın şeyin
Aslında hiç – olmak – istemediğin bir hayatın içinde – olduğunu – geçte olsa öğreneceksin
O zaman boşa geçirdiğin ‘ Şimdi’lerine ‘ acıyacak
geçmişe ve geleceğe verdiğin değerlere öfke kusacaksın
Bazen yağmur bile her şeyi anlatır insana ama her
zaman ki gibi dinlemesini bilenlere ve
sadece susmayı becerenlere…
bnm olan bişeler var bu şehirde
beni bu şehire bağlayan birileri
giderken arkama dönüp baktıran
'Sustu içimdeki
Yorgun yüzündeki
Düştü elindeki
Öldü
Bir melekti'
~" Şimdi gözlerinde sαklαdığım mevsimleri de getiremem αrtık sαnα Şimdi bir güvercin
gibi tünedim yαşαm yαlnızlığınα"
Artık rüyaLarım siyaH beyaZ
Palyaço beyaz oluyoR ben SiyaH
Kalbimde senden bir tırnak izi
Biliyorum sende aqLıyoRsun benim qibi
Görünmez camlara mı çarptım
Dalgınlığın aynasında o akşam
Bambaşka bi' şehre uçacaktım
Yıldız yağmurunda sırılsıklam
bakıyorum bulutlar beyaz
karanlıktan çıkalı çok olmuş
yeşili şimdi gördüm
ve maviyi
pembeyi