İmâm-ı Ebû Yusuf hazretleri şöyle anlatır:
Babam öldüğü zaman ben küçük idim. İmâm-ı azam hazretlerinin ilim meclisine devam etmeye başladım. Birgün annem, hocama gelip dedi ki: ?Hoca efendi biz muhtacız. Oğlumun ücretle çalışması gerekiyor."
- Sen onu kendi hâline bırak.O burada tereyağı, fıstık ve badem ezmesi yemesini öğreniyor. Ben onun kazanacağı parayı hergün vereceğim.
Bunun üzerine annem dönüp gitti. Allahü teâlâ bana, ilimde çok şeyler nasip eyledi. Daha sonra bana kadılık (temyiz reisliği) verdiler. Birgün, Abbâsî halîfesi Hârun Reşîd ile sofrada oturuyordum. Sofraya tereyağı, fıstık ve badem ezmesi getirdiler. Ben güldüm. Sebebini sordular. İmâm-ı azam hazretleri ile ilgili o hâdiseyi anlattım. Hârun Reşîd; ?Gerçekten, ilim insanı yükseltir.? buyurdu.