Hep hırçın yanımı gördünüz hep

[alonehc]

Hep hırçın yanımı gördünüz ,
sükuta ermez düşlerimde...

Hep belli belirsiz yaralara sindim ,
acıtsanız dahi ses vermezdim...

Bana yakışmaz çığlıklarım vardı
...Bilmediniz...

Fırtınalar kopardım denizlerden uzak...
Kıyılar içinde...

Ah düş/lerim...

Su üstüne çıkmaya korkan düşlerim... Kalabalığı çok severdim...

Öylesine yalnızdım yani...
/Issız...
Görmediğim çok yer vardı...

Bilmediğim...

Ama ben çok insan bildim...

Ve gördüm ayrılığın ölüme benzer sızıları vardı...
"Ölüm ne bilsin sızlattığını..."

Sevdiğim çok şey vardı...
Bıkmadan yılmadan sevdiğim...
Ama vedaları oldum olası sevmedim...

"Sen bana hep gitmek için geldin..."

İsterdim ki hep yıllar sonrayıda düşleyebileyim...

"ben hiç uzakları düşlemedim..."
Çok gelen olur buralara...
Çok su içen bu çeşmeden...

Çok toz birikir kalbimde.
Üstelik bez hep sol elimde...

Çok giden olur buralardan...
Nede çok duvar var üzerime yıkılan...

Bir demli çay,

Bir dost sohbeti.

Ödemekle bitmiyor vuslatların bedeli..
Kimse kaldığını söylemiyor giderken...
Kimse kalanınıda götürmüyor yanında...

Kimse bilmiyor kimin göz/ü , kimin ardın/da...

Radyoda şarkım vedalarımın gard/ında...
"Ayazın işlerken içime,ben ki Egeli lodosum

Baş eğmem el yeline...

Kabalık etme kırılgandır nazik gönlüm
Dayan göğsüme....

Talihim şarap olamamak üzümken,beni görememen gözünken..."

Alinti