Yaşam

[Sanalsiz]

2 saat önceydi; 6 yaşında erkek yeğenim yatağa uzanmış mahzun,garib sessiz yatıyordu.Yanına gittim canım neyin var senin dedim, gözlerinden incileri boşalıverdi sesi çıkmıyordu.Elimi alnına koydum; bu da ne yanıyor cayır cayır. Hemen kucağıma aldım arabaya attım hastaneye götürdüm,bugün cumartesi polikilinikler kapalı.Acil kapısına yanaştım ama kapı kapalıydı,dikkat etmemiştim yeğenimi acili kapısının yanındaki boş koltukların üstüne doğru uzattım.Biri 14 yaşlarında diğeri 4 yaşlarında iki çocuk vardı, büyüğünün yüzü kıpkırmızı olmuş ağlamaklı küçüğü sanki olanlardan habersiz? Büyüğünün ağlaması yaktı benide, gittim yanına ayaktaydı dikildim karşısına ,başı aşşağı bakıyordu çenesinden yukarı kaldırdım.Kardeş hastanmı var içerde ? Evet abi annem kalbi durmuştu buraya geldiğimizde dedi. Doktorlar annemi geri döndürmeye uğraşıyorlar dedi,dedi demesine de kendi karşımda ama herşeyi ile annesiyle beraberdi.Kardeşim dedim başını omzuma koydum,güzelce bir kokladım başını;sen metin ol bak küçüklük kardeşin sanırım sen ağlarken yüzüne bakıyor.Doktorlar birazdan çıkar belki sana müjde verirler dedim. Bir iç çekti İNŞALLAH abi dedi.Piskolojiye bak kendi yeğenimi unuttum dönüp ona baktim koltuğun üstünde uyuya kalmış hastalığından. Delikanlıya döndüm ALLAHIM annene şifa versin sabırlı ol dedim.Yeğenimin yanına gittim basını kaldırdım başını dizime koydum beklemeye başladım. İki kardeşten ufağı olan duvara yaslanmış sanki olanları sezer gibi bir hali vardı. Bana bakıyordu gülümsedim, elime gel yanıma dedim. Geliverdi oda sanki benim işaretimi bekliyormuş gibi. hemen kucakladım diğer yanımdaki koltuk boştu oraya oturtturdum. İsmin ne senin yusuf dedi. Yusufum dedim onuda bir güzel sevdim başından,sen burda otur tamammı yusuf yanımda dedim,tamam dedi.15 dakka bir elim yeğenimin başında diğeri yusufumun başında oksadım. Acilin kapısı açıldı diğer büyük olan kapıya yöneldi.İçerden babası çıktı,kucaklaştılar korkma oğlum annenin kalbi çalışıyor.Bunu duydum ya içim öyle bir ferahladıki sanki içerdeki hasta benim annem.Babasının omzundaki bakışları,üzüntüden ağlayan gözleden,sevince bırakan yaşlar daha içtendi sanki.Geçmiş olsun abi ALLAH şifa versin hastana dedim babalarına. ALLAH razı olsun kardeş dedi.Hemen ambulansa haber verdiler,daha büyük bir hastaneye sevk ettiler.Bunları yazdım; Çocukların piskolojisi beni çok etkiledi. RABBİM bütün hastalara şifa versin...