Degerli paylasimlarindan ötürü, cok tsk.ederim,Yararli bilgiler.Devamini dilerim.Iyi forumlar....
Huma Kuşu Türküsü Erzurum yöresi Seferberlik ilan edilmiş ülkedeki tüm gençler okuyan okumayan tümü askere çağrılmıştır. Erzurum’un Ilıca nahiyesine bağlı Tikkir (Çiğdemli) köyünde Mustafa ve Gülbahar'ın dillere destan aşklarını bilmeyen yoktur. Evlenmelerine izin verilir ve evlenirler. Mustafa askere alınır. Gülbahar’ın iki gözü iki çeşmedir ama yapacak bir şey yoktur. Vatan savunmasıdır. Mustafa gitmiştir ve Gülbahar her sabah kalktığında bahçeye çıkar yavuklusunun yoluna uzun uzun
Bu konu 23662 kez görüntülendi 28 yorum aldı ...
Degerli paylasimlarindan ötürü, cok tsk.ederim,Yararli bilgiler.Devamini dilerim.Iyi forumlar....
Emeginize yüreginize saglik.Kültürümüz adina cok degerli bir paylasim ve tanitim olmus,Türkülerimizin sözleri kadar ortaya cikisi ve hikayeleride cok önemli bilgilendirme icin tsk ederim.Konunuzu Genel Kültür(Türk Kültürü) bölümüne tasiyorum.Kültür adina güzel bir paylasim olmasi acisindan iyi forumlar..
Sizlerinde tüm paylaşımlarına teşekkür ediyor, devamını diliyorum. Yozgat sürmelisi için yaptığınız yorumda Yozgat'lı olduğunuzu belirtmişsiniz. Bu paylaşımı harf sırasına göre il il yapmak çok daha faydalı olurdu belki. Bu fikri getirdiniz aklıma. Ancak zaman kısıtlı, uygun araştırma vakti olunca yapmaya çalışacağım. Bu durumda ARTVİN ve ATABARI büyük eksiklik benim için İlginçtir Sizin Yozgat'lı olmanız benim Artvin'li olduğumu hatırlattı Kendimden özür diliyorum ve kendimi affediyorum.
1936-1937 yıllarında Artvin oyun ekibi, Büyük Ata’nın isteği ile Balkan Festivaline çağrılır. Murat Coşkun ve Ahmet Çevik’in anlattıklarına göre ekip, Halvaşi Servet Başkanlığında Hüseyin, Murat, Ahmet, Ziver, Tahsin ve Ali Beylerden kuruludur.
Çağrı üzerine yola çıkan ekip 20 günde Tophane’ye ulaşır. Görevlilerce karşılanan ekip, konuk ekiplerle tanıştırılır. Büyük Ata, kırk gün, kırk gece süren eğlenceleri özellikle izlemektedir. Dolmabahçe sarayında gösterilerin yapıldığı salon hınça hınç doludur.
Ata Savarona ile gece saat 11.00-11.30’da, bandonun vals çalışı ile gelirler. Artvin oyun ekibi, o gece programın sunucusudur.
Murat Coşkun, bu geceyi şöyle anlatmaktadır:”Oyunlarımız; Düz horon, Deli Horon,Sasa Artvin barı ile oynayacağımız bugünkü Atabarı idi. Oyunlar beşer dakika ile sınırlıydı. Çağrıldık; diğer oyunlar bitip sıra Artvin barına gelince, salon çınladı. Öteden beri Ata’yı gözle izliyordum.Yerinden kalktı, piste doğru ilerledi. Ziver’le Hüseyin Gürel’in arasında oyuna girdi. Ata’yı gören diğer büyüklerde kalktılar. Oyuncular yirmibeş otuz kişi oldu. Benden pınar gibi ter akmaya başladı. Ata’nın oyununa çalgı çalmak zordu.Gecenin en coşkun bölümü olan buan, yirmi dakika sürdü, Ata ve yanındakiler ayrıldıktan sonra bizler Maradit Deli Horonu adı ile “ Şimdiki hemşin horonu” oynadık ve gösteri bitti.
Park Otel’de ekiplere verilen yemekte Ata özel beğeni ile Artvin ekibine birer kadeh rakı sundular. Bizler teşekkür ile karşılık verince, üçer tane badem verdiler. Yemedik, sakladık. Artvin’e dönüşte Valimiz, gezi izlenimlerimizi dinlemek üzere bizleri topladı. Bizde söz arasında Ata’nın bizimle oyun oynadığını anlattık. Bademlerini kendilerine sunduk.
İşte bu izlenimlerin verdiği duygu ve düşünce ile barın adının Ata’mızın adı ile ölmezleştirilmesi ve Vali Beyin bizlere önder olmasını istedik. Uygun buldular. Anımsadığıma göre, Ata’ya çekilen tel, şu anlamda idi: Balkan festivalinde ekibimizle lütfederek oynadığınız Artvin barını “ATABARI” olarak adınızla ölümsüzleştirmek istiyoruz, izninizi dileriz. Gelen yanıt (cevapta) ise uygun bulunduğu “Muvafıktır” şeklinde belirtmekte idi.”
İşte Atabarı, o günleri yaşayanların anlatımı ile Atatürk’e atfen “ATABARI” ismini almıştır. Oyunda sayı sınırı olmayıp, kız-erkek-karma veya yalnız kız, yalnız erkek olarakta oynanır. Oyun, sağ yay üzerinde yarım daire, başlangıç ve bitişte düz çizgi halinde oynamaktadır. Oyun, günümüze kadar geleneksel formları içerisinde sergilenmiştir
Bahçesı Var Bağı Var
Ayvası Var Narı Var
Atamızdan Yadigâr
Bizde Atabarı Var
Uzun Uzun Kamışlar
Ucuni Budamışlar
Benim Ela Gözlümü
Askera Yollamışlar
Ben Bir Uzun Kamışım
Yoluna Dikilmişim
İster Al İster Alma
Arnuva Yazılmışım
Buray Baba Evidur
Tahtaları Kevidur
Çalın Vurun Oynayın
Burası Düğün Yeridur
Atabaridur Bari
Bahçada Gördüm Yarı
Sesledim Ses Vermadi
Ağladı Zarı Zarı
Güzel yerinde bir paylaşım oolmuş emeginize sağlık...
Ceviz Oynamaya Geldim Odana
Misket ayağından bir Bünyan türküsü vardır: "Ceviz Oynamağa Gelmiş Odama". Eskiden Kayseri'de bağlar çok gelişmiş. bugün de hala Bürüngüs, Gesi, Büngüs bağları meşhurdur. Bu bağlardaki ceviz ağaçları çuval çuval ceviz verirmiş. Köylü kış günleri boş vaktini nasıl geçirsin? Ceviz oynamak yok mu? Güzleri toplanan cevizler kışın torba torba köy odalarına getirilir ve ceviz oynanırmış. Ceviz o kadar bol olurmuş ki, oynandığı devirlerde cevizin binini bir liraya verirlermiş!
Bir köy odası, dışarda kar yağıyor, ocakta yavşan kökü veya gilik otu çıtır çıtır ses çıkararak koyu dumanlı alevler yanıyor. Odada iki üç topluluk var. Herkesin önünde ceviz torbası. Kiminin torbası iyice dolu, kiminin önünde de ancak bir kaç avuç ceviz kalmış. Oyun belki de horozlar ötene kadar devam edecek.
Umumiyetle ceviz oyununu 25-40 yaşlarındaki kimseler oynarlar. İhtiyarlar bu oyunları zevk ve merakla seyrederlermiş zira onlar da gençliklerinde ütmüş ve ütülmüşlerdir. Bir oturuşta üç beş bin ceviz kazanan oyuncu, usta sayılırmış. Bugün bu adet hemen hemen kalkmıştır.
İşte o zamanlar güzel bir köylü kızını, yaşça kendinden epeyce küçük henüz 12-13 yaşında yakışıklı, sevimli, toy bir delikanlıya nişanlarlar. Kız oğlanı son derece sevmektedir. Kızdan gelen haberle oğlan fırsatını bulup gizlice kızın evine girer. Ama ne var ki, oğlan, kızın bütün arzularına rağmen mahçubiyetinden dili tutulmuş gibi hiç bir şey söyleyemez. Ancak nişanlısının dizinin dibinde cebinden çıkardığı cevizleri bir birine vurmağa başlar. Sanki gel ceviz oynayalım der gibi... Oysa yetişkin kız; yavuklusundan başka şeyler beklemektedir. Ne yazık ki, delikanlı bunları anlayacak çağda değildir. İşte bu duygulanma ile kız utangaç sevgilisi gittikten sonra, ardından hislerini şöyle ifade eder;
Ceviz oynamağa gelmiş odama,
Nişanlında bu mu derler adama?
Dayanamam senin kara sevdana
Aman aman olmuyor
Eş eşini bulmuyor
Kara yağız genç oğlan
Niye gönlün olmuyor?
Aradan kısa bir zaman sonra kızın küçücük sevgilisini askere çağırırlar. Malüm ya, Anadolu'da ölen bir çocuğun nüfus kağıdını yeni doğan çocuğa uydurmak adettendir. Köylü için nüfus memuruna tekrar gidip kayıt yenilemek büyük bir külfettir. İşte kara yağız genç oğlan da böyle bir kadere uğramış.
Adnan Türközü - Bünyan
DeĞeR VeRDiĞiN iNSaN SeNiN DeĞeRiNi BiLMiYoRSa;
BıRaK KeNDi DeĞeRi iLe KaLSıN !!!!!!!!!!
Silifke Yöremize Has HAM ÇÖKELEK Türküsü Ve Hikayesi
Birine aldık bir edik
Ötekine de alalım dedik
İki avrat aldık ta
Bir halt mı yedik, Geralim hey hey...
Geli geliver kız sekerek
Boğazına dursun hamçökelek
Avradın kötüsü kötüsünden de kötü
Dolapta kokutmuş yüz dirhem eti
Başına düşürmüş sirke ile biti
Yandım kötü avrat elinden hey hey....
Geli geliver kız sekerek
Boğazına dursun hamçökelek
Gır eşşeğime binerde Kaşoluktan aşarım
Canımı sıkmayın avratlarda
İkinizi de birden boşarım
Geralim hey hey......
Geli geliver kız sekerek
Boğazına dursun hamçökelek
Gerali dedikleri de bir ala dana
Çekmiş bıçağı çıkmış meydane
Birinin adı Hediye birinin adı Duduya
Yandım iki avrat elinden hey hey......
Bu oyun ve türkü tartışmalara konu olmuş ve maalesef bir sürü yanlışlılar ortaya konulmuştur. Oyun veya türkünün esas adı hamçökelek değildir. Esas adı GERALİ' dir. Hamçökelek sadece türkünün içinde geçen bir kelimedir. Gerali bir şahıs ismidir ve türkü de bu şahısın adı ile anılmaktadır. Oyun da aşağıda anlatılan öykünün tüm anlamı, figürlerle sergilenmekte ve apaçık anlatılan olay sergilenmektedir. Öyküsüne gelince:
Anamur'un uzak bir köyünde yaşamış olan Gerali, herkesçe sevilen, sayılan bir yörük yiğididir. Gördüğü bir haksızlık üzerine kendisini ortaya atmış. Yapılan haksızlığa dayanamamış. Bir müddet obasından ayrılıp eşkıya hayatı yaşamış. Bu yaşantısı bile sevilmesine ve sayılmasına engel olmamış. Çünkü haksıza karşı haklının yanında bir eşkiyalık yapmış.
Gerali'nin annesi ve babası acaba oğlumuz eşkiyalığı bırakıp dürüst bir hayat yaşar mı düşüncesiyle evlendirmek isterler. Anne ve babasının istekleri doğrultusunda Gerali kendi köyünden bir kızla evlenir. Evlendiği bu kızın adı HEDİYE dir. Bu evlilik Gerali' nin çok hoşuna gider ve belli bir süre sonra ikinci bir kızla evlenmeye karar verir. İkinci kızın adı da DUDU dur.
Gerali, gel zaman git zaman bu iki hanımla iyi kötü yaşar gider. Zaman ilerledikçe şartlar değişir, yaşantı güçleşir. Hanımlarım eksiklerine yetemez olur. Birine bir şey alsa öbürü daha fazlasını ister olmuş. Gerali bu olaylara dayanamaz olmuş ve derdini türkülere dökmüş
DeĞeR VeRDiĞiN iNSaN SeNiN DeĞeRiNi BiLMiYoRSa;
BıRaK KeNDi DeĞeRi iLe KaLSıN !!!!!!!!!!
Denizin dibinde hatcam türküsü
Burdur’dan Antalya’ya doğru giderken yaklaşık 38 km. Uzaklıkta bulunan Arvallı, yeni adı ile Bağsaray köyünde geçer hikaye.
Hikayeye göre Hatçe isminde bir güzel kadın köyün meydanındaki duvarında çift oluklu pınar bulunan bir evde oturur. Türküde sözü geçen pınar bu pınardır.
Hatçe güzel ve alımlı bir köy güzelidir. Köyün çobanı Hatça’ya gönlünü kaptırır. O da çobanı sever. Ne var ki Hatçe evlidir. . Kader onları bir türlü bir araya getirmemiştir. Her ne kadar olumsuzluklar çok olsa da aşklarına engel olamazlar ve bir zaman sonra birlikte kaçmaya karar verirler. Çobanla birlikte kaçarak Antalya’ya yerleşirler. Yaklaşık 5 ay sonra yakın bir köyde (Kayış) de buna benzer bir olay gerçekleşir ve İbrahim CAN isimli mahalli sanatçı bu türküyü yakar.
Türkü’nün Orjinal Sözleri:
Evlerinin önünde pınarlar harlar
Hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar
Ben Hatça’yı yitirdim de dumanalı dağlar
Gözlerimin pınarları durmadan çağlar
Ovalara duman çökmüş göremedin mi
A kız kendi saçını öremedin mi
Alçaklara karlar yağmış yükseklere buz
Gel sarılalım gaçalım ince belli kız
Denizin dibinde Hatçam demirden evler
Ak gerdanın altında da çiftedir benler
O kınalı parmaklar da o beyaz eller
Yolcuyu yolundan eyleyen dilber
Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor
Hatçayı görenler sevdalanıyor
Üçünü de beşini de Hatçam onuna
Ben de yandım Hatça’mın basma donuna
Yüce dağ başına Hatçam ekin ekilmez
Yağmur yağmayınca Hatçam kökü sökülmez
Ellerin köyünde Hatçam kahır çekilmez
Doldur ağıları içelim Hatçam
Varman kızlar varman kirli çobana
Çoban evde durmaz gider yabana
Ovalara duman çökmüş göremedin mi
Akız kendi saçını öremedin mi
Arvallı dedikleri bir büyük şehir
Şehir oldu bana her zaman zehir
Çok dediler arkadaşlar yar senin değil
Doldur ağıları içelim Hatçam
Yüce dağ başında Hatçam harmanın mı var
Harmanı kaldırmaya dermanın mı var
Hatçam beni öldürmeye fermanın mı var
Doldur ağıları içelim Hatçam
DeĞeR VeRDiĞiN iNSaN SeNiN DeĞeRiNi BiLMiYoRSa;
BıRaK KeNDi DeĞeRi iLe KaLSıN !!!!!!!!!!
Kırmızı gül demet demet
Sevda değil bir alamet
Balam nenni yavrum nenni
Gitti gelmez o muhannet
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı balam nenni
Kırmızı gül her dem olmaz
Yaralara merhem olmaz
Balam nenni yavrum nenni
Ol tabipten merhem gelmez
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı balam nenni
Türkünün Hikayesi Konusunda İse Çeşitli Rivayetler Vardır ...
Ali diye bir oğlan varmış zamanında.Savaş patlak vermeden evvel gönül vermiş bir güzele, evlenmiş ve evliliğinin daha kırkı çıkmadan askere çağrılıvermiş.Ali sevdiğini anası ile bir başına bırakıvermiş ve askere gitmiş.Ali askere gitmesinden epey bir süre geçmesinden sonra savaşın bittiği haberi gelmiş köye Ali'nin anası ile sevdiği mutluluk sarhoşu olmuşlar.Ali'nin içinde bulunduğu grubun şehre dönüş tarihi belli olmuş bunun üzerine anası ve karısı başlamışlar hazırlığa.Ve o gün geldiğinde anası demiş ki
"Kızım ben gidip tren istasyonunda bekleyeyim oğlumu sende hazırlıkları tamamla evde" deyip tren istasyonun yolunu sabahın köründe tutmuş.Anası başlamış beklemeye.Bir tren gelir biri gider ve oğlan gelmezmiş.Anası hava kararıncaya kadar beklemiş ve oğlan gelmemiş.Umudunu kesen ana evin yolunu tutmuş.
Eve geldiğinde gelinin odasında sesler geldiğini duyup kapıya yanaştığında içerde bir erkek olduğunu anlar.Bizim Anadolu'nun anası namusunu kirli bırakır mı içerden tüfeği kaptığı gibi odaya dalıverir ve yorgana doğru boşaltır mermileri.Ortalık kan gölüne dönmüştür.O arada yorgan sıyrılıverir yatağın üstünden.Birde ne görsün iki yıldır askerde olan oğulcuğu ile ona gözü gibi bakan gelini yatağın içersindedir.Meğersem anası istasyonda beklerken görememiştir oğlunu, oğlanda koştura koştura eve gitmiş ve sevdiceğini yalnız bulunca dayanamamıştır.Bundan sonra ana az olan aklını da yitirip yollara düşer ağzında bir türkü;
Kırmızı Gül Demet Demet...
Başka Bir Hikayeye Görede ,
Annesinin tek oğlu Mehmet, Erzurum yöresinde yetiştirdikleri ürünleri, bugünkü Ermenistan'ın başkenti, o dönemler önemli ticaret merkezi olan Revan'a (Erivan) kervan ile götürüp satmaktadır. Karayağız, güçlü kuvvetli Mehmet, annesine her akşam bahçelerinden derlediği gül demetini getirir. 'Sevgi ve saygı' ifadesi olan gül demetini anne duvara asıp kurutur, onlara baktıkça oğlunu görür gibi olur. Ancak vebaya yakalanan Mehmet, Revan'da ölür ve bir çalı dibine gömülür. Bir Mehmet değildir ölen, kervanın çoğu da bu amansız hastalıktan kurtulamaz. Ağır ağır Erzurum'a giren kervanı, analar, babalar, yavuklular meraklı gözlerle beklemektedir. Mehmet'in anası durumu öğrenince, deli olup dağlara düşer. Elinde bir demet kırmızı gül, dilinde "Kırmızı gül demet demet. Sevda değil bir alamet. Şol Revan'da balam kaldı. Yavrum kaldı.. diyerek ağıtlar yakıp dağlarda gezer durur."
[YOUTUBE]nRyzgnBCnzY[/YOUTUBE]
Ben dostlarımı ne kalbimle ,
Ne de aklımla severim...
Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim...
O , ne durur... Ne de unutur...