Azərbaycanlıların ən gözəl deyimləri
* Düz xəttdə həyat yoxdur, həyat əyri-üyrü dalğalarda yaranır.
* İştahası çox - pulu az idi.
* Hamısı bir-birinə oxşayan sərçələr görən bir-birlərini necə tanıyır?
* Bir vaxtlar yolayrıcında, sonra karvansaralarda, sonra vağzallarda veyillənən avaralar indi aeroportlara gedib çıxıblar. Vaxt gələcək onlar kosmodromda veyillənəcəklər...
* “Və sairə”-lərin arxasında nə qədər kəm-kəsir ört-basdır edilir!
* Hər bir vicdanlı adama - istedadlı demək olar. Ancaq hər istedadı olana vicdanlı deyilməz.
* Səs tembrinə görə adamların təqsirkarlıq dərəcəsini müəyyən etmək olmaz!
* Dünyanın ən səmimi nəğməsi - körpə qığıltısıdır.
* Bizim ədəbiyyatda yetimlik də bir səlahiyyət olub, onun da öz sədəqə payı var.
* Təkcə istedadlı olman kifayətdir ki, ətrafına xeyli düşmən toplansın. Daha ötkəm dillə, sərt xarakterlə, kəskin danışıqla, prinsipial davranışla üzərinə əlavə düşmən cəlb etməyə nə ehtiyac?!
* Jurnalistika - zəhməti mənim, bəhrəsi özgənin!
* Onun yaxşı yumor hissi vardı: camaatı özünə güldürə bilirdi.
* Həyatı nizamnamələrə yox, nizamnamələri həyata uyğunlaşdırmaq lazımdır.
* Onun başı o qədər boş idi ki, boğazı üzülsə, başı şar kimi havaya uçardı.
* Onun buz kimi yalanı adamın qanını dondururdu.
* Gözəllik ondur, doqquzu - pul.
* O, soyuq suyu soyuqqanlıqla başına çəkdi.
* Müdir fabrikin işini çox böyük müvəffəqiyyətlə “Hamı bir nəfər üçün” prinsipi üzərində qura bilmişdi.
* Həqiqət insanların nəyinə lazımdır? Sən onlara təsəlli ver!
* Vaxtımızı öldürmək istədiyimiz zaman fərqinə varmırıq ki, vaxt bizi öldürür.
* Gözlərim uzağı zəif görsə də, uzaqgörənlikdən şikayətim yoxdur.
* Adam var dünya gözündə bir nöqtə boydadır. Adam da var bir nöqtəyə baxıb bütöv dünyanı görür.
* Onun gələcəyi artıq geridə qalmışdı.
* Sən məndən üzr istə, bəlkə sənə salam verməyə razı oldum.
* Yazıçılar və salnaməçilər - hər ikisinə “Qələm əhli” deyilir.
* Bəşəriyyətin uşaqlığı təkərli arabaların arxasınca qaça-qaça böyüyüb.
* O, pis işlərlə məşğul olsa da yaxşı yaşayırdı.
Bu isə yaxşı əməl sahibi olsa da pis yaşayırdı.
* Tez-tez təpəsindən tüstü çıxırdı deyə, təpəsinin ortası keçəlləşmişdi.
* Ömrümüz əvvəldən-axıradək “müvəqqəti çətinliklər” içində keçib gedir.
* Əslini danan - nadandır.
* Ləyaqətsiz düşmənin də üzərində gərək ləyaqətlə qələbə çalasan.
* Şair satqın olmaz, şair böhtan atmaz, şair donos yazmaz, ev yıxmaz, kiminsə çörəyinə bais olmaz... Olsa, o - şair olmaz!
* Bəzən ədiblərin ən böyük kəşfi - özlərinə ləqəb tapmaları olur.
* Özünü xeyirxah adam kimi göstərsə də, hamı bilirdi ki, ondan adama xeyir gəlməz.
* Çoxlu pis yazı yazmaqdansa, az - amma yaxşı yazı yazmaq!
* İnsan tək qalanda kollektivi arzulayır, kollektivdə olanda - təkliyi, tənhalığı.
* O, yaxşı sənətkar olduğunu sübut edənəcən sənətə marağı qalmadı.
* Hadisələr insanı deyil, insan hadisələri idarə etməyi bacarmalıdır.
* İnsan qadağalara daha çox maraq göstərir.
* Çalış, sənə deməsinlər: “Niyə gəlmisən?” Desinlər: “Niyə gəlmirsən?”
Çalış, sənə deməsinlər: “Niyə getmirsən?” Desinlər: “Niyə gedirsən?”
* Əsas hara baxmaq yox, nəyi görməkdir.
Əsas nəsə danışmaq yox, nəsə deyə bilməkdir.
* Yenə də Romeo və Cülyettalar var həyatda. Lakin Şekspir yoxdur indi.
* Leyli-Məcnunlar da hər zaman olur. Nizamilər hər zaman olmur.
* Qələbə də qadın kimidir: daim özünə diqqət tələb edir. Kim onun uğrunda ölümə getməyə hazır olursa, ona çatır.
* Nə qədər ki sağsan - dahi deyilsən. Ölərsən - baxarıq.
* Onun gözəl sifətində nə qədər ləkələr vardı!
* Bəşəri sual: İdeal İnsan obrazı. Bu, mümkündürmü?
* Dialektika qanununa görə əmək İnsanı yaradıb. Bəs eşşəklər niyə adam olmur?
* O, 2 qəpiklik başında 2 min manatlıq papaq gəzdirirdi.
* Riyakarlıq kənardan gözəl görünür.