Güler ATAŞ şiirleri

[mervenur]

Sarhoşluk Onların Hayyam Bizim Olsun

rüzgârsa
perdemi yüzüme vuran
kımılda biraz
fırtınaysa
başımdaki pervasız
yaslan gövdeme

salkım salkım üzüm büyüt bağlarımda
şarap senin, şarabi benim olsun

üstüne serilir yeşilin olurum
memleket gibi sev beni
ülkem olursun

rüzgârsa
bizi birbirimize taşıyan
ağaca dönsün gövdem
sarıl dört elle

salkım salkım üzüm büyüt bağlarımda
şarap senin, Hayyam benim olsun

rüzgârsa
dallarımızı
eylül fırtınasında kıran
zafer sarhoşluğu onların
hayyam bizim olsun

aşka ve barışa sözümüz var bizim

[mervenur]

Sonu Denizde Biten Şiir

Gözlerin denize dökülsün bu gün
gözlerin ki karada nehir
şarkılarda es verdiği yer sesin..
Sürükle ırmakları, topla gel
çoşkun seller gibi
sonu denizde biter bu şiirin

Ey ömrümün yosun yeşili
ay ömrümün gülen yüzü..
Okyanusların hırçın çocuğu
haydi tuzla gözlerimi
eski bir yaraya basar gibi

Hey gidi koca çınar
bir tutam dalga
bir fiske rüzgar..
Dinle bak
dalgalar her yaprağına
neler fısıldar

Deniz çekebilir elini ayağını
gözlerin zaten girdap..
Yarım kalmış bir türküyü
söyler gibi
gece uyutur kollarında
en güzel ninisiyle seni

Sesin derine düşsün bu gün
büyü her dalgada..
Deniz bir şeyler fısıldıyor bak
bensiz o gözlerin var ya
Şiirlerimi denizde sonlandıracak

"

[mervenur]

Bir aşk nasıl örgütlenir öğretmediler

Dedim ya zamansız karşılaşmaydı bizim ki
Bir randevuya nasıl gidilir?
Bir ülke nasıl örgütlenir?
Öğretmişti abilerimiz.
Gerçekle nasıl yüzleşilir öğretmediler

O yüzden döküldük son randevularda
Bir aşk nasıl örgütlenir kimse bilmiyordu
Hep yasaktı aramızda
adı yaşamakla anılan aşk

Dedim ya ne sizin kadar ustaydım
ne de bir sempatizan kadar sorusuz
Bu gün bir coşku var içimde
bir karışıklık aynı korkuya benzer..

Hayat bizi hâlâ uslandırmadıysa eğer
korku taşımak lazım bir yerinde
Tıpkı omuzlarında yenilgiye benzer

Dedim ya, Jeanne d'Arc sanmadım kendimi
ne de yeldeğirmenlerinin şövalyesi
Savaşa nasıl gidilir öğretmişti abilerimiz
Barış nasıl korunur hâlâ muamma

Aşk niye kavgaya benzesin ki aramızda
Varsa!! sevinmeli insan
yoksa çekip gitmeyi bilmeli
hiç hissetmemiş gibi

Bir aşkta nasıl kalınır?
O aşktan nasıl gidilir?
Hâlâ el yordamıyla yol arıyorum
Kendimden nasıl gidilir, kimse öğretmedi bana

Dedim ya sabah seheri değilim ki
sihirli değnek gibi
öpsün dudaklarım gözlerini

Koca bir hayali öğretti abilerimiz
İmkansız kadar ulaşılmaz
Bir kabustan nasıl uyanılır
kimsenin aklına gelmemişti

Uyuduğun şehirde uyanıyorsam eğer
burada kör yaşadığımı bil yeter
........
Sana da öğretmediler belki
bir kez yerime koy kendini
Biterken bir aşk
nasıl gider insan
hiç başlamamış gibi
.................

[mervenur]

Her Şey Eskiden Olsa

Tıpkı eskiden yaptığım gibi
hedefi belirsiz şiirler yazmalıyım.
kim üstüne alırsa, üstü onda kalsın.
Bildiğim bütün dilleri
dilimden çıkarıp sokağa atmalıyım.
Kim bilir, bende işe yaramayanlar
bir kaç dilsize söz olur

Gözlerime hüzün, dudaklarıma hazan yakışmadı.
belki acıdım sözcüklere, kim bilebilir.
nasıl yanar her bir harf dilimizde
bir tek eli kalem tutanlar bilir.

Şimdi susuyorsam,
acıdığımdandır söze, dile, alfabelere.
Şimdi susuyorsam, çok konuşuyorlar ondan.
İnanmayın, tıpkı sizin gibi
ağladığım da yalan, güldüğüm de
yeterki gönül gözünüzle görmeyin.
derimin altında, unuttunuz kendinizi

Tıpkı eskiden yaptığım gibi, alıp başımı gitmeliyim.
Kalbimi çıkarıp bir gece vakti
bulutların altına koymalıyım.
Belki yağmur yağar .

Küçük küçük lekeler vardı bir zamanlardan..
kimden, önemli değil.
Şimdi çıkarıp kalbimi kapı önüne koymalıyım
bir eskici alır belki.
Belki, yenisini tamir etmekte kullanır biri.

Herkesin derdinden büyük derdi var.
Herkesin kalbinde bir zamanlardan kalma sızı var.
Ah.. bir zamanlar, oysa kaç mevsim geçti üstünden.
Kaç çığ düştü en sıcak saatlerinde, zengin günlerine
Saltanat sürdüğü toprakları kaç kez istilaya uğradı
Kaç mezar oluştu dağlarında, tepelerinde, düzlüklerinde.

Ölüm bizden uzak dursun
Unutalım şimdi istilaları, ölümleri, mezarları.
Hangimiz başında bir taşla dolaşmıyor ki.
Hangimizin son yazısı yazılıyor başı ucuna.
Hangimiz, hangi toprakta yaşayacak öldüğünde
bir mani kadar uzun, kim bilebilir.

Tıpkı eskiden yaptığım gibi yenilemeliyim müzik listemi.
Üstüme alınmayacağım şarkılar çalmalı kulaklarımda.
Alınırsam da saklısı bende kalsın, o hain şarkıların.
'' Geç buldum çabuk kaybettim ''
bende biliyordum koca bir yalandı bulduğumuz.
Silmeli belki sol yanımızdan '' sol anahtarı ''nı

Bütün dilleri sustum ağzımın içinde
Hani, o hain sekiz nota var ya.
Kalbimizin sesini getirip, dayar kulağımıza.
'' Şarkıları dinleme benim için ''
Kapattım, seslerde sözsüz faslı baharları
Evladiyelik sözler biriktirdimse, boşa koy hepsini, duyma.
Bir zamanlar; hani, '' ta meşre kadar '' unuttum verdiğim sözleri.

Tıpkı eskiden yaptığım gibi, habersizce küsmeliyim dağlara
Kimse anlamasın birbirini.
Alsın başını bulutlar
Başından büyük olsun, baş üstünde taşıdıkları.
Pamuk tarlaları gök yüzündedir
kalbi demirden olanların, kim bilebilir
Bir gece vakti sessiz tiratla uykuya dalmalı .
Bir sabah, aklında sevgi çiçekleriyle uyanmalı insan
belki bir gülle, gün güzel geçer belki .

Hayatımızda ki bütün bekçilerin üniformasını çıkarmalı
bir yaş daha büyürken, akşam üstü.
Yeter olsun, her gün bitiminde model model dikip giydiklerim.
Usta bir duvarcı, yıkmalı ördüğüm duvarları
Çeliğe kattığım suyu emmeli gökyüzü.
Bulutlar ağlamalı yeryüzüne, tıpkı kusar gibi

Tıpkı eskiden yaptığım gibi
Hayatımda ki bütün ustaları çırak etmeli.
acemi çaylak olsunlar da görsünler.
İlk kez aşka düşer gibi, yazıp çizsinler
hep aynı sayfada kalsın gözleri

Tıpkı eskiden yaptığım gibi,
'' Unuttum'' demeliyim .
Bir şiirde aklıma düşer belki.
Belki, yeni bir açılış yapar kalbim
kurdelesini sevgili ellerinle kestiğin.

öpme sesimi
dudakların değmiyor gülümsediğim yere

[mervenur]

Ay Tutulur Böyle Bir Gecede

Bir ip attım ay'a
üstüne mandal
astım denizin ortasına
yıldızlar dans etti suyla

Gittim oturdum bir dalgaya
altımda gümüş balığı
yüzümde ay ışığı
her yerim yakamoz

Aldım mandalı
bıraktım ipin ucunu

Bir de baktım
kuş sesleri
hiç sancısız
sabahı doğurdu

Yıldızlı bir geceden
not defterime düşen
ayan beyan
her yer gerçek

................................

Ay güneşe ihanet etmez
Dalganın kuma ettiği kadar
ben kendime ihanet etmem
aşkın kalbime ettiği kadar
................

[mervenur]

O Günden Beri Aşkın Adı

Yasak bahçeden elma çaldığında
henüz tabular putlarla simgeliydi
Davut; Aşk adına katildi o zamanlar
her yer savaş alanı

O günden beri aşkın adı
kan kırmızısı

Henüz tanrılar aşkı yasaklamıştı ki
ilk başkaldırının adı ''asi '' oldu
tinsel ve duygusaldı
alıp başını terk ediş çölleri

O günden beri aşkın adı
sarı samanyolu

İlk isyan bilinmeyen özgürlüktü
buram buram
aşk desem değil, sevda desem!!!
Hiç zaman yoktu

O günden beri aşkın adı
eylül vuslatı

Alıp başını gitme isteğiydi
gittiği her yerde
belki bir aşkın tırnağında uzamak
teninde onlarca yara ile

O günden beri aşkın adı
et- tırnak

Bile isteye, saçlarına asılmak
beyaz bayrak gibi
düşürülmüş kalelerde
kahır ve küfür kendine

Yasak bahçede elmadan çok
acı erik kokusu
O günden beri aşkın adı
acı biber tadı


"

[mervenur]

ÜTÜLEMEYİN NEHİRLERİ

Gece;
yıldızlı gökler altında
gri ve mavi
yokluğundandır belki
gözlerimin bu kadar
efsunlu hayalleri

Bu gece;
salkım saçak nehirler
yatağında dağınık çarşaf gibi, kırışık
Bu gece;
kalbim zehir zemberek
öfkesi akrep gibi
bir tek beni öldürecek

Şimdi haziran
bir ay daha gitti yanıbaşımdan
ağaçlar başka renk artık
kuşlar çırılçıplak gökyüzünde
son gördüğümden beri
o mavi
duvarımda eskiden kalma
sararmış tablo gibi

NE OLUR
Ütülemeyin nehirleri

[mervenur]

İstanbul Özleme Beni

Hiç özlemediğim
ve düştüğün yerde
tarihe dokundum bir an seninle..
Herşey bir an.
İnkâr edilmez bir yanılgıydı özlem
bu ülkede o şehri
o şehirde
elleri ekmek kokan sevgiliyi.
İşte o an
burçlarına asabilirdim kendi ellerimle kendimi

Ah gönlümün güzeli
solgun bahçelerin kır çiçeği
Kırıp dökmeden
incitmeden saçının tek telini
terk etmek zamanıydı, zamansızca seni

Kendimden gider gibi
gönülsüz bir yolculuğa çıkar gibi
Bedeni toprağa
ruhu açığa çıkan ölü
Eskimesin diye aklımda ki güzelliği
terk etmekmiş zamanı kaçırmadan
taru mar edilmiş Lâle bahçeli o şehri.


Bekleme beni
yıktım bir bir
fetih ettiğin kaleleri.
Aşka ve kavgaya dair ne çizdiysen
kirpiğimin altına
kapattım göz kapaklarımı
biraz kırgın, biraz yılgın
yinede umudu tükenmemiş
şiirler biriktireceğim sana
Üstelik hain bir kaçağım
şimdilik
özleme beni

Çağırma çığlık çığlığa
güzellerin yüz yıllık yalnızlık uykusunda şimdi.
Sessiz kal ve bensiz.
Uzun yıllar, sakla güzelliğini
ayak sesimi unutma kadıköy rıhtımında
bir gün elimde siyah bir lale
başımda gök kuşağı
gözlerimde hercai menekşe
çalarım kapını
şimdilik bağışla beni

[mervenur]

Aklın bizde kalmasın

Biliyorum ki bir sonra ki bahar
herhangi bir sabah
güneş ve ben, seninle uyanırız gözlerinde
Yüzünden alıp gözlerini yıkarız
duru ve berrak bir derede
Bir gözünü güneş öper
Bir gözünü dudaklarım

Biliyorum ki bir sonra ki bahar
herhangi bir sabah
gül ve ben, sana kokarız buram buram
işte şuram, sana gül dikiyor
yeter ki unutma biriktirdiğim
ve tüm zenginliğim
kırmızı gül kokusunu

biliyorum ki bir sonra ki bahar
herhangi bir sabah
bir yanı sen kokacak bu yastığın
tenin karışacak kokuma
gül bahçeme ellerinle bakıyorum
aklın bizde kalmasın

"

[mervenur]

Sebebi sensin

Sebebi sensin
dışımda dönen dünyanın
sebebi sensin
Medine' li Hint fukaralığımın

Bir anda sırtımdan aşağı inen ürperti
bu ıslaklık
yokluğundan mıdır
yoksa, ihtimali midir beklediğim zil sesinin

Sebebi sensin
göz çukurumda biriken uykunun
yıldızların yere inişinin böyle apansız
Aklımın bana oynadığı oyunmusun

Sebebi sensin
her gece başka bir hale düşmemin
düşlerimin ihaneti sensizlikten midir
solu dolu sağı boş uyanır yastığım

Bu kadar soğuksa dünya
yakarım kendimi çöl ortasında
Sebebi sensin, ateşle suyun
bedenimde, böyle mevsimsiz raksının