"ölmeyi öğrenmek için ölmek gerekmez"

[Apancene]

Bir gün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkanına
girmiş. Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş.
Bakkal da Napolyon'u müsait bir yere saklayıp, biraz sonra gelen
düşmanları da 'Az evvel biri koşarak
şu tarafa kaçtı.' diye savuşturmuş.
Nihayet biraz sonra Napolyon'un muhafızları yetişmişler. Bakkal
ömründe bir daha karşılaşamayacağı
Napolyon'a sormuş: 'Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu
denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?'
Napolyon birden öfkelenmiş. 'Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga
geçercesine konuşabiliyorsun?'
diye bağırmış. Hemen askerlerine, adamcağızı kursuna dizmelerini
emretmiş.
Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşısına dizilmişler. Mermiler
namlulara sürülmüş,
artık 'ateş' emri verilecek... Adamcağız içinden 'Ah, ne yaptın sen?
Şimdi ölüp gideceksin diye düşünürken,arkadan bir çift el uzanmış,
gözündeki bağı açmış.
Karşısında Napolyon varmış. Tek cümleyle cevaplamış Napolyon: 'İşte
böyle bir duygu!'

YAŞAYARAK ÖĞRENMEK, BEDELİ EN YÜKSEK ÖĞRENME BİÇİMİDİR

[Gonax]

selamun aleyküm

emeğine sağlık gardascan.

ama ne güzel anlatmış. başka türlü kelimelerle nasıl ifade edilebilirki.
yaşa ve öğren........

teşekkür ederim.........


selametle...............

[-]

Harika bir paylasim...
Yasayarak ögrenmenin bedeli gercekten cok agirdir ama kazandirdiklarida insan hayatini bastan sona degistirecek kadar etkilidir..
Emegine saglik Apancene derler ya yasayan bilir yasamiyan bilmez o misal olmus ....

[Apancene]

yorumlarınız için teşekkürler, okuduğumda benide etkiledi , iyide ders var burada ....

[Dygsuz]

YAŞAYARAK ÖĞRENMEK, BEDELİ EN YÜKSEK ÖĞRENME BİÇİMİDİR
Teşekkürler Apancene...OLAY BUDUR.