Meral demir şiirleri

[Sehrabanu]

KIYMIK

Babaannem derdi ki:

"El kızının nazına,
el oğlunun niyazına itibar edilmez...

Zurnada peşrev inadıdır dilleri...

Cana kıymık mı soruyorsun?
Yara, bilmez mi kendini edenleri?"



GÜLE GÜLE

Babaannem derdi ki:

"Kaybettiğin insanlar için üzülme kızım...

Ya dostluğunla yetinmemiştir;
ya anlamamış, dinlememiştir...

Ya ona verdiğin değeri suistimal etmiştir;
ya seni de kendi gibi fitne fücur bilmiştir...

Ya birinin lafıyla dolduruşa gelmiştir;
ya sırlarını muhabbetine meze etmiştir...

Sen
sadece kazandıklarının kıymetini bil
ve doğru yolunu eğip bükme...

Kadirliği sadece saflara yeten gariban
(yolu açık olsun)
gitmişse, gitmiştir..."


Babaannem derdi ki:

"İt ürürken yürüyen kervan
it yürürken ürümesini de bilir...

Korkak yüreklerin
sadece dili delidir.

Ağzında balıyla gezinen arı
canına tak ederse,
el-aman demez
her an sokabilir..."