Manav Hayretler İçersinde

[AyMaRaLCaN]

GERÇEKTEN MÜKEMMEL BIR YAZI... Okumanizi Tavsiye Ediyorum…


Bir gün çok fakir giyimli bir kadin yüzünde bir hüzünle manava girer.Dükkan sahibine mahcup bir sekilde yaklasir.

Kocasinin çok hasta oldugunu,çalisamaz duruma düstügünü ve yedi çocugu ile birlikte aç kaldiklarini ve yiyecege ihtiyaçlari oldugunu söyler.

Manav ona ters bir sekilde bakarak derhal dükkanini terk etmesini ister.Kadin ailesinin ihtiyaçlarini düsünerek;

Lütfen efendim der’ paramiz olur olmaz getirip ödeyecegim’.

Manav:Kendisine bir kredi açamicagini çünkü onun eski müsterisi olmadigini, kendisinde bir hesabinin bulunmadigini söyler.

O sirada dükkanin disinda bekleyen bir müsteri ikisinin arasinda devam eden bu konusmayi dinlemektedir.

Içeriye girerek manava yaklasir ve ‘ben o kadinin almak istediklerine kefilim der’. Ailesinin ihtiyaci olan seyleri ona ver’.

Bunun üzerine manav çok isteksiz bir sekilde kadina döner ve ‘bir alisveris listen var miydi?diye sorar.

Kadin evet efendim der.’

Tamam ‘der manav simdi onu su terazinin kefesine koy onun agirliginca diger kefeye istediklerinden koyacagim.

Kadin bir an duraklar,sonra basini önüne eger ve çantasini açarak üzerine bir seyler karalanmis kagit parçasini çikarir ve manavin kendisine gösterdigi kefeye özenle bakarken basi öne egiktir. Manav ve diger müsterinin gözleri terazinin kefesine dikilirken hayretle büyümüstür. Manav müsteriye dönerek kisik bir sesle ‘inanmiyorum’ der. Inanilacak gibi degildir. Müsteri manava gülerken manav çoktan diger kefeye eline geçeni doldurmaya baslamistirama nafile,diger kefeyi yerinden bile kipirdatamamistir. Terazinin kefesi artik üzerindekileri almayacak kadar dolduruldugunda çaresiz hepsini bir torbaya doldurarak kadina verir. Saskinlikla üzerinde bir seyler yazan kagidi eline alir ve okur. Birde bakar ki orada bir alisveris listesi yoktur. Sadece bir dua yazilidir.

"ALLAH'im...! Neye ihtiyacim oldugunu ancak sen bilirsin. Kendimi sana teslim ediyorum . . ."