Ramiz Rövşen Şiirleri

[AyMaRaLCaN]

Ramiz Rövşen Şiirleri



QARA PALTARLI QADIN

Kishiler bir olmur atam balasi
Qorxagi var,igidi var,
Amma her kishinin olenden sonra
Qebri ustde aglamaga
Bir qara paltarli gozel bir qadina umidi var.

Sen olende kim olacaq gozlerini baglayan ?
Qardashmi olacaq,yadmi olacaq ?
Bu dunyada belke sene en cox aglayan,
En cox aglatdigin qadin olacaq ?!

Goz yashlari yuduqca bash dashini,
Qebrinde qurcalanib,deyeceksen:ilahi
Iller boyu aglatdigim bu qadin
Goren nece saxlayibdi bu qeder goz yashini ?!

Birce kere ne sacini oxshamisham,
Ne gozunu silmishem.
Gozlerime batir indi saclarinin her deni,
Iller boyu bu qadina men axi dert vermishem,
Indi goren,niye cekir derdimi ?

Bu qadin bash dashimi opub,sigallamaqdansa
Yumruguyla doyse-doyse yaxshidir.
Qebrimin ustunde aglamaqdansa
Meni soyse, yaxshidir.

Yeri-yeri,qara paltarli qadin,
Kiri-kiri,qara paltarli qadin.
Bu qebir de min qebirden biridi
Bash dashimi besdi basdin bagrina,
Butun mene aglayanlar kiridi,
Sen de kiri, qebrim damir, aglama.

[AyMaRaLCaN]

GOY UZU DAS SAXLAMAZ
Durub göy üzüne daş atan oğlan,
göy üzü daş saxlamaz.
Oğul bele baş saxlamaz, atam balası,
Kim qırxıb başını,
salıb bu köke?
Şalvarın, penceyin özünden yeke,
Baxırsan, göy üzü gözünden yeke;
durub göy üzüne daş atan oğlan.
Hele ki, başına-gözüne qıymaz,
atdığın daşları saxlar göy üzü.
Atdığın daşları tutub elinde,
seni iller boyu yoxlar göy üzü.
Qırxıq başın tüklenince,
O dumduru gözlerin
Bulanınca, çirklenince,
atdığın daşları saxlar göy üzü.
Yediyinden yeyersen,
Geydiyinden geyersen,
böyüyersen, böyüyersen, atam balası.
Gözlerin böyüyer sen böyüdükce,
gözünde yaş böyüyer.
Ellerin böyüyer sen böyüdükce,
gözünde yaş böyüdükce,
göy üzünde
atdığın daş böyüyer.

Baxt gülse üzüne bu yer üzünde,
ölümün lengiyib gecike bilse,
O daşdan özüne bu yer üzünde
hasar çeke bilsen,
ev tike bilsen,
Bir göy qurşağı tek ömrün uzansa,
baxtına her cüre rengden düşecek.
Bir gün bu dünyada qebrin qazılsa
Belke de, başdaşın göyden düşecek.

...Durub göy üzüne daş atan oğlan,
göy üzü daş saxlamaz...

[AyMaRaLCaN]

Ayrılıq I Ramiz Rövşən
Yenə bu şəhərdə üz-üzə gəldik,
Neyləyək, ayrıca şəhərimiz yox.
Bəlkə də, biz xoşbəxt ola bilərdik,
Bəlkə də, xoşbəxtik, xəbərimiz yox.
Aradan nə qədər il keçib görən, -
Tanıya bilmədim, məni bağışla.

Mən elə bilirdim, sənsiz ölərəm,
Mən sənsiz ölmədim, məni bağışla!
"Ölmədim" deyirəm, nə bilim axı, -
Bəlkə də, mən sənsiz ölmüşəm elə,
Qəbirsiz-kəfənsiz ölmüşəm elə.

Bəlkə də, biz onda ayrılmasaydıq,
Nə mən indikiydim, nə sən indiki, -
Ayrıldıq, şeytanı güldürdük onda;
Bu ilin, bu ayın, bu günündəki,
Elə bu küçənin bu tinindəki
məni də, səni də öldürdük onda.

...Sağımız-solumuz adamla dolu,
Qol-qola kişilər, qadınlar keçir.
Özündən xəbərsiz, ömründə min yol
Özünü öldürən adamlar keçir.

Keçir öz qanına qatan adamlar,
Bir də ki, qan hanı?
Qan axı yoxdu.
Hamı günahkardı dünyada, amma
Dünyada heç kəsin günahı yoxdu.

Bizsiz yazılmışdı bu tale, bu baxt,
Sapanddan atılan bir cüt daşıq biz.
Bəlkə bu dünyada on-on beş il yox,
Min il bundan qabaq ayrılmışıq biz.

Halal yolumuzu dəyişib, nəsə
Çaşmışıq, bir özgə yoldan getmişik.
Bəlkə min il qabaq səhv düşüb nəsə,
Minillik bir səhvə qurban getmişik.

Dəyişib yerini bəlkə qış-bahar,
Qarışıb dünyanın şəhəri, kəndi.
Bəlkə öz bətnində ögey analar
Ögey balaları gəzdirir indi.

Ömrüm başdan-başa yalandı bəlkə,
Taleyim başqaymış doğrudan elə.
O yoldan ötən qız, anamdı bəlkə,
Bəlkə də, oğlumdu bu oğlan elə.

Bu yalan ömrümdə
görən sən nəsən?
Bəlkə heç sevgilim deyilsən mənim.
Anamsan, bacımsan, nənəmsən, nəsən?!..
Bircə Allah bilir, nəyimsən mənim.

Bizi kim addadar bu ayrılıqdan,
Çatmaz dadımıza, nə yol, nə körpü.
Ölüsən, dirisən, hər nəsən, dayan!
Dayan, heç olmasa əlindən öpüm...

Deyirsən: "Ölüyəm, ölünü öpmə.."
Əlimin içində, soyuyur əlin.
Deyirsən: «Sən allah, əlimi öpmə,
əlimdən, deyəsən, qan iyi gəlir..»

[AyMaRaLCaN]

YAVAŞ-YAVAŞ SEVDİM SENİ


Yavaş-yavaş sevdim seni,
Her gün bir az da sevdim.
En çox bu qış sevdim seni,
Qarda, ayazda sevdim.

Gör bir ne tez isinişdik
Havalar soyuyanda.
Adamlar qalın geyinib,
Ağaclar soyunanda.

Qar altından baş qaldıran
Çiçektek sevdim seni.
İstisine qızındığım
Ocaqtek sevdim seni.

Hele bu cür sevmemişdim
Ömrüm boyu heç kimi.
Seni sevdim qar üstünde
Yem axtaran quş kimi.

Qorxa-qorxa bu sübh çağı
Ne baxırsan göye sen?
Deyirsen ki, güneş çıxıb,
Qar eriyir deyesen…

[AyMaRaLCaN]

ÖLMEK
Bulud kimi ölmek -
bir yaz yağışında.
Ümid kimi ölmek -
bir qız baxışında.

Bir yel qanadında
yarpaq kimi ölmek.
Bir qebir altında
torpaq kimi ölmek.

Bir gül kimi ölmek -
bir güldan içinde.
Bülbül kimi ölmek -
bir hicran içinde.

Bir ses kimi ölmek -
bir kar qulağında.
Bir söz kimi ölmek -
bir lal dodağında.

Günden-güne ölmek,
Döne-döne ölmek,
Öldükce dirilmek,
Sonra yene ölmek

[AyMaRaLCaN]

Kohne mehebbetin limani
Qezeb oyuncağı,sevgi savaşı
Sessiz qelebenin bic gülüşleri
Bir qız gözlerinin son yalvarışı
Bir qız dodağının ilk öpüşler

Bir"körpe xanımın" gelinciyinden
Qırılan düymeler yolların üste
En uzaq illerin yellenceyinden
Yıxılıb düşersen qollarım üste

Köhne mehebbetler,kğhne nağıllar
Sıyrılar illerin dumanlarından
Batmış gemilertek üze çıxarlar
Qelbimin en uzaq limanlarında

Uzaq limanların işığı sönse
En uzaq limandan qayıdan menem
Dünyanın en gözel gemisi sensen
Dünyada en igid kapitan menem

Gemiler el eder bayraqlarıyla
Dalğalı suları hamarlayarlar
İşıqlar yuxuda barmaqlarıyla
Denizin saçını tumarlayarlar

Gecenin sonuncu duracağında
Bu decel görüşün son anında biz
Yne eayrılarıq seher çağında
Köhne mehebbetler limanında biz

Üfüqler bulanar güneş balına
Deniz de yalayar dodaqlarını
Yeyer aclığından hesret-balina
Xırdaca xatire balıqlarını

Iter mehebbetler limanı sonra
Tilsimler qırılar,ovsunlar düşer
İndi dalğalara atılan tora
Yosunlar ilişer,yosunlar düşer

Son ümid yellener sınıq eliyle
Tezeden görüşmek gümanı ağlar
Qağayı diliyle,balıq diliyle
Köhne mehebbetler limanı ağlar

[AyMaRaLCaN]

ELCHİBEYE
Sənə bir daş atar yerindən duran,
Səni sevdiklərin daş-qalaq eylər.
Bir əlində daş var, birində Quran,
Daş atan bilirmi nə günah eylər?!

Silərsən gözündən axan yaşları,
Öpüb-əzizlərsən sən o daşları.
Deyərsən: “Sağ olun, Qan qardaşlarım,
Məni təzə daşa kim qonaq eylər?!”

Hər daş özü boyda köz olub yanar,
Cana damğa kimi basılıb yanar,
Qanlı yaraların qızarıb yanar,
Səni başdan-başa çılçıraq eylər.

Bircə tilsimin var, sevgi tilsimi,
Kim qırar Tanrıya bağlı bir simi?!
Tanrı Tanrıdırsa öz Elçisini,
Min bir daş altında yenə sağ eylər.

Sən dözərsən ağrısına,
Daş dözməz, daş haray eylər.
O daşlardan Tanrı sənə
Bir ev tikər, saray eylər.

[AyMaRaLCaN]

Təkcə həvəsim yoxdu | Ramiz Rövşən
Qanadım var, göyüm var
Quşam qəfəsim yoxdu.
Uçmağa hər şeyim var,
Təkcə həvəsim yoxdu.

Yol getməyə yolum var,
Qulluğum var, qulum var,
Xərcləməyə pulum var,
Təkcə həvəsim yoxdu.

Nə dərd var, nə əzab var,
Nə hirs var, nə qəzəb var,
Ölməyə yüz səbəb var,
Təkcə həvəsim yoxdu...

Ramiz Rövşən

[AyMaRaLCaN]

Son Görüş | Ramiz Rövşən
Bu vaxtsız sevginin əcəli yetdi
Buydu qismətimiz ya tez ya da gec.
Hərə öz dərdini apardı getdi
Bəs niyə dərdimiz azalmadı heç?



Dünya dağılmadı biz ayrılanda,
Göylər biraz yağış çilədi ancaq.
Mən sənə xoşbəxtlik dilədim onda,
Sən mənə rahatlıq dilədin ancaq.



Rahatlıq dilədin ev eşiyimə,körpəmin beşiyinə,
Nəvəsi diziüstə çıxan atama — anama da.
Bir vaxt səndən öncə rastıma çıxan,
Səni məndən alan qadınıma da...
İstədim son dəfə basım bağrıma
Dedin — «nəyə lazım, yox yaxşı deyil.
» Ağladın dedim ki, «kiri ağlama»
Dedin ki, «yağışdı göz yaşım deyil...»



Bu görüş sonuncu görüşdü daha
«Bu gün ayrılırıq» deyib gəlmişdin
Bəs niyə mənimlə son ayrılığa
Ən gözəl donunu geyib gəlmişdin?
Bəs niyə o cürə gözəldin onda?
İndi bunu necə yozum bilmirəm.
Bəlkə də son dəfə mənim yadımda
Gözəl qalmaq idi arzun, bilmirəm.
Bir sevgi yarımçıq qırıldı o gün
Yağış da kəsildi bulud da getdi
Bir qızla bir kişi ayrıldı o gün
Hərəsi bir yana üz tutub getdi .



O qızdan gözəl qız tapılmaz daha
Daha o kişidən igidi yoxdur.
Amma bu dünyada xoşbəxt olmağa
Daha heç birinin ümidi yoxdur.

[AyMaRaLCaN]

Bu ağac öləcək | Ramiz Rövşən



Bu ağac öləcək,
Üzündən gözündən tökülür ölüm.
Bu ağac öləcək
Bu gün ya sabah.
Bu ağaca qonan o quş öləcək,
Üzündən gözündən tökülür ölüm.
O quş da öləcək
Bu gün ya sabah.
O quşa dən səpən o qız öləcək,
Üzündən gözündən tökülür ölüm.
O qız da öləcək
bu gün ya sabah.

O qızı sevməyə dəyməz.
O quşa baxmağa dəyməz.
Ağaca çıxmağa dəyməz.

Ağaca çıxmadım.
Quşa baxmadım.
Qızı sevmədim.

Quş uçdu isti bir yerə,
Qız getdi,
qız getdi ərə,
Ağac da ki, durur hələ.
Bir mənəm bir də ağac
Kəndir tapıb
bu ağacdan asılmağa
qaldı əlac.