Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri) ÖMRÜN İLK FƏSİLLƏRİ * * * Bəlkə də borcundan çıxmadım, Vətən, Ömür bahar deyil bir də qayıtsın. Ölsəm də, qoynunda qoy ölüm ki, mən

Bu konu 22250 kez görüntülendi 83 yorum aldı ...
Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri) 22250 Reviews

    Konuyu değerlendir: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    5 üzerinden | Toplam: 0 kişi oyladı ve 22250 kez incelendi.

Sayfa 4 Toplam 9 Sayfadan Birinci ... 23456 ... Sonuncu
  1. #31
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    DÜNYA

    Dünya öz yerində tutubdur qərar,
    Dağ da yerindədir, duman da, çən də.
    Dünyanın işini qarışdıranlar
    Qayıdıb dünyadan gileylənəndə,
    Cəllad da özünü haqlı biləndə,
    Ağır yaraların ağrısı canda,
    Vəfasız, dünyadan vəfa umanda,
    Dünyaya adamın yazığı gəlir.
    Günahsız yaranmış dərəyə, çaya,
    Qayaya adamın yazığı gəlir.

    İnsanın ümidi bu torpaq ki, var,-
    Dağına, düzünə bizik havadar.
    Torpağın üstündə bəd əməllərin
    Nə vaxt ki, hörümçək torları artar,
    Hiylə oxlarının ağrısı canda,
    Durmaq olmayanda pisliyə qarşı,
    Yurd-yuvan önündə naçar qalanda,
    Sevmək olmayanda bu dağı, daşı,
    Nə desən bitirən, nə desən verən
    Torpağa adamın yazığı gəlir.

    Bu qədər yaxşılıq,
    İşıq içində
    İxtiyar verdiyin - düzü əyəndə,
    Etibar etdiyin - sözü əyəndə,
    İtəndə aradan vəfa, etibar,
    Güvəndiyin dağa ələnəndə qar,
    Ürəkdə od tutub yananda inam,
    Bir söz: dönüklərin əməllərinə,
    Bəzi atalara baxanda adam,
    Alıb gələcəyə aradığımız
    Uşağa adamın yazığı gəlir.
    Baba misramız müqəddəs oda -
    Ocağa adamın yazığı gəlir.

    Qayıdıb dünyaya baxırsan bir də,
    Yaxşı adamları az olan yerdə
    Dünyaya adamın yazığı gəlir,
    Günahsız yaranmış dərəyə, düzə,
    Qayaya adamın yazığı gəlir.
    Yanvar, 1978
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  2. #32
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    BU DÜNYANIN QARA DAŞI GÖYƏRMƏZ

    Leyləklərin çöp yuvası boş qalıb,
    Bahar gedib, payız gəlib, qış qalıb.
    Göy çəməndə ocaq yanıb, daş qalıb,
    Bu dünyanın qara daşı göyərməz.

    Nə o ocaq közərəsi, sönəsi,
    Nə o günlər bir də geri dönəsi…
    Qəm eləmə, könlümün bir dənəsi,
    Bu dünyanın qara daşı göyərməz.

    O gülyanaq bənddir bir xoş baxışa,
    Körpə budaq əl açıbdır yağışa.
    Min baharın hərarəti yığışa,
    Bu dünyanın qara daşı göyərməz.

    Ot göyərdib o cığırım, o izim,
    Tufanlanıb çalxalanmaz dənizim.
    Daha məndən sevgi umma, əzizim,
    Bu dünyanın qara daşı göyərməz.

    Araz boyu çox mənalar sezmişəm,
    Elə bilmə əllərimi üzmüşəm.
    Ürəyimə daş bağlayıb dözmüşəm,
    Bu dünyanın qara daşı göyərməz.
    Oktyabr, 1977
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  3. #33
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    TƏKLƏR

    Buludlar toqquşub coşanda hərdən,
    Göylərin qılıncı düşəndə işə,
    Meşə qırağında tənha bir evdən
    Ürəyim nigaran qalır həmişə.

    Bir qatar durnaya bəxti yol açar,
    Yol gedər göylərin çən-dumanında.
    Qatardan ayrılan tək durna uçar,
    Fikrim o durnanın qalar yanında.

    Meşədə ağaclar qatar-qatardı,
    Biri yıxılanda, dikələr biri.
    O quru səhrada tək ağac vardı,
    Yel vurdu, indi də boş qalıb yeri.

    Min adda gül var ki, çəməni bəzər,
    Var qaya daşında tənha bir çiçək.
    Təkləri ananda ürəyim əsər, -
    Sən də, mənim balam, təksən, sən də tək.
    İyun, 1977
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  4. #34
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    … VƏ BAŞQALARI

    Yazda güllər açar, lalə gülqotaz,
    Qərənfil, bənövşə və başqaları.
    Dünyada dağlar var, Himalay, Qafqaz,
    Boylanar günəşə və başqaları.

    "… və başqlarında" qaldı dağ, qara,
    Neçə çiçək adı, neçə dağ adı.
    Dili ki, öyrətdik eyni adlarla,
    "Başqaları" əcəb can qurtarandı.

    Bir dünyada yaşar, doğmalar, yadlar,
    Hərə öz yerini tutaydı barı…
    Mənimçin ən əziz, ən doğma adlar
    Səninçin nə olar?- … və başqaları.

    Necə sadalayıb gətirək yada,
    Göylərin ki, min-min səyyarəsi var.
    Bu var ki, ən parlaq bir ulduzu da
    "… və başqalarında" gizlətmək olar.

    Hünərçin doğulan insan ki vardır
    Qanında od olsun, canında təpər.
    Bəlkə də bir təhər yaşayanlardır
    "… və başqalarına" adı düşənlər.

    Məni saymazların ağrısı canda,
    Saxladım könlümdə giley-güzarı;
    Həmişə adıma növbə çatanda
    Bir söz eşitmişəm: "… və başqaları".

    O adlar layiqdir düşüb dastana,
    Ad var ki, üstündə kölgələr qalır.
    Tək-tək adlarımız qalsın bir yana
    "… və başqalarında" ölkələr qalır.

    Birinin ulduzu yanıb parladı,
    Birinin ulduzu sozalar, batar.
    Ali məclislərdə millət var adı
    "… və başqalarında" mürgülər, yatar.

    Kiminin ad-sanı okean dibində,
    Kiminin şöhrəti ulduza çatar.
    Nə bilim adı var əriyən qarın,
    Nə bilim bu adla yanar min ocaq.
    “…və başqalarında” itən adların
    Bilmirəm taleyi necə olacaq.
    Yanvar, 1978
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  5. #35
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    YARPAQ OLUB TORPAĞIMA TÖKÜLSƏM
    Oğlum Şəhriyar üçün



    Böyük fikir qanadıyla
    Uçulmaza uçmaq olar,
    Xırda xuruş fikirlərlə
    Kol-koslara endinsə heç.
    Bir dünyəvi məhəbbətlə
    Bülbül dili açmaq olar,
    Samanlıqda dən üstündə
    Cikkildəyib dindinsə heç.

    Eh, arxadan gələnlərlə
    Tənləşməyə nə var, bala,
    Hünərin var yetiş görüm
    Birincilər gedən yola.
    Bu dünyanın kəhər atı,
    Səmənd atı ola-ola,
    Hər yerişi yeriş bilib
    Kor yabıya mindinsə heç.

    Bəxtdə varsız, bağda barsız,
    Dağda qarsız qalsan belə,
    Heç demə ki, zaman belə,
    Dövran belə, insan belə…
    Yeri bağlı, göyü bağlı
    Kibrit çöpü olsan belə,
    Bir kimsənin çırağını
    Yandırmamış söndünsə heç.
    Yanvar, 1978
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  6. #36
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    QAFQAZ

    Bir vergidi, bir sehrdi,
    əfsanədi, nağıldı…
    Ayağı su, sinəsi od,
    cığırdı daş Qafqazın.
    Oba-oba mən köksünə,
    o köksünə sıxıldı,
    Fəda oldum torpağına
    o baş-bu baş Qafqazın.

    Gərək elə səcdə qılaq
    cığırına, izinə.
    O ulu taxt zirvə-zirvə
    taxtdan salar fələyi.
    Qafqaz özü bir allahdır
    enib bu yer üzünə,
    Biz bəndələr bacarmırıq
    hələ onu sevməyi.

    Biz bəndələr bacarmırıq
    qanad açaq yenidən
    Ki, bu Allah bizimkidir,
    biz də onun övladı.
    Təkdi, birdi, yeganədi,
    bir nəfəsdi, bir bədən,
    O nəfəsdən alırıq biz
    hər arzunu, muradı.

    Qafqazın şam-çırağında
    pərvanələr çox yanıb,
    Dostların da bu torpağa
    könul olub töhfəsi.
    Maşuqa bax, bir şairə
    heykəl olub dayanıb,
    Bir Lermantov zirvəsi var,
    bir də Maşuq zirvəsi.

    Bir Puşkinin "Qafqaz"ı var,
    bir də bizim bu Qafqaz,
    Gör, dahilər nəğmələdib
    hər daşını bu yurdun.
    Necə yəni əks-sədam
    Beştaudan qayıtmaz?!
    Dayan görüm, qarışdırma
    yaddaşını bu yurdum.

    Dayan görüm, nəfəs alıb
    bir də baxım özümə,
    Qumbaşının dolayları
    yordu məni bir qədər.
    Elbrus da günəşlənib
    güzgü tutub üzümə,
    Kim üşüsə, burda məni
    günəşli qar isidər.

    O Əlibəy qayasıdır, -
    üfüqdə bir gümüş taxt,
    Əlibəylə Züleyxanı
    könlüm burda anar hey…
    O zamandan bu sevginin
    üstünə qar tökür vaxt,
    Qar altında məhəbbətin
    ocaqları yanar hey…

    Dayan, qaraçaylı gözəl,
    bu sevgidən bir pay al,
    Yad deyiləm, bu dağlarda
    özgə nədi, yad nədi?!
    Gözlərin bir mavi dəniz,
    saçın sayrışın xəyal,
    Baxışınla ürəyimə
    saldığın bu od nədi?..

    Min dərənin suyu axıb
    bir dərədə qovuşar,
    Tarverdiçay axıb, axıb
    Kuban çayı sellənər.
    Dayan, qaraçaylı gözəl,
    bu hicran da sovuşar,
    Mənim könlum pərvazlanar,
    sənin eşqin güllənər.

    Babaların ruhu ölməz,
    bu dağlarda heç ölməz,
    Yəqin hicran küləkləri
    əsib-əsib dəyanıb.
    Qafqaz bütöv bir sevgidir,
    parçalanmaz, bölünməz,
    Dünyanın şah qatarıdır
    mənzil kəsib dayanıb.

    Burda dirilik suyu var,
    tapa bilməz hər yetən,
    Biz içmişik o şərbəti
    min illəri yormuşuq.
    Görürsənmi biz ölmürük,
    göyərmişik yenidən,
    Ağac-ağac, çiçək-çiçək
    burda bitib durmuşuq.

    Mən hardayam? - mən burdayam -
    Babadağın yanında,
    Eyvanıma gəlib çıxır
    Qafqazın bir qanadı.
    O da uca Şah dağıdır
    durub şah meydanında,
    Qafqaza nə xoş yaraşır
    baba adı, şah adı…

    Ulu babam, ulu babam!
    Ey mənim şah Qafqazım
    Axı daşı çiçək açır,
    qocadı,cavandımı?…
    Dağkələsi od parçası,
    qartalları pərvazım,
    Zirvə-zirvə dəvə dağlar
    əbədi karvandımı?..

    Dayan görüm, pıçıldayıb
    nəğmələdi qovaqlar,
    Yəqin indi şair Qaysın
    şeir deyir hardasa.
    Rəsul orda öz dağına
    nəğmə desə bir qatar.
    Burda bizim Canalıda
    sadalanar sadası.

    Təkdi, birdi, yeganədi,
    bir nəfəsdi, bir bədən,
    Eyvanıma gəlib çıxır
    dağların bir qanadı…
    Meşə Vətən, torpaq Vətən,
    qaya Vətən, daş Vətən!
    O göyərdib bizim üçün
    hər arzunu, muradı.

    Gərək elə səcdə qılaq
    cığırına, izinə,
    Bu ulu taxt zirvə-zirvə
    taxtdan salar fələyi.
    Qafqaz özü bir allahdır
    enib bu yer üzünə,
    Biz bəndələr bacarmırıq
    hələ onu sevməyi.
    Noyabr, 1981
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  7. #37
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    ATAM… ATAM…

    Bir payız gününün bathabatıydı,
    Atam birdən düşdü yorğan-döşəyə.
    Bəlkə də ölümün zarafatıydı,
    Gördü ki, fürsətdi saldı gerçəyə.
    Yerin qarğışıydı, göyün qarğışı -
    Tərs kimi tökürdü payız yağışı.
    Tərs kimi kolxozun Ağyal atını
    Sədrdən izn alıb gec tapa bildim.
    Ağyalın başına salıb çatını
    Noxtasız nə qova, nə çapa bildim.
    Tərs kimi Ağyalı alıxlamağı
    Hələ bacarmırdım, uşaqdım axı…
    Mən başqa haydaydım,
    At başqa kefdə
    Çatdım qonşu kəndə ilkindi çağı.
    Feldşer Soltan Əli yox idi evdə.
    Tərs kimi baş kənddən gəldi sorağı.
    Bu tərslik könlümə elə dəydi ki,
    Bütün varlığımı yandırdı bənd-bənd.
    Feldşer Soltan Əli neyləyəydi ki,
    Onun kinəsinə baxırdı beş kənd.
    Tərs kimi gözlədim gəlib çıxmadı,
    Ağyala bir çubuq çalıb, gedəydik.
    Məni də tərkinə alıb gedəydik.
    Dedilər Feldşer də qalıb o tayda,
    Tərs kimi Göyçay da coşmuşdu yaman.
    Tərs kimi Ağyal da büdrədi çayda,
    Daha özgə yerə qalmadı güman.
    Axır ki, kor-peşman qayıtdım geri,
    Gördüm atamın da dəyişib halı.
    Bir kinədən ötrü gəzdik evləri;
    Sonra gəlib çıxdı müəllim Alı.
    O da dedi görək bu nə azardı;
    İbn Sinadan da bilmirdi bir az.
    Kənddə ot tanıyan bir qoca vardı.
    Tərs kimi ölmüşdü o da keçən yaz.
    Durub yalvarırdıq biz də ölümə,
    Tərs kimi yol tapıb, iz bilməmişik.
    Bir təbib əlində heç nəymiş demə
    Atamı sağaltmaq,
    biz bilməmişik.
    Sən demə, Bakı var, Moskva varmış
    Sən demə, dünyada ölü dirildən
    Min bir dərd yanında min dava varmış.
    Sən demə, şipşirin dillər də varmış,
    Sən demə şəfalı əllər də varmış.
    Tərs kimi o əllər bizim deyildi
    O əllər heç bizə yetən deyildi.
    Durub yalvarırdıq biz də ölümə,
    Bu zaval dərmansız ötən deyildi.
    Tərs kimi yaman gec kəsdi o yağış,
    Göyçay da gec yatıb, gec aram oldu.
    Feldşer Soltan Əli gəlib çıxmamış
    Deyəsən vaxt keçib, gün tamam oldu.
    Eh, o da gec gəlib, gec çata bildi,
    Kinədən saralmış barmaqlarıyla
    Atamın nəbzini gec tuta bildi.
    Ümid gecikdisə, əcəl tələsdi,
    Tərs kimi o payız yelləri əsdi.
    Tərs kimi qəfləti, lap birdən-birə…
    Tərs kimi məni də qoymadılar ki,
    Atamın üzünə baxım son kərə
    Bəxtimiz şaxtaya, ayaza düşdü,
    Tərs kimi bu ölüm payıza düşdü,
    Tərs kimi qarşıdan qış da gəlirdi.
    Tərs kimi atam da üçcə gün qabaq
    Ətdiyə vermişdi inəyimizi.
    Soruşduq demədi,
    bilmədik haçan
    Səlim də veriyə qoşmuşdu bizi.
    Tərs kimi bu dərdlər böyük dərd idi.
    Tərs kimi qanun da bir az sərt idi.
    Öldü cavan atam,
    Gör nə yaşdaydı -
    Hər şeyin günahı o yağışdaydı,
    Ya da ki, Ağyalı gec tapmağımda.
    Yox, günah Göyçayın daşmağındaydı.
    Havanın yas tutub gülməməyində,
    Alı müəllimin İbn Sinadan
    Bir kəlmə də olsun bilməməyində,
    Feldşerin vaxtında gəlməməyində,
    Günah o yağışda, yağışdaydı ki…
    Öldü cavan atam.
    Nə yaşdaydı ki…
    Aprel, 1981
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  8. #38
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    BİR QIŞ MƏNZƏRƏSİ

    Ormanda bax qırova,
    Bəyaz budaqlar yuxuda…
    Ağ duman, büllur hava,
    Qalaylı dağlar yuxuda.
    Qış özü bəndə salıb,
    Çayları saxlar yuxuda.

    Hər ağac qu quşudur,
    Hər budağı gümüş qanad.
    Sarmaşıq kəmərdimi,
    Üstü dolu gümüş manat.
    O büllur qəndilə bax,
    Civələnir saat-saat.
    Quzeydə mürgü döyür
    O çılçıraqlar yuxuda.

    Sərsəri yüngül duman,
    Əlcim-əlcim, bəyaz-bəyaz.
    Bəlkə də duman deyil,
    Nəfəs alır şaxta, ayaz.
    Bir güney zər şüanı
    Aldı qəfil, güldü bir az;
    Sanki əmzikdi əmir
    Körpə dodaqlar yuxuda.

    Təpələr qalay-qalay
    İşıldadır başlarını.
    Cığırlar ağ yazıdır,
    Gəl oxu yaddaşlarını.
    Su gəlib damcı döyüb
    Aynaladıb daşlarını;
    Qışın şəlalə qızları
    Zülfü daraqlar yuxuda.
    Yanvar-Fevral, 1979
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  9. #39
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    KARVAN, GÖTÜR MƏNİ APAR ÖZÜNLƏ
    S. Hacıbəyovun "Karvan"ına


    Karvan, götür məni apar özünlə,
    Bir sonsuz səhranın aydınlığında,
    Gedim bir əbədi, mavi axında…
    Ayağım altında xırçıldasın qum,
    Zınqırov səsləri yayılsın aram,
    Cəhənnəm, qoy dəvə yerişi olsun,
    Bilim ki gedirəm, addımlayıram

    Karvan, götür məni özünlə apar,
    Başqa bir istəyə can atmağım yox.
    Bilim tələsdiyim mənzil başı var,
    Amma bu mənzilə heç çatmağım yox.

    Min yol aram-aram
    Qoy düşsün axşam,
    Günbatan qarşımda yandırsın ocaq.
    Karvan, götür məni özünlə apar,
    Ulduzlar altında gecələyəndə,
    Bilim ki, yolumu aydınladacaq
    Yenə açılacaq sabahlarım var.

    Karvan, götür məni apar özünlə,
    Aç mənim o dürlü sabahlarımı.
    Karvan, götür məni apar özünlə,
    Yu bütün, yu bütün günahlarımı.
    Məni insan elə bütün məqamda,
    Elə bu nəfəsdə, bu xalda qalım.
    Elə bu məqamda, bu halda qalım…

    Karvan, götür məni apar özünlə,
    Bütün ölümlərdən sovuşum gedim.
    Hürufilər "nuri - təcəlla"sına,
    Mən də bu karvana qovuşum gedim

    Bu nə mavi dünya,
    nə mavi axın!
    Karvan, götür məni apar özünlə,
    Bulaq suyu kimi durulum, axım…
    Bəlkə də ayağım heç dəyməz yerə,
    Bir mələk olaram,
    bir ruh olaram,
    Uçaram ən təmiz səmalar içrə…

    Yeddi rəng yol gedir nəfəs-nəfəsə,
    Mən də o rənglərdə rəng olub itim.
    Bu yeddi cığıra, bu yeddi səsə
    Məni səkkizinci yoldaş bil gedim,
    Karvan, götür məni apar özünlə…
    Oktyabr, 1978
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

  10. #40
    AyMaRaLCaN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    24.08.2008
    Mesajlar
    11.371
    Konular
    5172
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    2
    Tecrübe Puanı
    100
    @AyMaRaLCaN

    Standart Cevap: Musa Yaqup Şerləri (Musa Yakup Şiirleri)

    BU PAYIZ

    Otaqda yazmıram bu şerimi mən,
    Yapışıb payızın titrək əlindən
    Qızıl bədənini sıxıb köksünə,
    Lap belə təpədən dırnağa kimi
    Payıza bürünüb yazdım şeirimi.

    Geydim libasını,
    gördüm barını,
    Atımı xəzana sürdüm bu payız.
    Ömrümün saralmış yarpaqlarını
    Gözümlə çox aydın gördüm bu payız.

    Gizli gəlişini,
    pünhan işini,
    Dağda yerişini gördüm payızın.
    Özümdə, ocaqda, torpaqda, suda
    Çıxış-girişini gördüm payızın.

    Ovcuma da baxdım,
    bir xəzələ də,
    Damarlar, cizgilər nə qədər oxşar.
    Bizdən ayrı deyil bircə gilə də,
    Ovcumun içində bir payız yaşar.

    Pərişan lipanın arxlara dolan
    Yarpaqlarında da payız yaşayır.
    Sevgi məktubunun saralıb solan
    Varaqlarında da payız yaşayır.

    Bağlı xəzinədə bəlkə payız var,
    Lap var-dövlətdə də ömrü var onun.
    Qızıl da payızdır daşlaşıb yaşar,
    Çox ömrün sonunda möhrü var onun.

    Bu gün əynimdədir o qızıl libas,
    Yarpaqlar saçımda yatdı bu payız.
    Dünyanın işindən danışdıq bir az,
    Payızla söhbətim tutdu bu payız.

    Sandım ən duyğulu çağım da budur,
    İstədim ən zərif sözə toxunam.
    Gördüm ki, payızla söhbətim tutur,
    Bildim ki, payıza mən də yaxınam.

    Dedim, solan çinar, özünü saxla,
    İnsanam, mənim də gözlərim dolar…
    Kövrək bir ürəklə,
    kövrək budaqla
    Bu sərt həqiqətə neyləmək olar?!

    Bir kövrək budağa atdım əlimi,
    Gördüm nəfəs alır yarpaqlar hələ.
    Əvvəl payızlanıb o budaq kimi,
    Sonra bu şerimi gətirdim dilə
    Noyabr, 1978
    Sinemde yanar dağlar bahçeler bağlar yetim
    Sensizken canım ağlar bensizken memleketim
    Özüme bir kez dokun gör nasıl birisiyim
    Aşka aşıkken bile memleket delisiyim

Sayfa 4 Toplam 9 Sayfadan Birinci ... 23456 ... Sonuncu

Giriş

Giriş