SOKAK COCUKLARI

[Doktor Amca]

Önceleri köprü altı çocuklarıydı onların isimleri

Şimdi ise sokak çocukları. Eskilerde yalnızca köprü altında rastladığımızda açınılan, şefkat dolu gözlerle bakılan insanlarken, artık her sokakta rahatlıkla gördüğümüz, ürktüğümüz, horladığımız insanlar oldular.

Durmadan sayıları artan, bankamatikleri kendilerine mesken tutan çocuklarımız. Hür yaşama adına kendilerini sokaklara atan fakat, poşetlere konulmuş balileri solumaktan benizleri solmuş,kesici aletlerle hemhal olmaktan yüzlerinde derin yaralar oluşmuş ve tebessümü unutmuş çocuklarımız.



Acıları unutmanın tek yolu vardı artık, o da bali koklamak.Yeryüzü ev masiva çatıydı onlara.Her yer onlarındı ama hiçbir yerleri yoktu aslında. Kaybolmuştu yaşama sevinçleri, bütün umutlar bir buruşuk poşete hapsolmuştu.




Peki zor mu onları hayata bağlamak?



Trafik ışıklarında gelerek ‘’bir yara bandı almazmısın abi’’ dediklerinde camı suratına kapatmak yerine, bir sadaka vermek (tebessüm) zor mu bu kadar sizce?


Suratlarına kapanan camlar,boş çevrilen eller, onları daha da çukura itmiyor muydu? Hayata küsen, nerden inceldiyse oradan kopsun diyen bir hale gelmiyorlar mı? Kendilerini belli etmek adına, başlamadılar mı hırsızlığa? Yankesiciliğe?...



Dokununca zararları hepimize,

haykırmaya başladık…

Git Allah versin diye…

Bir daha haykırdık gazete manşetlerinde,

yok mu? bunların önünü kesecek kimse


Ama şunu unuttuk ….
bu çocuklar ; ya cami avlusuna bırakılmışlardı sokağa itilirken, yada sorumsuz Ailelerin şaheseriydi böyle hor görülürken.! Sokak çocuğu olmayı onlar istememişti elbet..Bu çocuklar bunu mu hak etmişlerdi?



Bunlar Sokak çocukları; masum, horlanmış, dışa itilmiş, kötü insanların ve kötü emellerin eline terk edilmiş, bakıma muhtaç bi çare bizim evlatlarımız.



Hangimiz bir sokak çocuğunun başını okşadık sevgi gösterdik.?

Sevgisiz tebessümsüz yetişen bu çocuklar, hayatın hep acımasız ve soğuk yüzü ile karşılaştılar.

’Yetimi üzüp kahretme, isteyene azarlayıp çıkışma’’diyen bir dine sahipken, nasıl katılaştı kalplerimiz bu kadar?



Miyop olmuş gözlerimiz, taş kesilmiş kalplerimiz..

Bunlar bizim çocuklarımız, bir tas sıcak çorbadan yoksun, ellerinde tesbihle dolaşan, mutluluğu yapıştırıcı ve tinerlerde arayan çocuklar.

Yani bizim çocuklarımız…

Akletmiyor muyuz ki karşımızdaki bir insan ve hatta bir çocuk.

Allah’ın severek yarattığı, ona ruhundan üflediğini mahluk.



Herkes rahatından birazcık fedakarlık etse,bir tebessüm kadar.

Emin olun çıkacak at gözlükleri gözümüzden ve görmeye başlayacağız sağımızı solumuzu.

Bir mum yakmaktan da aciz değiliz ya değil mi?



BİR İNSANI KURTARAN BÜTÜN DÜNYAYI KURTARMIŞ GİBİ OLUR, BİR İNSANI ÖLÜME TERKEDEN BÜTÜN İNSANLIĞI ÖLDÜRMÜŞTÜR.

[gonul gull]

kanayan yüreğimin dinmeyen yarasıdır.yardım elimi uzatamadığım her çocuktan kendimi sorumlu tutarım ki bu doğrudur.Mutlaka hesabı sorulacak.korkudan değil sevgiden üzüntüm.Bir diğer yarım sokakta hertürlü tehlikeyle hep uyur sokakta.en yakın arkadaşı belkiibir sokak köpeğidir.en büyük hayali evli bir aileye sahip olmaktır.ümitle bakar insanların suratına bir damla sevgi bulmak için.Bulur mu sizce.?

[Aybalam76]

bunları bu hale getiren bizleriz bu çocukların da yaşamaya hakkı var bunlar insan, insan eyer ki tc de yaşıyolarsa bu ülkede yaşayan herkesin bi evi olması lazım bu ülke zenginlerin ülkesi deil bu ülke hepimizin ve bu çocukları bizler bu duruma düşürdük bizler utanmalıyız eyerki bu çocukların kimliklerinde tc yazıyosa bu ülkede insan gibi yaşamaya hakları var hiçmi vicdan kalmadı bizde hiçmi insanlığımızdan utanmıyoruz..(NERDE BU DEVLET NERDE BU MİLLET )

Emeğine sağlık doktor amca

[Ayqiz]

hassas bir konu o cocukların sadakaya degil sıcak bir yuvaya ihdiyacı var evlatlık almayı düşündünüzmü? önemli bir konuya deyinnmişsiniz teşekkürler

[DoĞu]

Malesef bu ve bunun gibi bir çok çocuk var ülkemize
aygiz hangi birini evlatlık alcaksın.ve hangi aile buna
cesaret ederde sokaktan bir çocugu evlatlık alir.
bu hükümetin kanayan yarasidir sarmakta onlara düser.
yerinde bir eklentii emegine yüregine saglik.

buda bende olsun::;

[Dygsuz]

Herkes bakabileceği ,ilgeielebileceği ,sevgisini verebileceği kadar çocuk sahibi olsa bu insanlık ayıpları yaşanmayacak.Zenginin sermayesi para fakirin sermayesi çocuk sayıldığı sürece çocuklarla ilgili her türlü istismar ve bu tür manzaralar yaşanacak.

[Apancene]

ben burada tıkandım yorum yazamıyorum baktıkça karmaşa içerisinde oluyorum , üzülüyorum..