Zordur köprüleri yakmak...
Sıradan sabahların mahmurluğuna alışmışlar için, bir şafak vakti aniden geçmişinden ve bugününden vazgeçmek ve içinde her nasılsa saklamayı başarmış bir yarın heyecanının kanadına tutunarak havalanmak cesaret ister...
Kurulu düzen öylesine rahat, öylesine huzur doludur ki, ruhuna gömülü çocuğu, yıllarca kınında beklemiş keskin bir kılıç gibi uyandırıp dört nala ilerlemek, yaman bir karara dönüşür...
Zordur insanın onca zaman bunca emekle kurduğu ne varsa hiçe
Bu konu 1614 kez görüntülendi 1 yorum aldı ...