MERSİYE / SİNEZEN

[Doktor Amca]

KALK AYAĞA




EY TEŞNE LEB



Yatma sıcak kumda Hüseyn

Bak açılmış râh-ı Fırât

Kalk sen de bir yudum su iç

Ağlaşıyor tüm kâinât





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Kalk ey şehitler serveri

Ey hür insanlar rehberi

Kalk incitme Peygamber’î

Anan Zehra-yı Ether-i





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Kalk ey meydanlar aslanı

Sen ey dertlerin dermânı

Yatma topraklarda böyle

Kalk dertlere dermân eyle





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Bedenin kalmış kefensiz

Başın mızrakta bedensiz

Sen kâinâtın ruhusun

Âlem neye yarar sensiz





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Ey sâhipsizler sâhibi

Neden unuttun Zeyneb’i

Kulak ver şu feryâdına

N’olursun gel imdadını!





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Seccad’ın hasta yatakta

Zeynep’tir bir tek ayakta

Yalnız başına neylesin

Kime derdini söylesin?!





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Ey bâğıbân kalk ayağa

Kalk bir nazar eyle bağa

Bak, susuz kalmış güllerin

Ötmüyor hiç bülbüllerin





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb





Bak açtı kahpe zâlimler

Başını masum kızların

Kalk artık bildir haddini

Kâfirlerin, soysuzların





Kalk ayağa ey teşne leb

Yalnız kalmış bacın Zeyneb

[Doktor Amca]

YERDE YATMA YARALISAN

Dur ayağa eyleme hâb oğul

Kuru yerde yatma yaralısan

Yüreğimde kalmadı tab oğul



Ali yerde yatma, yaralısan



Sen idin gül ü çimen-i edeb

Böyle yatmağa ne sebeb olur?

Gözünü aç gelip şah-ı teşneleb

Ali yerde yatma, yaralısan





Götürüm seni anan ağlasın

Bacın başına gara bağlasın

Seni ölmemiş görüp ağlasın

Ali yerde yatma, yaralısan



Söyle gülleri solan ağlasın

Ali koynunda ölen ağlasın

Ah baba oğlu ölen ağlasın

Ali yerde yatma, yaralısan





Yola saldı ehl-i harem meni

Götürüm çadıra gerek seni

Gözü yolda koyma sakine’mi

Ali yerde yatma, yaralısan





Baba koyma çok anam ağlasın

Ciğerin figan ile dağlasın

Bacım başına gara bağlasın

Ali yerde yatma, yaralısan





Gerek ağlasın gözü Zakir’in

Düşe dillere sözü Zakir’in

Yana bu söze özü Zakir’in

Ali yerde yatma, yaralısan

[Doktor Amca]

KERBELA EBEDİ BİR SEVDA


Kerbela Kerbela Kerbela -2

Kerbela ebedî bir sevda -2



Rasûl-i Ekrem’in varisi

Huseyn şühedâ efendisi

Aliyyul Murtaza babası

Fatıma Betül’dür anası





Zehra’nın kalbinin meyvesi

Huseyn hidayet meş’alesi

Zeyneb’in ümidi neş’esi

Huseyn o kurtuluş gemisi





Huseyn’in adı dillerdedir

Huseyn aşkı gönüllerdedir

Huseyn yası bir ibadettir

Sâbit bir nebevî sünnettir





Huseyn’e Rasulullah ağlar

Tüm melâiketullah ağlar

Huseyn için Ehl-i Beyt ağlar

Huseyn için bu ümmet ağlar





Aşura günü Kerbela’da

Huseyn’e yer ile gök ağlar

Aşura günü Kerbela’nın

Şifa dolu toprağı ağlar





O gün ay güneş ve yıldızlar

Huseyn’e Fırat nehri ağlar

Yakılmış çadırların külü

Kanlı ok ve mızraklar ağlar





Huseyn’e ağla ey Müslüman

Huseyn’e bütün alem ağlar.

Kerbela Kerbela Kerbela

Kerbela iman cihat takva

[Doktor Amca]

KERBELA ŞEHİDİ HUSEYN



Huseyn Huseyn Huseyn Huseyn

Kerbela şehidi Huseyn

(Nakarat)



Kerbela’da giden canlar

Canlandıracak İslam'ı

O sahraya akan kanlar

Mâna ediyor imanı





Kerbela’da akan kanlar

Diriltecek tüm dünyayı

İslam ümmeti tarihe

Gömmeyecek Kerbela'yı





Gözümüzden akan yaşlar

Gönlümüze su serpiyor

Dövdüğümüz şu sineler

Şehadet aşkı saklıyor





Sâliha bacılarımız

Huseyn deyip ağlıyorlar

Zeynep’ten dersler almışlar

Zulme karşı duracaklar





Boşa gitmedi o canlar

Hiçe akmadı o kanlar

Her bir damlası coşacak

Zulüm ehlini boğacak





Biz Huseyn’e vefalıyız

Unutmayız Kerbela’yı

Zeyneb ile hemsadayız

Kurutmayız o kanları





Düşmana esir oldular

O hatunlar o yavrular

Huseyn’i hep haykırdılar

Ta uyansın hür vicdanlar





Huseyn'e aşık gönüller

Huseyn’i hep anmalılar

Huseynî mektep uğruna

Vahdete sarılmalılar

[Doktor Amca]

ELVEDA


Burası Kerbubeladır
Sıcak bir çol birkaç çadır
Çocuklar susuz ağlıyor
Analar ağıt yakıyor
Mevla Huseyn Mevla Huseyn



İşte kıyamet kopacak
Ümmet imamsız kalacak
İman etmiş yüreklerde
Şimdi bir tufan kopacak
Mevla Huseyn Mevla Huseyn



Şimdi mecnun Leylasından
Şimdi pervane şamından
Ve Zeynep can nigarından
Veda edip ayrılacak
Mevla Huseyn Mevla Huseyn



Tarihte en hazin sahne
İşte Huseyn’in vedası
Yara dolu yüreğinde
Zeyneb’in dinmez yarası
Mevla Huseyn Mevla Huseyn




Ben gidiyorum meydana

Düşman ile çarpışmaya

Ceddimin dini uğruna

Öz kanıma bulanmağa

Elvedâ Zeynep elvedâ





Bacı ben şehid olunca

Çok dövünüp de ağlama

Sabrınız çok olsun bacı

Emânet kalın Allah’a

Elvedâ Zeynep elvedâ





Zeynep bu susuz yavrular

Yavrusu ölmüş analar

Sana emanetim bacı

Yakınma çok sızlanma çok

Elvedâ Zeynep elvedâ





Acılar anası Zeynep

Hazin baktı kardeşine

Ey peygamberler vârisi

Kalbimin son tesellisi

Kardeş Huseyn kardeş Huseyn





Gücüm yok kırıldı belim

Git demeye varmaz dilim

Kardeş gitme bir daha dön

Son kez göreyim nur yüzün

Kardeş Huseyn kardeş Huseyn





Gözlerim arkandan bakar

İçim yanar yanar yanar

Gözümde yaşlar tükendi

Kalbim sızlar sızlar sızlar

Kardeş Huseyn kardeş Huseyn





Küçücük kızı Sakine

Koşarak geldi Huseyn’e

Açtı minik kollarını

Sarıldı ayaklarına

Gitme baba gitme baba





Baba ne olursun gitme

Bizleri kimsesiz etme

Götür bizi Medîne’ye

Düşmanlara esir etme

Gitme baba gitme baba





Baba bu küçücük kalbim

Ayrılığına dayanmaz

Gözlerimin yaşı baba

Bir ömür boyu kurumaz

Gitme baba gitme baba





Bütün çocuklarla baba

Söz veriyoruz biz sana

Biz artık su itemeyiz

Su deyip seni üzmeyiz

Gitme baba gitme baba





Huseyn elvedâ ediyor

Gökte melekler ağlıyor

Düşman Huseyn’i bekliyor

Zeyneb ölümden dönüyor

Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn





Zülcenâh’a bindi Huseyn

Susuz yola düştü Huseyn

Fırat uzaklardan bakar

Akar mahzun mahzun akar

Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn





Başına neler mi geldi?

Huseyn’i kimler mi kesti?

Bunları bana sormayın

Nebî ağlar Zehra ağlar

Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn





Huseyn'e kaç ok saplandı?

Kimler elinde doğrandı?

Bunları bana sormayın

Ali ağlar Mehdî ağlar

Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn





Çadırları nasıl yandı?

Başı kaç diyar dolandı?

Bunları bana sormayın

Kalem ağlar kağıt ağlar

Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn





Kan kılıca galip oldu

Kılıçlar kanda boğuldu

Hak müstahakkını buldu

Bâtıl düştü zâil oldu





Yakında göreceklerdir

Nasıl bir inkılâp ile

Zalimler devrilecektir

Zalimler devrilecektir

[Doktor Amca]

KURU YERDE CAN VEREN EKBERİM









Kalk ayağa, Yûsuf-i Kerbelâ

Kuru yerde can veren Ekber’im

Bu Sakine’dir, bu da Kerbelâ

Kuru yerde can veren Ekber'im





Bacın ölsün, Ali gardaşım

Ne belâlı oldu benim başım

Dökerem gözden, Ali kan yaşım

Kuru yerde can veren Ekber'im





Ali okşayıp sene ağlarım

Başıma Ali, kara bağlarım

Ne gelir sağam sene ağlarım

Kuru yerde can veren Ekber'im





Sana men Ali diye seslendim

Yüreğim üste seni besledim

Nice yıldı men seni gözledim

Kuru yerde can veren Ekber'im





Saralıp yüzüm, lal olup dilim

Ben idim bülbül, sen idin gülüm

Yarana kurban bu yanık gönlüm

Kuru yerde can veren Ekber'im

[Doktor Amca]

MUSİBETLER ANASIYAM

Musibetler anasıyam 2

Yeddi gurban bacısıyam 2

Men Fatime (a.s) balasıyam 2

Men Zeynebem men Zeynebem 2





Men peygamber torunuyam

Ali Murtaza (a.s) gızıyam

Men Hesen Huseyn (a.s) yaveri

Men Zeynebem men Zeynebem





Ömrü az anam Zehra (a.s)’nın

Bir ömür ağlar gızıyam

Men babamın zinetiyem

Men Zeynebem men Zeynebem





Mihrap şehidi babamın

Zehir solduran imamın

Baş ucunda ağlıyanam

Men Zeynebem men Zeynebem





Men Kerbela gonağıyam

Yeddi şehid gardaşıma

Kerbela’da ağlıyanam

Men Zeynebem men Zeynebem





Menim gözyaşım dinmedi

Üzüm heç hoş gün görmedi

Gemler mennen elçekmedi

Men Zeynebem men Zeynebem

[Doktor Amca]

KERBELA UFUKLARINDAN

Kerbela susuz Kerbela

Huseyn’ime nasıl kıydın?!

Sıcak kuru toprağını

Kan-gözyaşıyla suladın.

(Nakarat)



Ufuklar karanlık iken

Kızılca bir güneş doğdu

Tüm cihânı nura boğdu

Kerbela ufuklarından





Bir ışıktır zâhir oldu

Nice gâfil gönüllerde

Vicdanlara ışık tuttu

Kerbela ufuklarından





Gözü kamaştı tarihin

Kerbela’ya baktığında

Gelecekler aydınlandı

Kerbela ufuklarından





O sönmez nurun ışığı

Varmıştır tâ asrımıza

Yayılmış mekanımıza

Kerbela ufuklarından

[Doktor Amca]

AĞLA MATEMDİR









Ey şehid-i Kerbela’ya ağlayan

Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

Âteş-i hasretle sine dağlayan





Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle mâtemdir Muharrem'dir bugün





Sinede, serde gerek dağ, dağ ola

Kanlı yaşlar didede ırmağ ola

Ger dilersen menzilin uçmağ ola





Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle mâtemdir Muharrem'dir bugün





Gece gündüz ey Muhammet ümmeti

Edelim cân-ı Yezid’e lâneti

İster isen irgüre hak rahmeti



Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle, mâtemdir Muharrem’dir bugün





Kimdir o şah-ı şehid-i Kerbelâ

Nûru çeşmi Murtezâ, Âl-i Abâ

Cedd-i pakidir Muhammet Mustafâ





Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle, mâtemdir Muharrem'dir bugün





Her seher sanma şafaklar şebnemi

Anda kan ağlar melekler ol demi

Âlemi tuttu Hüseyn’in mâtemi





Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle, mâtemdir Muharrem’dir bugün





Çâr yâr ile Muhammed ey saîd

Oldular tesmim-i zehirle şehît

Kıydılar rahmetmeyip bunca anîd





Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle, mâtemdir Muharrem'dir bugün



Ey “Sezâî” bilmiş ol Şâh-ı Hüseyn

Cümleye sevmektir anı farz-ı ayn

Hem muhabbette beraberdir Hasan





Ağla, mâtemdir Muharrem'dir bugün

İnle, mâtemdir Muharrem'dir bugün