Eylibeyt Şiirleri

[Doktor Amca]

BEN HUSEYNİM

Ben Hüseyn’im, ben Hüseyn; ben Hüseyn’im, ben Hüseyn

Sipt-i Peygamber benim, Murteza’ya nur-i eyn



Anam, Server-i Nisa, kadeşimdir Mücteba

Ben Hüseyn’im, ben Hüseyn, Hamis-i Al-i Aba



Can mayasıyla beni, büyütmüş ceddim Resul

Terbiye etmiş beni, anam Zehra-yı Betül



Murteza’dan almışım, izzeti, cesareti

Babam öğretmiş bana, isarı, şecaati



Geceler ağlamağı, namazı, ibadeti

Gündüz meydanda cihad etmeyi, şehadeti



Zalimin önünde bir dağ gibi dayanmağı

Din için feda olup, kanına boyanmağı



Kurban eyledim canı, din için, şeref için

Ettim feda her şeyi, bu yüce hedef için



Feda eyledim, feda, Abbas’ımın kolunu

Ta kıyamete kadar, yaşadım hak yolunu



Allahu-u Ekber için, feda oldu Ekber’im

Hüccet oldu âleme, altı aylık askerim



Esir oldu Zeyneb’im esirler azad ola

Zincirlendi Seccad’ım, ta ki zincir kırıla



Mızrak başında başım, Kur’an okudu, Kur’an

Ta ki bilsinler bu baş, Kur’an’a olmuş kurban



Düşmanlarımdan daha, cefalı görmedim ben

Yarenimden daha çok, vefalı görmedim ben



Sadıklar böyle vefa gösterir serverine

Bir canın yerine bin can verir rehberine



Yarenim can verdiler, ta ki din ihya ola

Ta vefanın, mertliğin manası ifa ola



Azizlerin ölümü, gerçi belleri büker

Fakat bu kanlar ile zulmün binası çöker



Kerbela eder nida, hal lisanıyla sada

Amade Hüseyniler! Hakk’a olmağa feda



Hüseyni olan ümmet, zillet altına girmez

Kerbela âşıkları, zalimlere baş eğmez



Her gün Aşura, her yer Kerbela’dır Kerbela

Müslüman olan herkes, imtihana müptela

[Doktor Amca]

EY ŞEHİT

Dava dağlarının bozkırlarında

O her zaman kavga meydanlarında

İslam aşkı için kafa koltukta

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit





Yanmayan İbrahim meydanlarında

Dökülmüş kanları toz yollarında

Yaz bahar demeden kış aylarında

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit





Hüseyin’in susuz kaldığı çölde

Hüseyin şehit Hüseyin oldu hak yolda

Zeyneb’in feryatlar ettiği yerde

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit





Şehitler ölmezler müjde Kur’an’da

Allah’a arzular edilen dilde

Mazlumlar ölünce kara toprakta

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

[Doktor Amca]

ŞAH HUSEYN'E

Yıllar yılı hasretini çekerim

Yollar beni Şah Hüseyn'e götürün

Ağlar ağlar gözyaşımı dökerim

Seller beni Şah Hüseyn'e götürün





Yanıyor yüreğim eridi yağım

Viraneye döndü bu gençlik çağım

Yaprakları dökmüş virane bağım

Güller beni Şah Hüseyn'e götürün





Dayanmaz bu zulme erirdi dağlar

Özüm şaha sadık gözüm kan ağlar

Kıyameta kadar göz yaşım çağlar

Seller beni Şah Hüseyn'e götürün





Evveli ahirde var idi onlar

Aktı Kerbelâ’da al kızıl kanlar

Yaralı yürekler ah çeken canlar

Kullar beni Şah Hüseyn'e götürün





Abdal Pir Hünkar’ın bağlandı yolum

Nesli Muhammed’e nedir bu zulüm

Kalsın o divana Kerbelâ çölüm

Çöller beni Şah Hüseyn'e götürün

[Doktor Amca]

KERBELA YOLCUSU

Güzel devem ne olur, zahmetime incime

Yorulma sen, usanma, çilelere gam yeme





Eşsiz binicilere götür beni kendinle

En iyi yolculara, götür beni kendinle





Şafak henüz doğmadan, karanlığı boğmadan

Hareket et, yürü git, yerinde hiç durmadan





Öyle bir servere ki, hürdür, göğsü geniştir

Allah getirmiş onu, işi en iyi iştir





Ya Rab, o pak vücudu, belalârdan koru sen

Asla bırakma sönsün, bu ilahî nuru sen

[Doktor Amca]

KERBELA

Kerbelâ,yı, bir mekan, zannetme sen

Âşûrâ’yı, bir zaman addetme sen



Kerbelâ, bir mektebin ünvânıdır

Kerbelâ, hak-batılın furkânıdır



Kerbelâ, âşıkların destânıdır

Kerbelâ, sâdıkların meydânıdır



Kerbelâ’da, açtı hürriyet gülü

Kerbelâ’da, öttü izzet bülübülü



Kerbelâ’dan göklere, “Heyhât” sesi

Yükselip mest etti âşık herkesi



Kerbelâ, Musâ’ların bir Tûr’udur

Cânları alt-üst eden, Hak nûrudur



Kerbelâ, haktır; evet hak rengidir

Kerbelâ, kalplerde aşk âhengidir



Kerbelâ mı yoksa Hakk’ın arşı mı?

Kerbelâ mı, yoksa aşkım marşı mı?



Kerbelâ, cân Kerbelâ, kan Kerbelâ

Her gün Âşûra’dır her yan Kerbelâ

[Doktor Amca]

BENİ İMAM HUSEYN'E GÖNDERİN

Yükletin barhanem develer ile

Beni İmam Hüseyin’e gönderin

Yoldaş olup gitmen yad iller ile

Beni İmam Hüseyin’e gönderin





Şu illerin bize çektiği perde

Beni sen düşürdün onulmaz derde

Karar kılıp duramıyom bir yerde

Beni İmam Hüseyin’e gönderin





Benim ne davam var şu iller ile

Benim davam Hak ehli kullar ile

Kerbelâ’ya giden abdallar ile

Beni İmam Hüseyin’e gönderin





Kutlu günler doğup doğup aşmadan

Ceset farıyıp da akıl şaşmadan

Dağları kar alıp kırcı düşmeden

Beni İmam Hüseyin’e gönderin





Pir Sultan Abdal’ım bir hava ile

Arşa çıkardılar bin dava ile

Kanber’in güttüğü boz deve ile

Beni İmam Hüseyin’e gönderin

[Doktor Amca]

PİRİM İMAM HUSEYN as.

Âşıkın başına gelmez hal olmaz

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

Sende bende deyü sual olunmaz

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin



Erenler basmamış yerlere yüzü

İletüp çamura çiğnetme bizi

Yarın yok deminde isteriz sizi

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin



Âşık olan âşık dârdan ayrılmaz

Takî Nakî seven âşık yorulmaz

Tâlip bunalmazsa pîri çağırmaz

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin



Bu hal ile biz onlara katıldık

Kemlik ettik dışarıya atıldık

Bir münkirin tuzağına tutulduk

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin



Pir Sultan’ım daim düşmektir işi

Yol yol oldu akan çeşmimin yaşı

On İki İmam’ın serçeşme başı

Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

[Doktor Amca]

HUSEYN'E DOĞRU

Evvel baştan Muhammed’e salavât

Gönül kalk gidelim Hüseyn'e doğru

Ecel gelip, ömür gülü solmadan

Gönül kalk gidelim Hüseyn'e doğru





Hasan-Hüseyin Ali’nin oğulları

Şehitler yolunda giderler doğru

İmâm Zeynel’âbâ Hüseyn’in oğlu

Gönül kalk gidelim Hüseyn'e doğru





İmâm-ı Bâkır’dan vuralım demi

Cafer-i Sadık’tan aldım erkânı

İmâm Mûsâ kaldır gönülden gamı

Gönül kalk gidelim Hüseyn'e doğru





İmâm-ı Rıza’dan olsun hidâyet

Takî ile Nakî kılsın inâyet

Ol Hasan Askerî şâh-ı vilayet

Gönül kalk gidelim Hüseyn'e doğru





Pir Sultan Abdal’ım söyledi heman

Yezid’in kalbinden gitmedi güman

Âhir nefesinde On iki İmâm

Gönül kalk gidelim Hüseyn'e doğru

[Doktor Amca]

KİMDİR HUSEYIN?

Kimdir Hüseyn, ki âlem ona divâne olup?

Bu ne şemdir, ki canlar ona pervâne olup?





Şehgül-i gülizâr-i ismet-i Zehrâ’dır Hüseyn

Zâde-yi o şeh-i mülk-i “Lâ Fetâ”dır Hüseyn





Fitne sahrasında Meş’el-i hüdâdır Hüseyn

Tûfân-ı belâda keşti-yi necâdır Hüseyn





Cehlin vahşetinde huzûr-i Kubâ’dır Hüseyn

Musâ’nın mâbedi o Tur-i Sina’dır Hüseyn





Kıyam abidesi Meş’er-u Mina’dır Hüseyn

Şehâdet dersinde üstâd-ı şeydarır Hüseyn





Sâika-yı iman der şeb-i yeldâdır Hüseyn

Mahzûn yüreklerde hazin bir sevdadır Hüseyn

[Doktor Amca]

EY ŞEHİT




Var olmaktan gâye kemalse eğer

Kemâlin bayrağı sensin ey şehît

Karanlıkta kalmak değil ki kader

İmânın şafağı sensin ey şehîd





Fırat güneşinde karanlık izi

Ejderha elinde değer filizi

Ne çıkar bakarsa fitne denizi

Hakikat afâğı sensin ey şehid





Sinende al gurûb doğum yatağı

Elindeki nasır iremin bağı

Çarığınla çöktü örümcek ağı

Varlığın anlamı sensin ey şehid