AŞIQ PƏKƏR - Aşıq Danışır

[Azeribalasi]

AŞIQ DANIŞIR

******************************************

AŞIQ PƏKƏR

Adım: AŞIQ PƏKƏR,mərdü-mərdana
Canından geçən var, meydana gəlsin
Köksəmdə dənizlər coşub bulanar
Boğulmaq istəyən ümmana gəlsin

1983ci ildə Təbriz şəhərində anadan olan müasir poet,Pəkər
təxəllüsü edən Sahibi Təbrizi dir.O, Azərbaycanın Ən əski şeir sənətində,hica poemasında təsərrüf edən bir şairdir
Onun yaradıcılığlarında,hica sənətinin Ən böyük sənətkarlarının təsiri göstərilir

-----------------------------------------

Başdan başa al əlvansan
Tac olubsan başa dağlar
Ömür boyu səndə gəzdim
Yaşa dağlar,yaşa dağlar

Xəstə Qasım

Əzəl gündən dayanıbsan
Dolubsan sən yaşa,dağlar
Ucaların dolar çənə
Ətəklərin daşa dağlar

Aşıq Pəkər

Ay ağalar,əhli-dövran
bir sözüm var demək olmaz
Hər nəmək naşinasınan
nanü nəmək yemək olmaz

Xəstə Qasım

Bir söz olar qan könüldə
Heç kimsiyə demək olmaz
Həq sözüdür dilə gəlsə
Min şan ilə yemək olmaz

Aşıq Pəkər

Necə bülbül düşər gülə
Ğünçə naz eylər bülbülə
Bü könüldən o könülə
Bir doğru caddə bilgilən

Xəstə Qasım

Heç oxşamaz bülbül gülə
Bil rəhm etməz gül,bülbülə
Bu könüldən o könülə
Yalan bir caddə bilgilən

Aşıq Pəkər

O möhtəşəm Füzulinin nəsliyəm
?Bəhrilərdə mən ümmanam,Sən nə sən
Yüz ondörd surəni mə-na eylərəm
?Mən əzbərdən quran xanam,sən nə sən

Xəstə Qasım

Gül olsanda bil solasan nihayət
Bülbülləri şahin tutmaqdır adət
Süleyman tək təxtdən düşərsən ğayət
?Mən qafidə əfsanəyəm,sən nə sən

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

Heyfi bilmədim,ki bu bülbülü
Şahi-gülrüxan istər,istəməz
Bu cəfa keşi,xəstə aşiqi
Yari-cansitan,istər istəməz

Nəbati

Saqi!,Aşiqi tərki sər deyən
?!Tərki dü cəhan,istər istəməz
Dildə çox sözü,bağlanıbdı lik
?!Bu sözə zəban istər,istəməz

Aşıq Pəkər

!Böylə bivəfa olma ey pəri
Etmə çox cəfa,ey sənəm,sənəm
!Gərdi rahını çəşmi tarıma
!Eylə tutiya,ey sənəm,sənəm

Nəbati

Gəl ki rəhm elə,olma bivəfa
!Eylə bir vəfa,Ey Sənəm,Sənəm
Mütləq ol səxa!,bəndədən xəta
!Eylə bir əta,Ey Sənəm,Sənəm

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

!Dərdü mihnətin,ey sənəm,sənəm
Eşq ilə çəkən bir mənəm,mənəm
Arü varını rahi mihridə
Tarü mar edən,bir mənəm mənəm

Niqari

Suzi-eşqini bir çəkən,çəkən
Aşiqi-zaman,bir mənəm,mənəm
Söylə ey səba,cansitanıma
Hicrinə yanan,bir mənəm,mənəm

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

Gələndə ustad kəlami
Köhnə yaram qan verir
Mocə gəlir bəhri çəşmim
Qətreyi-baran verir
Danəni torpaq içində
Göyərdir kani kərəm
Bir cüt mələk müqərrərdi
Bizlərə ərzan verir

Aşıq Ələsgər

Nəm gözlərim,ürəgimin
Bəhrinə tufan verir
Köhnə yaram toxtamamış
Yeni yaram qan verir
Könlümdəki qara qanlar
İşdən saldı məni lam
Qırx qaramı çıxartmamış
Qırxbirə fərman verir

Aşıq Pəkər

Hər kəs sərdən keçib,mərdü mərdana
Baş qoysun bu yolda,meydana gəlsin
Dərya dilim dalğa vurdu,bulandı
!Qərq olmaq istəyən ümmana gəlsin

Aşıq Ələsgər

Adım: AŞIQ PƏKƏR,mərdü-mərdana
Canından geçən var, meydana gəlsin
Köksəmdə dənizlər coşub bulanar
Boğulmaq istəyən ümmana gəlsin

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

Adam var,çox işlər eylər irada
Adam varki,yetə bilməz murada
Adam varki,çörək tapmaz dünyada
Adam var,yağ yeyər,balı bəyənməz

Adam var ki,adamların naxşıdı
Adam var ki,anlamazdı,naşıdı
Adam var ki,heyvan ondan yaxşıdı
Dindirsən o,heç insanı bəyənməz

Aşıq Abbas Tufarqanlı

Adam var bəzənər dönər min rəngə
Adam var çox danışar,verər əngə
Adam var ki sözünü deyər səngə
Tapılmaz bir qulaq-düzü mərdana

Adam var kişidi qaşların alar
Adam var nəfsini çox ucuz satar
Adam var könülü abad saldırar
Daldada mərdidi,üzü mərdana

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

Hər aşiqə aşiq demə
Aşiq yana,yana gərək
Hər alimə alim demə
Alim qana,qana gərək

Hər gözəldə ağıl olmaz
Hər söz şirin nağıl olmaz
Hər doğulan oğul olmaz
Doğan ana ana gərək

Aşıq Mikayıl Azaflı

Hər aşıqam aşıq olmaz
Aşıq yana,yana gərək
Qıla kə-bə,yarın qaşın
Yadı dana,dana gərək

Hər aliməm alim olmaz
Alim elmi qışda solmaz
Qağ alimlər elmə bulmaz
Alim qana,qana gərək

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

Könül səbrü qərar etməz
Gedər,yar olmayan yerdə
Məhəbbət payidar olmaz
Vəfadar olmayan yerdə

Vəfa qıl sən vəfadarə
Ulaşma hər biiqrarə
Mətain atma bazarə
Xəridar olmayan yerdə

Xuda,sən saxla gəl fərdi
Çətindir yalqızın dərdi
Pərişanlıq tapar mərdi
Həvadar olmayan yerdə
...

Xəstə Vidadi

Könül sən biqərar olma
Səbirdən,can ki xar olmaz
Eşit!namərdə yar olma
Edər əhdü qərar olmaz

Demə hər dərdi namərdə
Amandır!,yırtılar pərdə
Çox uyma sən bucur fərdə
O,sırra pərdədar olmaz

Xuda!et sən nəzər,mərdə
salıb dünya onu dərdə
Üzüldü qaməti yerdə
Ona bir kimsə yar olmaz

Aşıq Pəkər

-----------------------------------------

Bu bir neçə nümunələr,şairin hica poemasında təsərüfünü göstərir,Hica şeirin yüksək sənətkarları ilə tanış olmağı bizə məlum olur,Vurğu-məhəbbət sözü,incə-dərinli yazılarında ifadələnən şairin Qələmi,yadların gözünə bir silah gibi olmaqda,Xalqı qaranlıqdan qurtarmağa çalışır.Daha heç uzatmağı lazim bilmədən məktublarını sizə təqdim
.edirəm

[Azeribalasi]

Suzi-eşqini bir çəkən,çəkən
Aşiqi-zaman,bir mənəm,mənəm
Söylə ey səba,cansitanıma
Hicrinə yanan,bir mənəm,mənəm

Aşiqə gərək lazimi cünun
əl çəkə bütün ğeyridən cüda
Mimü əynü şin,vavü qaf ola
Söylüyən həman,bir mənəm,mənəm

Lal otur rəqib,etmə lafi çox
Aşiqəm dedin,vermədin delin
Tərki-canını kuyuna edən
Xuni-dil rəvan,bir mənəm,mənəm

Əşkü ğəm inan eşqidən cüda
Laf urmuram olmaz heç zaman
Məşk o çöllərə çəşmim oldu,həm
Mürğə aşiyan,bir mənəm,mənəm

Eşqidən vuran kimsə dəm,botun
Sındıra gərək,eyləyə zəbun
Qovsi pöştümü bir görün,görün
İndi bu kaman bir mənəm,mənəm

Çəşmi pür həvəs kur ola rəqib
Etmədin həya,eylədın həvəs
Salmadım gözüm,bircə çəşminə
Fitnədən əman, bir mənəm,mənəm!

Sığmaz heç zaman aşiqi,biləm
Yağdırar ona tiri-tə”nələr
Tabı qalmadı,çək gözün,gözün
Tirinə nişan, bir mənəm,mənəm

Gülməsin üzü,sənsiz heç cahan
Güldün hər zaman eşqimə bənim
Başıva bulud sayə kim salan
Bilmədin yağan,bir mənəm,mənəm

Nəngi namimə olsun hər zaman
Hürmətin sənin etmiyəm rəva
Rahi-məcnünu eyləyən dəvam
Şöhreyi-cahan, bir mənəm,mənəm

Tövbə qılmışam day mənəm deməm
Tərki tövbəni qılmaram rəva
Etdi məcnünun tərkini Pəkər
Eyləyən fəğan, bir mənəm,mənəm!

[Azeribalasi]

Gəl ki rəhm elə,olma bivəfa
Eylə bir vəfa,Ey Sənəm,Sənəm
Mütləq ol səxa!,bəndədən xəta
Eylə bir əta,Ey Sənəm,Sənəm

Ta ki bir şərər saldı göz dilə
Yandı,tək nəsib oldu köz,dilə
Canə od vuran düşdü söz,dilə
Etmə çox cəfa,Ey Sənəm,Sənəm

Bəs ki rüzu-şəb qılmışan düa
Çarə bulmadı,dərdimə,xuda
Derdilər bütün ərzilə-səma
Dərdi bidəva! ,Ey Sənəm,Sənəm

Dəşti hicrə ta qoymuşam qədəm
Zəhri nuşi-ləb içdi lacərəm
Der:çegünədən urmadan o dəm
Afərin dila! ,Ey Sənəm,Sənəm

Bəxti vajigun,talei zəbun
Zərfi-dil dolub,lik pür ze xun
Kökəbi siyah,sərneveşti dun
Oldu binəva,Ey Sənəm,Sənəm

Ta ki buldu dil süzu-sazi-eşq
Aşiqəm deyib,çəkdi nazi-eşq
Düşdü pərdə,faş oldu razi-eşq
Yandı masiva,Ey Sənəm,Sənəm

Hər zaman enir vəhyi həq,dilə
Nuri-həq yağır şəmi-mənzilə
Cari dredi ta vəhyi-del dilə
Oldu şəq,səma,Ey Sənəm,Sənəm

Derdi zahid : ol talibi cinan
Aciz olma sən mən kimi,aman
Əynü”-”Şinü”-”Qaf”derdigim zaman
Yağdı min bəla,Ey Sənəm,Sənəm

Zərdi rüyəmu xuni-dil rəvan
Əqli pirivü könlü növcəvan
Paki bazü çün nami cavedan
Xakidən rəha,Ey Sənəm,Sənəm


Ta ki nütqi-eşq eylədi zəban
Derdilər:”pəkər”,etmədən fəğan
Şahi dərdəmu kuyıva həman
Olmuşam gəda,Ey Sənəm,Sənəm

[Azeribalasi]

Dərdi eşqidən tapmışam nəva
Ol kaman qaşa mübtəla mənəm
Qəlbi parəmi dindirin görün
Tari-zülfünə həmnəva mənəm

Geçmədi günüm,dərdisiz məgər
Eylərəm əcəb gülsə bir üzüm
Alnıma yazıb ol siyəh qələm:
"Dərdə hər zaman Aşina mənəm"

Afərin ola yüz sənə,qələm
Eylədi fisun mari-zülfü kim
İndi boynuma aslanıb deyir:
"Canə od vuran əjdəha mənəm!"

Gəldi tanrıdan tazə ayə,bax
Vazehin deyim;yengi ayə bax
"Havü","Yavü","Lam","Dalü" "A"yə bax
Derdi:"həm bəla,həm şəfa mənəm

Dərdidən əlim üzdü hamıdan
Salmışam özüm bağlı küyuna
Dermişəm sözüm mərdi-xeybərə
Lafəta şəha!bil gəda mənəm

İki aləmin varıdan,pəkər
Verdigim dilü yari bivəfa
Fani aləmin qilü qalisə
Eyləyən özün kim cüda mənəm

[Azeribalasi]

Saqi yanmışam,suzi-eşqidən
Xəstə könlümə bir dəva gərək
Bir piyalə mey ver bəna görək
İndi bu dilə bir cəla gərək


Hicridən yanan bildi xislətin
Naridən cüda bilməz heç zamanə
Aşiqəm deyən yaridən cüda
Kül olub yana bi səda gərək


Kur ola gözüm görduğum zaman
Etdi sirridən göz dilə nida
Bağlanan günü könlü könlümə
Başıma yağa min bəla gərək


Görmədim bi cüz yaridən cəfa
Saldı çöllərə bi vəfa bəni
Yazmışam inan səngə namini
Gəl ki bu büta,iqtida gərək


Nalədən ki bəs qılmışam nəva
Təngə gəldi dil,eylədi fəğan
Üzrün istədi cismim indi,bu
Parə qəlbimə bir səra gərək


Ta ki üzrümü istədi fələk
Dərdidən bəni qurtarıb yəqin
Ağlama,nədən tutmusan əza
Ta ki varmışam bir əza gərək


Safu sadə dil müddəa deyil
Layiqəm biləm nari-düzəxə
Bilmədim Anın vəslinə pəkər
Zığlı dil vəli pür riya gərək

[Azeribalasi]

Saqi!,Aşiqi tərki sər deyən
Tərki dü cəhan,istər istəməz!?
Dildə çox sözü,bağlanıbdı lik
Bu sözə zəban istər,istəməz!?

Mərdümü dönüb səngə bağladı
Tiri-tənə,dəhr,yağdırır həmi
Yari səngidil,tiri çəşmi həm
Yağsa bir əman istər,istəməz!?

Rindü mübtəla eşq müflisi
Rahi pür xətər,yarıdan cüda
Vəsli kuyuna bir qərini-həq
Salihi zaman istər,istəməz!?

Etmə xam ilə faş bu sirri kim
Aciz oldu ol püxtə halına
Zühdü riv isə məscidə girən
Cənnəti-cinan istər,istəməz!?

Qıldı məsti məst həqqi çəngü dəf
Səngidən həqin çıxmaz heç səsi
Gəl ki ney gibi söylə həqqi,həq
Həqqini əyan istər,istəməz!?

Saqi ver meyin,öldürür firaq
Məsti qıl bəni,vermə iztirab
Saliki cünun hamıdan uzaq
Dərdini nihan istər,istəməz!?

Qovdu bülbülü bağıdan kənar
Etmərəm daha bunca iltica
Cismi canıdan eyləyən cüda
Halımı yaman istər,istəməz!?

Əkdi ğəm tumun bağibani-dil
Bildi xaki-dil qiymətin yəqin
İndi açmağa ta ki bu gülü
Xuni dil rəvan istər,istəməz!?

Ovcudan enib dovla bülbülün
Aldanıb gülün alı rənginə
Ta ki hicr yeli tökdü pərlərin
Tərki aşiyan istər,istəməz!?

Ta ki beş dedim,gəldi pəncü pənc
Çatdı başə bu mahi-dilfərib
Dördə bağlıdır canı bu,Pəkər
İndi bir nişan istər,istəməz!?

[Azeribalasi]

Ürəgimin sazı-sözü
Qaldı dağlarda-dğlarda
Arzılarım qırovlarla
Daldı dağlarda-dağlarda

Oxu,könül sözə gəlsin
Sazı ürəgimi dəlsin
Nəfəsim ol könül səsin
Saldı dağlarda-dağlarda

Xatirələr duman yerdə
Dondu,Pəkər!,yaman yerdə
Yaralarım qalan yerdə
Xaldı dağlarda-dağlarda

[Azeribalasi]

Səhənd ətəgindən Savalanıma
Sərin bir ovuc qar gətirmişəm!
Maralan Mahalın çüçə bağından
Buğçamda qırmızı nar gətirmişəm

Özgə-san bir ömür uzaq qalmışıq
Mişkini Təbrizdən ayrı salmışıq
Yadlaşıb,buz olub,qarda dalmışıq
Könlümdə gur yanan nar gətirmişəm

"Sovuşsa zamanda yel ilən",yeli
Göndərdim quşlarla gəzsin o Eli!
Arazdan Xəzərə axan su-seli
Sel olub,Yarrandan,Tar gətirmişəm

AĞ HOTEL könlümü xəzərə cuşlar
Duyğular gah tutar,gahdakı boşlar
Şe-rimi əzbərlir QIHALI QUŞLAR
Urumdan Xəzərə car gətirmişəm!

Şairin dərdini şairdir qanar
Qayğıdan yağ gibi,əriyib-yanar
Şe-irə,duyğusuz,gülsənib,danar
SEVGİSİZ şe-rivə tar gətirmişəm

Məhəbbət Bağında sınıq budağam
PƏKƏRəm,elimə uca bir dağam
Qaranlıq-ölkədə üzü bir ağam
Vurğudan bir ağac bar gətirmişəm

[Aşıq-Danışır]

Əzəl gündən dayanıbsan
Dolubsan sən yaşa,dağlar!
Ucaların dolar çənə
Ətəklərin daşa,dağlar!

Yaylar dolarsan sünbülə
Bulaqların axar gölə
Bələnirsən lalə-gülə
Ətəgindən başa,dağlar!

Buludlarla ağlaşarsan
Yağışlarla bağlaşarsan
Bir tac olub yaraşarsan
Şahın,Şunqar,Quşa,dağlar!

Dünü sabahlara satdım
Büyün ğiflətlərlə yatdım
Ömür küzəsin calatdım
Əlim çıxdı boşa,dağlar!

Yandım eşqə,gülə-gülə
Eşqim odu döndü külə
Düşdün səndə dildən dilə
İllər boyu yaşa dağlar!

Ğəm dərəsi dərin-dərin
Batıb xara dövrü-Bərin
Üzü soyuq sərin-sərin
Duyğuları,boşa dağlar

Naəhl bilməz sazın dəmin
Oldu PƏKƏR,tək həmdəmin
Könül-evin dərdü-ğəmin
Tək canıva daşa dağlar

[Azeribalasi]

Saq ol, Üreyine saqlih...