AYAN BEYAN
Rozet gibi göğsüne takmış günahlarını,
Bir öpüşlük canı var bir de sıcak kucağı.
Ömrü yıllara gebe yollar ona meyilli,
Nafileydi namazı yolun tozu pembeydi.
Yoldaşı yoktu yolda çocukçaydı tutumu,
Kurt elmadan utandı çürüğünü kuruttu!
Gerçeğin kendisiydi, sahtenin ta kendisi!
İçime işlemişsin hürlüğün efendisi!
Kırmızıya boyanmış sol göğsünün orası,
Kanamış yüreciği kirlenmiş oyuncağı.
Neruda Mono roza Lavinia’ymış; hikâye!
Şeytan sana gülüyor soluna bak kdy!
H.Kübra YILDIRIM