bir tutam güneş diye diye
yine esti hazin rüzgarlar.
geçmişten geleceğe,
bir yolculuk başlar.
Ruhumun derinliklerinde,
kaybolan anılar.
Yine düştü bir yaprak,
gönlüm kanar.
Ne şairler,ne ozanlar;
ne sazendeler,ne sanatçılar,
geldi geçti,...
Dünya olmadı kimseye yar.
Bir tutam güneş diye diye,
çekildi günler,geceler.
Yaşandı acı dolu yıllar.
Bu yıllarda olgunlaştı,
yazıldı şiirler,romanlar.
şimdi kitaplarda duygular.
Her kitap;
ışıklı günlere yazılan ,
bir düşünceyi saklar.
Bilimsel yazılar hep ,
insanın geleceğine,
bir ışık tutar.
Ruhumun derinliklerinde,
canlanır şimdi anılar.
şimşek şimşek çakan gözlerde;
o ne coşkuydu.ne heyecan.
Içi gülerdi,
inancın yüceliğinde can.
Yaşardı sevinci bahar.
Sanırdınız geçemezdi oradan,
ne kış,ne de sonbahar...
Ama şimdi sararan yapraklar.
Düşen her yaprakta ruhum ağlar.
Umut dolu geleceğe ,
atmalıydık birlikte adımlar...