İlk Çamaşır Makinesinin İcadı Ve Günümüze Gelişi

[Aybalam76]

İlk çamaşır Makinesinin İcadı Ve Günümüze Gelişi

Çamaşır makinesi 1906'da Ala Fischer tarafından icat edildi. Makinenin içine yatay olarak yerleştirilmiş metal tambura kirli çamaşırlar konuluyordu. Tambur, elektrik yardımıyla döndürülüyor ve hareket sırasında çamaşırlar sürekli suyla temas ederek temizlenmiş oluyordu. İlk kurutuculu çamaşır makinesi ise 1924'te üretildi. Çamaşır makineleri sürekli gelişerek günümüzdeki halini aldı.
Çamaşır makinesinin tarihi

Modern teknolojinin öncesinde çamaşır yıkamak hiç de sanıldığı kadar kolay, sıradan bir iş değildi. Çamaşır yıkamak, en az iki günlük, uzun bir uğraş gerektiriyordu.
Çamaşır yıkamak için mutlaka hazırlık yapılması, bir gün önceden meşe odunu külünün bir gaz tenekesinde ya da kazanda iyice kaynatılması gerekirdi. O su ateşten indirilip dinlenmeye bırakılırdı. Küller iyice dibe çöküp, su tamamen berraklaşırdı. Çamaşıra başlanacağı zaman ocakta kaynayan su ile soğuk küllü su, uygun miktarda (genellikle bir tas küllü suya iki tas sıcak su), leğende karıştırılır: bu su ve sabunla çamaşırlar yıkanırdı.
Küllü su ile çamaşır yıkamanın zorluğu sadece harcanan zaman ve emekten ibaret değildi; kaynar su, küllü su, kimilerinin buna eklediği soda ile çamaşırların kirini çıkarabilmek için iyice çitilemek, çamaşır yıkayanların ellerinde ağır tahribat yapardı.
1858’de Hamilton E. Smith, Amerika’nın ve tabii ki dünyanın ilk mekanik çamaşır yıkama cihazının patentini aldı. İlk çamaşır makineleri büyük bir kutu biçimindeki tekne içinde dönen çarklardan ibaretti. Teknenin yanındaki kol elle çevrildiği zaman içindeki çarklar da dönerek sudaki çamaşırları karıştırır, kirlerini akıtırdı. Ancak bu makineleri kullanmak neredeyse çamaşır tokaçlamak kadar zor bir işti.
1908’de, Amerikalı A.J. Fisher elektrik motoru ile çalışan bir makine geliştirildi. İlk motorlu çamaşır makinelerinin çoğunda teknenin ortasına hem yukarı-aşağı hem de sağa-sola hareket eden bir mille tutturulmuş karıştırıcı, çamaşırları da çevirerek sabunlu suyun aralarından geçmesini sağlar ve çamaşırları yıkardı.
Yüzyılın ortalarında bir İngiliz firması karıştırıcıyı teknenin iç kenarına yerleştirmiş, bir pervane hızıyla dönen karıştırıcının çamaşırlara değmeksizin yalnızca suyu şiddetle karıştırarak, su içinde alabora olan çamaşırların yıkanmasını sağlamıştır. Bu teknoloji, teknik özellikleri son derece gelişmiş günümüz otomatik çamaşır makinelerinin ilk örneğidir.
Otomatik çamaşır makineleri sadece bu hızlı dönüşle çamaşırları yıkamakla kalmaz. Makine önce yıkanan çamaşırların suyunu sıkar. Ardından teknenin içinde büyük bir hızla döndürülen çamaşırlar, santrifüj (merkezkaç) gücüyle sularını kaybeder ve kısa süreli bir havalandırmadan sonra ütülenecek kadar nemli bir hale gelirler.
Türkiye’de ise çamaşır makinesine talep 1950’lerde kendini hissettirmiş, 1959’da Arçelik, bir yıl sonra Profilo üretime başlamıştır. Bugün 18 şirket bulunan sektörde üretimin %53’ü bu iki firma tarafından gerçekleştirilmektedir. Rekor satış 1979’da 313 bin makine ile gerçekleştirilmiştir.
Bugün artık çamaşırları kir ve lekelerden arındırmak için bilinen tüm maddelerden daha etkili olan deterjanlar, giysilerimizin ömrünü uzatan yumuşatıcılar, hoş kokulu temizlik ürünleri ve gelişmiş çamaşır makineleri sayesinde, çamaşır yıkamak için harcadığımız zaman birkaç dakikadır.ilk çamaşır makinesi
Yüzyıllar boyunca kadınlar çamaşırlarını akarsu kenarlarında elleriyle ovarak ve tokaçlayarak yıkadılar. Akarsularınolmadığı yerlerde,çamaşırlar,tahta bakırya da demir leğenler içinde yıkandı.20.yüzyılın başına gelinceye değin,dünyanın her yerinde başka bir çamaşır yıkama yöntemi yoktu.1782'de Henry Sidgier adlı bir Londralı,altıgen biçiminde kapalı bir çamaşır teknesi gerçekleştirdi. Bu teknenin içine yerleştirilen tahta çubuklar arasına çamaşırlar sıkıştırılıyordu.

Teknenin iki ucu.iki askıya asılıyor, sonrada kol gücüyledöndürülüyordu. tamamen insan emeğine dayanan bu sistem hem çok yorucuydu,hemde alışılagelmiş yöntemlere oranla daha uzun zaman alıyordu.Makineden çıkarılan ıslak çamaşırlar,iki tahta merdanrnin arasından geçirilerek sıkıştırılıyor, böylece bir yandan suları süzülürken,bir yandan da bir anlamda ütülenmiş oluyordu.

1791'de Ferguson Hardie adında bir ingiliz, merdane kolunun tek yönlü hareketiyle, merdanelerin hem ileri hem de geri gelmesini sağlayan bir sistem geliştirdi. bu sistem sayesinde,hiç değilse sıkma mekanizmasında bir ölçüde kolaylık sağlanmıştı. ama yinede bütün işlemler insan emeğine dayanıyordu ve çok yorucuydu.

1906'da chicago kentinden Alva Fisher, elektrik enerjisi ile çalışan ilk çamaşır makinesini gerçekleştirdi. 1924'de ilk kurutmalı makineler piyasaya çıktı. 1940'lı yıllardan itibaren, Tam Otomatik makineler ev hanımlarının hizmetine girmeye başladı