Vakıf çalışanları, zengin Temel’den henüz bağış almadıklarını fark etmiş, içlerinden biri ikna etmeye çalışıyor;
-Araştırmalarımıza göre yıllık geliriniz en az 500 bin dolar, ancak bugüne kadar hiçbir hayır kurumuna bağışta bulunmamışsınız… O paranın bir kısmını tekrar topluma iade etmek istemez miydiniz?…
Temel bir süre düşünmüş;
-Araştırmalarınız annemin uzun bir hastalıktan sonra ölmek üzere olduğunu ve hastane masraflarının onun yıllık gelirinin birkaç kat üstünde olduğunu da gösterdi mi?…’
Görevli utanmış;
-Şey, hayır…
‘-Sonra, kardeşimin malul bir gazi, kör ve tekerlekli iskemleye mahkum olduğunu?…’ Görevli utancından kıpkırmızı kesilmiş, özür dilemeye çalışırken Temel sözünü kesmiş;
‘-Ya da kız kardeşimin kocasının bir trafik kazasında öldüğünü ve onu üç çocuğuyla beş parasız bıraktığını…’
Görevli yerin d¤*¤*¤*¤*¤* geçmiş, sadece; ‘Hayır, hiçbir bilgim yoktu’ diye mırıldanmış.
Temel, bir kez daha sözünü keserek devam etmiş;
‘-Pekala, ben onlara zerre kadar para vermezken size niçin vereyim?…’
