Bir Ayrılık Temizler Bizi
Bugün saçlarımı siyaha boyattım.
Zaten siyahtı neden yaptın, diye sorma.
Bugün saçlarımı matem havasına kattım.
Oldum olası siyah yakışır bana; bundandır ayrılıklara olan yatkınlığım.
Bugün saçlarımı siyaha boyattım, her bir teli yas tutar gidişine, sessizce...
Bugün sigaraya da başlamak istedim.
Artık kimse yanımda içmesin onu, kokusu burnuma geliyor sen içiyorsun sanıyorum.
Bilirsin çok severim onun kokusunu, hele bir de senin kokunla karışıp başımı döndürmesi yok mu?
Gözlerim doluyor, dumandan mı sensizlikten mi yoksa ayrılık mı bu kadar koyuyor anlamıyorum.
Aslında sigara bahane; gözlerim doluyor, tutamıyorum bak ağlıyorum....
Artık kız çocuklarını da sevmiyorum.
Yoldan geçerken selam vermiyorum insanlara,
Ben günaydın demesem de gün geçip gidiyor, akşamın koynuna..
Saatlere de bakmıyorum.
Hele dakikalara asla.
Seni bana getirmeyecek üzerini karaladığım aylar; ben hep bir sonbahar gününde yaşıyorum...
Ne yalan söyleyim, keşkelerim var.
Keşke diyorum keşke hiç tanımasaydım onu.
Aşk denilen illete hiç bulaşmasaydı varlığım ve söküp atamıyorum seni, nasıl hücrelerime işlediysen.
Evet, bazen keşke diyorum.
Keşke başkalarında kalsaydı o gece, başka bir gecenin koynunda sabahlasaydı ve doğsaydı başka bir şehre... Keşke...
Sana dön demem gerekiyormuş, öyle dedi o çocuk.
Hala içimde büyütemediğim o çocuk varya, dudağını büktü gidişine, oturdu pencere kenarına ve hiç gelmediğin sokağımın anlamsız uzayışını seyretmekte.
Belki belki, benim ki de olmayacağını bile bile ihtimallere söz vermekte ama Dönüşün olmamalı sevgili...
Bir masaldın sen, dizimde uyurken sana anlattığım.
Uykuya dalması gerekirken sen, uyuya kaldım sevgilim senin yüzünden.
Ne desem boş, bir ayrılık temizler ancak bizi.
Ben ne kadar sevdiysem seni, sen o kadar kirlettin bizi.
Evet, sevgili.. Dön demek istemiyorum sana.
Hem dönsen ne olacak ki?
Yarım bir ben, benden başka herkeste olan bir sen...
Bu kadar zıtken özlemlerimiz, sarılsan başımı okşasan tekrar biz olabilir miyiz
Kübra Işık