GÜLÜN ÖYKÜSÜ

[BALACAGIZ]

Delikanlı yıllar sonra doğduğu kasabaya döner.Sabah uyandığında aklına yıllar önce evlenmek istediği kasabanın en güzel kızı gelir.Kızın güzelliği çevre kasaba ve şehirlerde bile dillerdedir ve kimler istediyse kız bir türlü olumlu yanıt vermemiştir.Otelden çıkar ve gördüğü yaşlı bir adama kızı sorar.Yaşlı adam az ilerde güzel bahçe içinde bir ev gösterir,Kızın orada oturduğu söyler.Delikanlı merak eder,kızın nasıl biriyle evlendiğini.Bir köşede beklemeye başlar,bir müddet sonra yaşlıca kel pekte hoş görünmüyen bir adamı yolcu eder kız kapıdan... Üstelik zengin bir adam da değildir...

Adam gittikten sonra delikanlı çalar kapıyı,kendini tanıtır.Sorar niye bu adamla evlendiğini kıza..

Kız söylerim der ama koşulla...

Evin arkasında büyük bir gül bahçesine götürür delikanlıyı ve derki;

Bu bahçenin en güzel gülünü bana getirirsen söyleyeceğim sana niye bu adamla evlendiğimi..Ama asla geri yürümek yok bahçede,arkana bakmak yok en güzel gülü istiyorum sadece...

Memnuniyetle der delikanlı ve girer bahçeye....

Çok güzel sarı bir gül durmaktadır karşısında tam elini güle uzatmışken pembe bir gonca görür az ötede,ilerler...

Ona uzanırken kadife kırmızı bir gül ilişir gözüne ilerde..

Derken....Birde bakar bahçenin sonuna gelmiş...

KIza verdiği söz gelir aklına..Geri dönmek yok...

Ne yapsın..Mecburen bulduğu alelade hatta solmaya yüz tutmuş bir gülü mahcup bir şekilde götürür kıza...

KIz gülümser gülü görünce..

"Bilmem aldınmı cevabını "der delikanlıya..

HAYAT BU BAHÇEDE YÜRÜMEYE BENZER...

[Dygsuz]

Daha iyisini daha güzelini ararken sonunda soluk güle kaldı bizim bala vayy haline.Süper bir hikaye,teşekkürler BALACAĞIZ.

[Emine]

cok guzel bir hikaye emegine saglik