Harika Hikayeler

[.]

KIR ZiNCiRLERiNi

Ortasindaydi zemheri ayinin o bilmem kaçinci günü. Kar, boran vardi yüreginde. Günes isitmiyordu buz kesen dünyasini. Dert anasi, biricigim hangi rüzgar kirdi tutunacak dalini? Poyrazda mi kaldi umutlarin? Göz yaslari kan çiçekleri açtirmis gözlerine. Aci çeken kalbine kim açti o derin yaralari? Ah be talihsizim, bahti karalim. Kimler nasil kiydi sana, dalindan kopartmaya; eller kadir kiymet bilmezmis, yasamini çevirmis kör bir zindana. Derin kuyulara seslenir gibi acilarini, haykirsanda sadece aksi sedasini duyarsin kendi sesinin. Sen ki o nadide duygularini bir hayirsiza kurban etmissin. Sessiz ve sakin çileni çekmektesin. Yüzüne bakmaya doyamadigim, dokunmaya bile kiyamadigim bir sen varsin dünyada ve sonra yine sen. Bakma bana boyun büküp öylece.. Bir seda ver ki bileyim hala sevdaya açik yüregin ve solmasin içinde açan umut çiçegin . Söyle küskün yüregine isyan etmesini ögrensin. Geçmise kilit vur, kalsin yasananlar kapadigin kapilarin ardinda. Kanat çirp yeni açilan mutlulukla dolu ufuklara.Ne doktor anlar derdinden ne de bir bilen. Bir ben anlarim seni; bir ben. Ne olur bakma öyle bos gözlerle, sen sevgilerin ötesi, sen sevginin ta kendisi. Teslim etme kendini ümitsizlige. Bir meshale gibi aydinlatir her zerremi, sende buldugum o ziya. Bir nebze olsun duy sesimi, yitirme yasam sevincini.

Bu gün donduran günes yarin çözer içinden çikamadigin dertleri. Yeter ne olur kendine kahretme, hayatini harap etme.

Kir zincirleri, uzat elini. Denize kosan irmak misali. Tutsak degilsin acilara. Haydi gülüm artik karar günüdür. Hakim kirmadan kalemi haykir dünyaya sevdigini. Var mi bundan güzeli? Prangalardan bosalt ve koyuver özgürce hislerini, kucaklassin sevgi ile gidersin hasretini... Sevmesini bilmeyen bir kalbi, tasima bosuna gögüs kafesinde yük misali...

Bak!!, bu dost kapisi sana her zaman açik kalbimde öyle. Deger verirsen, kiymet bilirsen. Paylasmak istersen bir ömrü benimle, uzat elini. Haydi!! izinlisin, çalmadan girebilirsin içeri..

BAKSADA KADIN

Ask gibi bakmasina bakiyordu kadin. Ama aski gözlerinden kalbine indirecek bir yol bulamiyordu. Gözlerine takilip kalan bir sevdali bakisi, yasadikça tasimaya mahkum olacakti. O nazar kalbine nüfuz edebilse eger, mutlulukta yani basinda olacakti. Bir agaç gibi kök salmisti yalnizliga. Sessizdi dört bir yani. Kendi agitlarindan baska bir sey duymuyordu kulaklari. Dudaklarinda donmustu hazin gülücügü. Hüzün kokulu hayati yasiyordu çaresiz. Elinde tutuyordu yildizlari, fakat günesini ariyordu. Yörüngesini ona göre çizecekti. Hala karanlik çöküyordu aksamlar. Rüzgarin sesi acikli bir melodi fisildiyordu inat yaparcasina. Aglatmaya yemin mi etmisti bilmiyorum ki ? Hayatin hep dikenli yollari düsmüstü ona. Cani yanmis, yarinina bile küsmüstü. Bir demet gelincik gibi toplanan acilarini, yüreginde köz misali küllendirip söndürmeye çalisti hep. Bir çikar yol bulamadi. Yolunu kaybetmisti besbelli. Pusulasi bozuktu ya da zemberegi kirik..

Düsündü bir an, su gibi akip, bosa geçen senelerini. Yitirmemisti, yitirmek için bulmak gerekirdi mutlulugu. Ama o hiç yasmamisti. Ah çocuklugum bir tek seni özlüyorum biliyormusun" ? derken içi sizliyordu. Mazide kalan çocukluguna geri dönmeyi nasilda istiyordu. Mutluydu o zamanlar. Bir hedefi vardi çabucak büyümek. Bilseydi büyüyüpte girmek istedigi dünya, nasil bir alem büyümekten vaz geçecekti eminim. Hayat bir ömür kadar uzun, bir gün kadar kisa. Yanimiza kar kalacak eger gerçekten yasadiksa..

Sen yasadin mi ?

[.]

KALPTEKi DUYGU

Sevmenin yasi yok. Dogdugunda sever insan, ilk gözünü açtiginda karsisinda buldugu ana yüregini, ilk eline tutusturulan oyuncagini, bayramda alinan giysi ve pabuçlarini, ögretmeninden aldigi iyi notlari, güzel olan her seyi sevmekten yorulmaz ki. Gençlik yillarini, ilk filizlenen ask tomurcuklarini, bir ömür beraber diyerek ayni yastiga bas koyacagi insani sever. Sevmenin zamani, mekani vakti saati yok bir bakarsin gelip çalmis kapini. Hayat zordur herseyi en ince noktasina kadar düsünene. Sevgi emek ister, mesakatlidir ama meyvasida bir o kadar tatlidir.

Dünya denen geçici bir mekan, hayat denense bir nefeslik zaman. Ama ya gerçek sevgiler? onlar, evet ya onlar ölümsüzdür sonsuza kadar. Daha dün birer çocuktuk, çocuk dünyamizda çocukca sevgiler yasadik. Büyüdük yine sevgiye ihtiyacimiz var. Baktik sevmisiz ama bu sevgi baska bir diyar. Zaman geçerken hizla sevgilerin rengi, tadi degismis. Cogu kez asla unutamam dediklerimizi anmaz bile oluvermisiz.

Demek ki hala gerçek sevgiyi tatmayisimiz olmustur buna sebep. Insan gerçek aski yasasa can verir sevdiginden ödün vermez. Eger vermis ve unutmussa bu sevginin gerçek ve samimi olmayisindandir.

Biz dünyada insan sevgisi ile halvet olmaya çalisirken diger bir aski unutmusuz hep. En önemli olan aski, yaradan askini. Onu ne zaman hatirlamisiz canimiz yandiginda. Insan neden yaradanina bu kadar vefasiz olmustur? bunun içine bende dahilim haricim demiyorum. Kalplerimize bu sevgi atesini yükleyen, bizi böyle güzel duygulari tatmamiz icin yaratan rabbimize nankörlük etmisiz hep.

Arkadaslar diyorum ki yaradani seven insanlarida çok sever.

Cünkü yaradani ve yaradilani birbirinden koparacak hic bir kuvvet yoktur. Seytan kalpler hezimete ugrayacaktir.

Sevgi ile hep sevgide kalin....



PAPATYA FALLARI

Camin yani basinda yer alan bilgisayarin basina oturdum yine her zaman ki gibi. Disarida firtina var. Rüzgar neden kizmisti acaba? Bak havada bana benzedi dedim kendi kendime. Yüregim daraliyordu yasadigim olaylardan. Sevdigim bir dostumun hali bana çok dokunmustu. Dertliydi o, sevda vurgunu yemisti. Sevmisti deli gibi, kendini sevdigini sandigi o genç adami. Sevgisini içine gömemedi açikca söyledi bir zaman sonra. Ama arada mesafeler vardi, sorunlar vardi, olumsuzluklar vardi. Sevdiyse gönül, söz geçirmek kimin haddine. O da engel olamamis ve sevmisti. Bir araya geldiklerinde de ellerini tutarak, gözlerine bakarak söyledi ona, onu cok sevdigini. Evet seviyordu duydugu sevginin tarifini yapmakda imkansizdi . Ne ask ne sevgi ikisininde ötesi bir duyguydu bu, adlandiramiyordu kendiside. Sevgisi insanin güç kaynagidir eger ben sevdigime o kaynagi sagliyamamissam, onu yasama bagliyamiyorsam bu benim sevgimin ona yetmedigini bana kanitlar derdi. O, seni ilk günkü gibi seviyorum lafinada kizardi. Sevginin ilk günde kalmasini istemezdi ki. Sevgi her geçen günle birlikte artardi ona göre. ilk günde kalan bir sevgiyi istemem, sevgi ilk günde kalmis ise bence sorun var derdi. Sevgi ona göre kutsal, ilahi bir duyguydu. Sevdiginide iste öyle her gün artan, o ilahi duygu ile sevdi, sevdi, sevdi. Ne dünyaya ne de insanlara sevdigini haykiramamisti sesinin yettigince. Duygulari kalbinde bir volkan gibi patlarken, o sessiz kalmak zorundaydi. Halbuki korkmadan, çekinmeden söylemek isterdi, dünyadaki her canliya kalbinde sir gibi sakladigi ilahi askini. Hayat ona nedense hic cömert davranmamisti, kendiside merak ederdi bu nedenin cevabini..

Kimselere benzemez o diye düsünürüm hep, çok antika fikirleri vardir. Bu zamanda olacak sey mi ? Leyla ile Mecnun devri bitti, artik efsanelerde kaldi o gerçek sevdalar. Oturdugu yerden yazdiklarimi okuyordu sessizce. Yüzüne baktim yine bir bulut yerlesmisti gözlerine, kirpikleri islanmaya basladi. iki damla sevdali yas yanaklarina dogru süzüldü.

Dikkat ettim de aglamak ona çok yakisiyor nedense ?

[.]

iNSANLAR

insanlar vardir kardesim ; Derin bir okyanus. ilk anda ürkütür, korkutur sizi. Derinliklerinde saklidir gizi. Daldikca anlarsiniz, anladikca tanirsiniz, tanidikca seversiniz. Ve ona baktikca ne kadar da bosmusum dersiniz..

insanlar vardir kardesim ; Coskun bir akarsu yaklasmaya gelmez. Alir sürükler, boslukta kalirsiniz. Aman vermez köpükler. Ne zaman ve nerede birakacagi hiç belli olmaz. Bu tip insanlarla bir ömür dolmaz..

insanlar vardir kardesim ; Sakin akan bir dere. içinizi rahatlatir, huzur tasir gönüle. Yaninda olmak büyük mutluluk, sesinde, tavirlarinda tatli bir olgunluk..

insanlar vardir kardesim ; Berrak bir pinar, dalgasiz deniz. Bosa gitmez ne kadar güvenseniz. Bakinca içini görürsünüz. Hersey meydanda korkmadan dalarsiniz. Sizi sarar kucaklar bir anda. Güven ve asla korkma ondan. Özü, sözü, tavri birdir. Her davranisi candan..

insanlar vardir kardesim ; Degisik, tip tip. Her biri ayri bir karaktere sahip. Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmali. Herseyden önce insan,

" iNSAN " olmali!!
Hepinize saglik ve sevgi dolu bir yasam dilerim....