Nə üçün şair doğuldum Mən artıq nə yazım yurduma dair Düşmən zəhər saçar, dostlar gizlənir. Bilməm ki, yurdunu sevən bir şair Nə üçün bir cani kimi izlənir. Gizli yol kəsmədim, qaçaq olmadım, Saqın bir həyatı pozmadım mən ki, Yurd üçün qanlı bir çiçək olmadım

Bu konu 3628 kez görüntülendi 7 yorum aldı ...
Almas İldırım 3628 Reviews

    Konuyu değerlendir: Almas İldırım

    5 üzerinden | Toplam: 0 kişi oyladı ve 3628 kez incelendi.

  1. #1
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart Almas İldırım

    Nə üçün şair doğuldum

    Mən artıq nə yazım yurduma dair
    Düşmən zəhər saçar, dostlar gizlənir.
    Bilməm ki, yurdunu sevən bir şair
    Nə üçün bir cani kimi izlənir.

    Gizli yol kəsmədim, qaçaq olmadım,
    Saqın bir həyatı pozmadım mən ki,
    Yurd üçün qanlı bir çiçək olmadım
    Heç bir qətlə fərman yazmadım mən ki…

    Nə üçün qəribəm bu doğma eldə,
    Məhbəsmi dörd yanım… Mən ki, boğuldum
    Məlun bir zamanda, məhkum bir eldə
    Allahım, mən neçin şair doğuldum?


    Konu Bilgileri       Kaynak: www.azeribalasi.com

          Konu: Almas İldırım

          Kategori: Azerbaycan Edebiyatı

          Konuyu Baslatan: Doktor Amca

          Cevaplar: 7

          Görüntüleme: 3628

    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  2. #2
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart

    O Benimdir Ezelden

    Esme ey sabah yeli, böyle muhalif esme;
    Tellerini bozduğun o sevdalı yâr benim;
    Söz verdim gideceğim, gel de yolumu kesme;
    O gök deniz, yeşil dağ, o güllü diyâr benim..

    Gönlüm alev saçarken volkan gibi derinden
    Ne korkum bir yolsuzun, imansızın birinden;
    Bir ah çeksem şahlanır dağlar kopar yerinden,
    Tarihlerde ün almış bir şöhretim var benim…

    Kim geçer dünyaları meteden o güzelden?
    Ben onun öz yârıyım, o benimdir ezelden;
    Yolunda döğüşürüm, vaz geçmem bu emelden,
    Ya o benim olacak, ya kanlı mezar benim!..
    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  3. #3
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart

    Azer’in Duası

    Hasret kalıp doğma yurdun nazlı müşfik kucağına,
    Gözler yaşlı, boyun bükük, vatansız mı öleceğim?
    Göz dikerek yâd ellerin şifa vermez ocağına,
    Böyle garip, bir parçacık kefensiz mi öleceğim?
    Ulu Tanrım… Günâh mı bu, bahar geldi, ben çağladım?
    Bu bir ilin dileğidir, yâd bir söze uyduğum yok,
    Dünya sevdi, ben de sevdim, eller güldü, ben ağladım.
    Sevdim amma dizlerine bir defa baş koyduğum yok.

    Tanrım. Bana çok mu gördün od savuran toprağımı?
    Cennet senin, Kâbe senin, bir mezarlık yurdumu ver
    Cehennemden alsın bırak dünya benim sorağım,
    Bana yalnız bir içim su.. baş koyacak biraz da yer.
    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  4. #4
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart

    Hani

    Akşam olur kuşlar döner yuvaya,
    Benim dönüp konacağım dal hani?
    Sabah olur çoban iner ovayya,
    Benim kalkıp gideceğim yol hani?
    Yaz gelince dağlar duman kuşanır,
    Derelerden seller akar, boşanır,
    Gönlüm diyor, onsuz nasıl yaşanır?!
    Söyler, benim o doğduğum il hani?

    Hasret kalıp baharına, kışına,
    Sordum onu uçup gelen kuşuna,
    Bakma dostum gözlerimin yaşına,
    Beni ondan ayıracak kol hani?
    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  5. #5
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart

    Elveda Bakü

    Türkistan’a giderken
    Elveda, ey müşfik ana, elveda
    Bu anda kalbimde ne derin gam var,
    İçimde bir sızı, gözümde nem var,
    Elveda, ey müşfik ana, elveda
    Sende geçip gitti yirmi dört yaşım,
    Bir zaman beladan çıkmadı başım,
    Sen oldum hemdemim, dertli yoldaşım,
    Laylalar söylledin bana, elveda!….
    Ben sana yâd değil, öz bir oğuldum,
    Öz kanından, gül yakanda doğuldum,
    Günâh’ım, can dedim sana koğuldum,
    Acımadın bu kurbana, elveda!…

    Yok oldu Çemberekend’i gözlerden,
    Batıp gitti Pirvenzeli izlerden,
    Kim ne anlar bu çapraşık sözleren,
    Bunlar bir hatırat bana, elveda!…
    Bir zaman koynunda ben de yaşadım,
    Sokaktan sokağa seslendi adım,
    Bilmem sönecek mi sendeki yâdım?
    Belki de dönemem sana, elveda!…
    Bak, ne deyir gene bu coşkun Hazer,
    Koynunda şimâlden gelen yâd gezer,
    Bu derttir ki beni ömrünce ezer,
    Düşürür hep halden hale, elveda!…
    Uzakta kararır Kızlar Kalası,
    Söyler ki başımın çoktur belası,
    Nerde öz oğulun, yiğit balası,
    Acısın düştüğü oda, elveda!..
    Benim günâhım yok, beni bağışla;
    Çok çarpıştım, düştüm tufanla, kışla,
    Bazen selam gönder sen de bir kuşla,
    Gittiğin yer Türkistan’a elveda!…
    Elveda, ey güzel Bakü, elveda!…
    Sağlıkla kal, son sözüm bu, elveda!…
    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  6. #6
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart

    Bir Ses Gelir Uzaktan

    Bir ses gelir uzaktan, o yâr mı geldi dile,
    Bir haber mi yolladı bu yaralı bülbüle?!.
    Bülbül, yolun düşerse benim doğduğum ile,
    Bu yanık iniltimi dağlarına sal da gel.
    Kalbime sokmak için qadasnı al da gel!..
    Ben gelirken o yurdun mevsimi sonbahardı,
    Gülşende gül yerine kızıl dikenler vardı..
    Durma bülbül, bu hicran dertli bağrımı yardı,
    Git, bir an olsa da, git, sinesinde kal da gel,
    Gönlüme salmak için dertlerini al da gel!.

    Durma bülbül, var da kon karlı dağlar başına
    Türkümü sal o yurdun toprağına taşına,
    Al bu göz yaşımı kat o yârin göz yaşına..
    Dönerken saçlarından bir iki tel çal da gel,
    Solgun dudaklarından gizli bir söz al da gel!..
    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  7. #7
    Doktor Amca - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    30.07.2008
    Mesajlar
    4.252
    Konular
    1062
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    3
    Tecrübe Puanı
    100
    @Doktor Amca

    Standart

    Kızıl Köleler Dünyasına

    Hür İnsanlık haykırdı: Kalksın zulüm, korku, kin!..
    Verdi milyonla kurban…Ya gene bu korku ne?..
    Milletleri kızıl bir orakla biçmek için,
    Hortlayan barbarlığın eskisinden farkı ne?..
    Dünya gene tersine döner, serhoş mu bilmem,
    Kanlı bâdirelerle eğlenmek hoş mu bilmem,
    Bunca çekilen emek beyhûde, boş mu bilmem,
    Muzdarip dudaklarda bu bitmeyen şarkı ne?

    Nerde tahakküm, zulüm, milyonluk esir İnsan,
    Nerde topyekün sürgün topyekün ölüm ve kan?..
    Kaldır demir perdeyi, hükmünü versin cihan,
    Lânet kızıl dünyanın köleler cennetine!..
    Aç göster her köşeni, her nesi var, nesi yok,
    Ben bilirim ki, orda uçan kuşun sesi yok,
    Hürriyet mi diyorsun, yalan… Onun (H)si yok,
    Milyonu beş paradır orda kemiğin, etin!..
    Ben dostlarımı ne kalbimle ,
    Ne de aklımla severim...
    Olur ya... Kalp durur... Akıl unutur...
    Ben dostlarımı ruhumla severim...
    O , ne durur... Ne de unutur...


    Axtardim men seni yuxularimda..
    seninle sensiz oldum xeyallarimda..
    ömür yollarimiz ayri olsada...
    bir ömür yasadim bakislarinda...

  8. #8
    Emine - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    14.08.2008
    Mesajlar
    20.276
    Konular
    10681
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    13
    Tecrübe Puanı
    100
    @Emine

    Standart


    İldırım Almaszade (Azerbaycan: İldırım Almaszadə; d. 25 Mart, 1907; Bakü, Azerbaycan Vilayeti, Rusya İmparatorluğu; ö. 14 Ocak, 1952; Elazığ, Türkiye) Azerbaycan Muhaciret Edebiyatı şairidir.

    1930 yılında Sovyet idaresinde muhalif olması nedeniyle Dağıstan'a sürülmüş, burada kalması tehlikeli görülünce, Türkmenistan'a gönderilmiştir. Hayatı tehlikeye girince Türkiye'ye sığınmıştır.
    Hayatı

    Babası Abdülmehemmed ve annesi Nisa Hanım'dır. Çiftçilikle uğraşan aile Apşeron'un Qala kentindendirler.

    Almas İldırım, 1914-1915 yıllarında İran'dan gelen işçiler için açılan "İttihad" mektebine kaydoldu. Okul esasen Farsça olmasına rağmen Azerbaycan dili ile eğitim yapılıyordu. Okulu bitirdiğinde Farsça okuyor ve konuşabiliyordu. Şairin üniversite seçiminde Şarkşunaslık'ı seçmesinde büyük önemi vardır.

    Almas İldırım, 1927'de Azerbaycan Devlet Üniversitesi'nin Şark Edebiyatı Bölümü'ne kayıt olmuşsa da; babası "tacir" olduğu için üniversiteden uzaklaştırılır. Asıl atılma sebebi yazdığı şiirlerinin içerikleri ve Türkiye'de bazılarının yayımlanmasıdır.

    Üniversiteden atıldıktan sonra Azarbeycan Proletar Yazıcıları Cemiyeti'ne girer.

    Bu devirde Azerbaycan Edebiyatı'nı aydınlatarak, ileri götürmeye çalışan teşkilatlar kurulmaya başlamıştır.

    Dağistan'a sürülmesine sebep olan şiir de, Türkiye'de Hayat dergisince yayınlamıştır.

    "Zirvende oynayaşan rüzgarlar acı, Yıllardır görünmez başımın tacı, Anlat ki derdinin nedir ilacı, Nedir bu dumandan tüller, a dağlar? Boynunda kızıldan rengin bir deste, Laleler dağılmış yolların üste, Gel sen bu ülkeden bin kurban iste, Senden esirgemez, yollar, a dağlar!..."

    Daha sonra eşi Ziver Hanım ve üç aylık çocuğuyla İran'a gitmeye karar verir. Yolda gittiği kervandan ayrılır ve tek başına gitmeye çalışırlar. İran'a vardıklarında İran polisince tutuklanıp hapise mahkûm edilirler. Casus olabileceği düşüncesiyle çeşitli işkencelere maruz kalır, sağlığı bozulur ve hapisten çıktıntan sonra çok kötü bir hayat yaşar.

    Şair için artık gurbet yılları başlamıştır. Ve Türkiye'de önce Elazığ'a, sonra Palu ilçesi Karaca bucağında ilkokulda vekil öğretmenlik yapar. Sonradan Elazığ'da iskan memurluğu yapar. Bir süre sonra da Malatya iskan müdürlüğüne kadar varır.

    İldırım çiftinin 1936 yılında ikiz çocukları dünyaya gelir. Onlara "Eldegez" ve "Yurdavar" adlarının verir ki; bir gün yine topraklarına dönsün, orada gezsinler istemektedir. Ne var ki çocukları, ağır hastalığa yakalanarak aynı gün ölürler. Bu yazarın "Bir Günde Ölen" adlı şiirinde geçer.

    Daha sonradan annesinin ölümü, eşinin acılara dayanamaması ve babasının hapse atılarak sonradan serbest bırakılması ve vefatı, yazarı çok yıpratır. 14 Ocak 1952'de halen vatan hasretiyle yanıp tutuşan Yıldırım, gözlerini kapatır. Mezarı Malatya'nın Kale kasabasındadır.
    Edebi Şahsiyeti

Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajinizi Degistirme Yetkiniz Yok
  •  

Giriş

Giriş