Tahir Talıblı
Enidbi tanrıdan,haqdan
Dərddi yenə bizə gəlir,
Gedən aldanışa gedir,
Gələn hələ duza gəlir.
Mayası qudurub nəfdən
Kefcili bayılıb kefdən,
Əzrayılla hər tərəfdə
Adamlar üz-üzə gəlir
Beləcə dogub törəyib
Qurdu qəmgin,quşu qərib
Bizi yiyəsizmi görüb
Ölüm üstümüzə gəlir
07-08 mart 2008
Tahir Talıblı
Yazı-haqq təala ilə öz arasındakı
məsafəni,vaxtı görə bilməkdi
Dünya min ilki dünyadı
Elə bildirki dünyadı
Bir üzdə iki dünyadı
Yoxdandımı,haqdandımı
İçimdə yollar yorulub,
Gözümdə göylər yumulub,
Qırılan haqdan qırılıb
Azdandımı,çoxdandımı
Agırı quşlar götürmür,
Qurunu yaşlar bitirmir,
Mənimki başdan gətirmir,
Bəxtdəndimi,vaxtdandımı.
2005
Tahir Talıblı
Haqsız qaldım,muzdsuz gəzdim
Əlim haqqa yetər eylə
Axırda canımdan bezdim
Yadı mənnən betər eylə
Yetim quzutək teyləndim,
Bəxtə,yigvala söykəndim
Gəldim,qapında əyləndim
Ya sat,ya da nökər eylə
Gəlmişdim ki,haqqı bulum,
Ədəb görüm,ərkən bilim,
Gördüm min yol yeydi ölüm
Apar lap təzə tər eylə
2005
Tahir Talıblı
Hər adam dərdi tanımaz,
Dərd tanımaz hər adamı
Dərdlər var ki,qəbirdə də,
Gəlib yoxlayar adamı
Ürəyimə düşən çatlar,
Içimi yüz yerdən odlar
Bir-birindən yeyik dərdlər
Diri saxlayar adamı
Bir gün məni də duyallar
Duyub şeytanı söyəllər
Elə belə də deyəllər
-bu ruhuymuz.qar adamı?
Tahir Talıblı
Bu tale dediyin nədi
Bir əlcə varaqdı yoxsa?!
Bir üzü qara yazılı
O bir üzü agdı yoxsa?!
Gedən yollar uzaqdımı,
Gələn günlər sazaqdımı
Mənimki yaşamaqdımı
Adıcə maraqdı yoxsa?!
Ömürdə bir ömür deyil,
Səbirdə bir,dəmir deyil,
Son yerimiz qəbir deyil,
Bir qızıl otaqdı yoxsa?!
Tahir Talıblı
Bir kimsə bilməz necəsən,
Xəbər yox halınnan sənin
Yarandı küllü-kainat,
Bir kəlmə olunnan sənin.
Biz kimik,heçik gedirik,
Zamannan keçib gedirik,
Beləcə,köçüb gedirik
Sagınnan solunnan sənin
Olanlar,Mövlam,xoş oldu
Mənim də peymanım doldu
Tahir bir xatasız quldu
Nə gələr qulunnan sənin
2006
Tahir Talibli
Qorxu
Gedirsən yoluna çıxır,
Durursan qarşına gəlir,
Qorxudu,qorxduqlarındı
Hamısı başına gəlir
Dagına daşına gələnlər,
Qurduna quşuna gələnlər,
Sonda başına gələnlər,
Əvvəldə tuşuna gəlir
Azında çoxun qurtarır,
Gözündə yuxun qurtarır,
Elə ki,qorxun qurtarır,
Ölümdə xoşuna gəlir
2007
Tahir Talibli
Gedən Süleymanlar,şahlar,
Dönən,taxtdı,taxtdı
Sənə güvəndiyim daglar,
Sənə də gümanım yoxdu
Gəldi də yaşımız çatdı,
Pisimiz,yaxşımız çatdı,
Insanı yaşadan baxtdı
Qəhr edən də baxtdı,baxtdı
Torpaq altda itəsiyik
Haqdan birdə bitəsiyik
Bir də çıxıb gedəsiyik
Desələr ki,vaxtdı,vaxtdı
2007
Tahir Talibli
Öz içimnən başladıgım
Sona çatıb yürüş daha
Butalamaz ayrılıqlar,
Kama yetməz görüş daha
Öz-özünə kim qocalıb,
Daha əllərim qocalıb
Içimdə içim qocalıb
Gətirəmmir duruş daha
Içibdi eşqin camını,
Dadıbdı dərdin tamını
Tanrının bu adamını
Göy üzünnən soruş,- daha
2007
Tahir Talibli
Yerin tanrının yanımı
Beləcə ucadı bilmədim,
Istədim açım qapını
Halın necədi bilmədim
Yeddi qat sirrər oyatdı
Yeddi dag,bələn oynatdı,
Sözün içimi göynətdi
Könlün incədi bilmədim
Çixmaqnan bitməz hər yoxuş
Bitməz,saqqalı agarmış
Bizdən öncə ölüm varmış
Ölüm öncədi bilmədim
2007
Ay,Tanrı,məni quş elə
Bagla bir quş qanadına
Təzədən birdə quş elə
Bir gözəl qız inadına
Dünya məni əndirsin qoy,
sonra köntöy dindirsin qoy
sonra,yenə mindirsin qoy,
bir dəlisoy cin atına
Sular dəyə-dəyə gedir,
daşı döyə-dəyə gedir,
hamı gizlənməyə gedir,
bəlkədə torpaq altına
Qəmnən dogulacaq şairlər hələ,
nə qədər dünya var,pərti olacaq
bəlkədə dünyada sonuncu şair,
dünyanın sonuncu dərdi olacaq
2002
Gündə sərdənər sürünər,
anasız quzular mələr
köç qalxar,yurdu görünər
sinəm bir arxac yeridi
bitdim yolların boyunca
getdim bir xəyal olunca
könlüm köç eylər dalınca
yönüm mövlanə piridi
hər sevdada ayrılıq var
ayrılıqda sarılıq var
bu çəkdiyim ayrılıqlar
mənnən qəribdi,diridi
2000
Sirr
(Atillanın kiçik toyunda söylənən şer)
Bir sirr gəlir içimiznən
kökdə kökümüznən gəlir,
yerdə suyumuznan axır
göydə göyümüznən gəlir
sürür,südnən,sümüknən
çərtir,qannan iliknən,
yol gəlir elnən,elliknən
gələn,hamımıznan gəlir,
açılmır neçə qat söznən,
görünmür ikicə göznən,
ölən ölür ölümüznən,
qalan dirimiznən gəlir,
nədisə şirin duygudu,
pirrər yozdugu yuxudu,
sirr olan,sirrər oxunmur-
biznən gedir,siznən gəlir
30.12.2002
Bu tale dediyin….
Bu tale dediyin nədi,
bir əlcə varagdı,yoxsa?!
bir üzü qara yazılı,
o bir üzü agdı,yoxsa?!
gedən yollar uzaqdımı,
gələn günlər sazaqdımı,
mənimki yaşamaqdımı,
adicə maraqdı yoxsa?!
ömürdə bir ömür deyil,
səbirdə bir səbir deyil,
son yerimiz qəbir deyil,
bir qızıl otaqdı yoxsa?!
iyun 2002
Dərd tək gizlincə gəlirsən
gəlirsən dəmin yerinə
bəxtdi girov saxlamışam,
yüz bəxti kəmin yerinə
ya ömrə,ya ya yaşa köçsən,
ya gözə,ya qaşa kəçsən
ürəyimdə başa köçsən,
buyur,keç qəmin yerinə,
insan olmagımnan bezdim,
tanrım,yellerinnən gəzdir,
atıb sularında üzdür,
bir taxta gəmin yerinə,
öldüyüm günü bilirəm,
ölümün üstə gəlirəm,
yoxsa əcəlsiz ölürəm,
görəsən kimin yerinə,
01.02.2001
Dərbənd
Uzaqdı özümüz qədər,
yaxın da dərbənddi bizə
könül qarabaqdan keçər
dərbənd də bir dərddi bizə
gözümüz odu yandırar,
agzımız dadı yandırar,
çölümüz yadı yandırar,
içimiz qürbətdi bizə
gəldik, gedirik,yürüdük,
gəldik özümüzü gördük,
yarı agrı,yarı dərdik,
dərd olan şöhrətdi bizə
2001
Gəzirsən təkcə,tənhaca
bütün hamılardan uca,
baxışım üstündən uçar,
bürüncəyin şalın olsun
neçə dildə adın hallanır,
arxanca gölgəm səslənir,
gülürsən yanagın allanır,
o allanan xalın olsun,
şalı salıb geyinirsən,
gözəlsən haqqı öyünürsən
bilmirəm gecələr neynirsən,?
neynirsən halalın olsun
Bilgəh,iyun 2002
Agrı təlaşdı çəkdiyin,
deyirsən necə,bilmirəm
sən elə keçə bilmirsən,
mən belə keçə bilmirəm,
hər gələn yaz da qismətdi
pay bir də, yüz də qismətdi,
beş arşın bez də qismətdi,
sovqatdı seçə bilmirəm,?
sevgidi,dərddi,nahaqdı,
nahaqda özü bir haqdı,
dərddisə üzü boyaqdı,
nədisə,içi bilmirəm
2002
(Akif Səmədə)
Köhnə yurdlara bənzəyir,
dag aşır,düzü gəzdirir,
çölündə tufanlar gəzir,
içində sözü gəzdirir,
yosma kişidi yapagı
can bilir ana torpaqi,
qaragüldəndi papaqi,
başında quzu gəzdirir,
daglara sarıdı yönü
bir yol tutub,yoxdu sonu,
ürək gəzdirmir,ha bunu
ürəyini özü gəzdirir
birimiz deyirik çəkmə,
birimiz deyirik içmə,
orda durma,burdan keçmə
dalınca bizi gəzdirir
hər gün axtarır neçəsi,
dördcə balaca qönçəsi,
güldü,ləçəkdi İncəsi,
Bakıda tozu gəzdirir,
heç vaxt.,heç zaman nədi,
əsirgərməz al qan nədi,
fərqinə varmaz can nədi,
candı da,yüzü gəzdirir
2002
(saz üstündə)
Nə canı cannan ayırır,
nədə ki,cana doyurur,
külək qalxir,qar sovurur,
gur yagışlar yagır sənnən
dərd beləcə sözdümü ki,
birdimi ki,yüzdümü ki,
təkcə bir cüt gözdümü ki,
əzrayıldı baxır sənnən
bil mövlam haqqı işiyəm
yerin,göyün gərdişiyəm
mən könüllər dərvişiyəm
gedəsiyəm axır sənnən
2001
M ə n yenə səni sevirəm
Həsrətin yasıdı gulən,
Omrumun qısıdı gələn
Kimin qargısıdı gorən
Mən yenə səni sevirəm
Sacımda dəni sevmirsən
Gozumdə çəni sevmirsən
Sən yenə məni sevmirsən
Mən yenə səni sevirəm
Kimə varsan, kimə yoxsan
Nə qədər sevgisən, haqsan
Nə qədər məndən uzaqsan
O qədər səni sevirəm
2002
(saz üstündə)
Butalıdı yar yuxusu
yastıgın ənbər qoxusu
mənim həsrətim oxusun,
sənin hicranın var olsun,
buludlar uddu tüstümü,
yagışlar aldı üstümü,
gəlsədə əcəlim kimi,
gəlsin, o anın var olsun,
olacaqlar önə gəlsin,
gələcəklər yenə gəlsin,
yüz qanmazın dinə gəlsin,
bircə qananın var olsun
2001
AYRılıqlar tanrılıqdı
gözünnən aydın görürəm,
qəmin-göyərən yeridi,
deməsəndə mən bilirəm,
dərdin-dərdindən yeyindi
nə buludsan,nə yagırsan
nə axan selnən axırsan,
de niyə belə baxırsan,
bu uçuq sənin evindi,
sevdalar bir yara yeri,
yarı göyün,yarı yerin,
ürəyimiz ura yeri,
əllərimiz kösöv yeri,
bu nə sondu,ayrılıqdı,
ayrılıqlar tanrılıqdı,
içim şüşədi,sınıqdı
məni qarga,söy indi
2000
BİR yalquzaq təki sınan təklənən,
hövsələm,mən səni saxlayammıram,
yaşaya bilmirəm yorgun ürəknən,
bu çixiq gözlərnən aglayammıram
kimdədi dolaşıq ucu kələfin,
hardadı,tapmaga ümid yox az-maz
gedib o dünyanı görüb gələnin,
daha bu dünyada qorxusu olmur,
bu qədər təzadlar,bu qeylu qallar,
Allahın özünü başdan çıxarır,
mənim bu qılıqsız,köntöy inadım,
bir parça çörəyi daşdan çıxarır,
sən uzaq ulduzum,yovuş mənimlə
daha kimsənəyə yovuşammıram,
sən cırnıq taleyim,barış mənimlə
yox,daha səninlə barışammıram
bu sinəm bir qara arxac yeridi,
ürəyim qəfildən atlana bilər,
nə yalvara bilər kösöv əllərim,
nə sınıq dizlərim,qatlana bilər
kimdədi dolaşıq ucu kələfin,
hardadı,tapmaga ümid yox az-maz
gedib o dünyanı görüb gələnin,
daha bu dünyada qorxusu olmur,
1992
Heç kəs öz dərdini götürə bilmir
Heç kəs öz dərdini,vallah dünyada
hələ əlləriylə üzəngi basan,
hələ ayaqları sallaq dünyada
mürgülü başlarla ayılmır bəşər,
özünü aldadır,başını qatır
insan ipəkləşir yuxularında
insan yuxularda tanrıya çatır
elə ki,elə ki,qarnına yeyir
elə ki,elə ki,əyninə geyir
dönü başqalaşır,özünün olmur,
dönüb qaşqalaşır,özünün olmur
eldən çıxannarda
çıxmaz yolundan
yol tutar qolunnan yolunu azsa
dünya peygəmbərlər dünyası olar
oturub hər şair özünü yazsa
dünyanı pay kimi dartın özünə
bir bəxti kəm oglu özünü dartır
özünə bənzəyir hər kəs qəbirdə
ölülər qəbirdə özünü yatır
diriynən diridi qəbirstanlıqlar
fikir çözələyir hüzur yerləri
allah,and yeridi qəbirstanlıqlar
ən təmiz yerlərdi məzar yerləri
hərə öz dərdini götürüb gedir,
hərə öz dərdini vallah dünyada
hələ əlləriylə üzəngi basan,
hələ ayaqları sallaq dünyada
1990
Şamaxı qızları şair sevəndi
(M.Ə.Sabirin ruhuna)
Dünən bir məşədi bogaz yırtırdı,
bogaz yırtırdı ki, qəzet alamyın,
qəzetdə kitabda çoxlu yalan var,
şairə,şeirə heç inanmayın
şairdən millətə ancaq ziyan var,
çoxda ki,qızların şair sevəndi,
şamaxı,şairə allergiyan var,
bir cansız böcəyə can isindirir,
sıgınır bir çimdik ota,əncərə
dünya Şamaxıya yıgışa bilir,
Sabir Şamaxıya sıgışa bilmir,
tacirlər,karvanlar,Şamdan qayıdır,
Nəsimi soyulur,gedib Hələbdə
Şamaxı qurtarmır şair əlindən,
şairlər qurtarmır şərdən,kələkdən
bir dəli maraga gedib ölən var,
fərqi nə,qarşıda dumandı,çəndi
Vallah yuxusunda şair görən var,
Şamaxı qızları şair sevəndi.
1992
Əlli yaşıma
Hardan yol gəlirsən,hardan bilinmir,
qəbrin düşəcəyi yer bəllidimi?!
gəlib əlli yaşa çatdın birtəhər,
çatdıgın əlli də,bir əllidimi,
Tanrım,bu necə ömürdü?
yaşadım kirayə kimi,
yürüdüm cəsədim üstə
çatım bir ürəyə kimi,
ölümsə son ucu ömrün,
çoxdan keçdim bu son ucu,
bir yoldu tutub gəlirəm,
uzun,əzablı,yorucu
İti sellərnən gurlaşan,
dəli yellərnən kürləşən,
qat-qat dərdlərnən dilləşən
agrılarnan bışən canım
yuvası uçuq quşlarnan
göz üstə çatıq qaşlarnan,
itib qarışıq başlarnan,
qurdlarnan ulaşan canım,
öz-özünə yoxuş olub,
əzablardan bihuş olub,
gecələri bayquş olub,
yurdları dolaşan canım
2000
Yenə o daglar başında
lalə,nərgiz bitərmi ola?
mənim həsrətlərim ola,
ömrüm başa yetərmi ola?
şimşəkləri,gurşadları,
qılınc yerinə qurşadım,
sevdim,köhnəldim,korşaldım,
sevdalar bir xətərmi ola?
2000
DÜNYA UCUZUNA GEDIR
öMüR –BIR BAgLI SANDIQCA
QIYMəTDə QARA FINDIQCA
SAgIM,SOLUM BULANDIQCA
ICIMDə UçUNMA GEDIR
MəNIMKI SöZ SöYLəMəKDI,
SöZDəN-SöZə BəYLəNMəKDI
BU NECə NəF ELəMəKDI?
ZIYANIN ICINNəN GEDIR
KEçMIR KIMSəNIN SUçUNNAN
QALMIR öZ KöHNə KöCüNNəN
DüNYA ELE BIR UCUNNAN
TUTUB UCUZUNA GEDIR
1991
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu
Kimə çörək verib,kələk görübsən,
neçə diz qatlayıb,bilək görübsən,
hər qarış torpaga kürək veribsən,
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu?
geyib ayagına dəmir çarıgı,
çatıb bir-birinə aranı-dagı,
axirət əyyamı,ixtiyar cagı,
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu?
yaxşıdan keçirsən,pisdən keçirsən,
keçilməz yolları,hirsnən keçirsən,
Altaydan adlayıb,Qarsdan keçirsən,
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu?
nə əvvəlin bəlli,nə sonun bəlli,
sürülü yaylaqlı,naxırlı,kəlli,
zəmili,xırmanlı,sünbüllü,vəlli
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu
bir yurd Canbaxcadı,bir yurdda Şıxlı,
alnın düyünlüdü,yolun açıqmı?
zurna-balabanlı,toylu-aşıqlı
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu
comərd yaşayıbsan,mərd dolanıbsan,
elə yurd deyibsən,yurd dolanıbsan
nədi,bu dünyanı dörd dolanıbsan,
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu
gör necə bürüdü duman dagları,
yaman daglanıbdı şaman dagları
Vallah əridəcək güman dagları
Bu nə köçhaköçdü,a Talıf oglu
Bu nə köçhaköçdü,
Bu nə köçhaköç
1989
Ay Usuf dayı
(Saraclı Usuf aganın ruhuna
oxunan şer)
Ömür dognaqda ikən
doganaqdan keçmr örkən,
daha «Molleyvə» göy ürgən
burulmur,ay Usuf dayı,
haqqın çəpəri kələkdən
ələdi,keçdik ələkdən,
fələk pislik eləməkdən,
yorulmur ay Usuf dayı,
nə deyr sözün qərəzi,
əyrinin,düzün qərəzi,
qurulmur mizan-tərəzi,
qurulmur,ay Usuf dayı,
Canbaxcanın baxtı yatıb,
baxtsız yatıb,baxttı yatıb,
sosorulmur nə vaxtdı yatıb,
sorulmur,ay Usuf dayı
yol itib arannan daga,
daglar qalıb baxa-baxa
ag sürülər göy yaylaga
sürülmür ay Usuf dayı,
Qəflə karvanlar boşalıb,
iti qılınclar korşalıb,
gərilən simdi Borçalı,
qırılmır,ay Usuf dayı,
gedər-gəlməzdimi yollar?
qurdnan qalıb yurdlar ular,
elə bulanıb ki,sular,
durulmur,ay Usuf dayı
xəyalım didərgin quşdu,
başımda huşum dolaşdı,
Saraclısız da Saraclı,
olurmu,ay Usuf dayı,?!
Molleyvə-
(Ermənistanda Molla Eyyublu
kəndi)
1990
Allah vergisi
(Sona bülbüllər,Qıdirin səsi)
Oy,məni bu səsin qargışı tutub,
dikələ bilmirəm,belim əyildi
yoxsa ki,bir qızın qargışı tutub,
işim düz gətirmir iyirmi ildi,
bülbül fəryadımı,şir qəzəbimi,
can qurtara bilmir qəfəsdən Allah!
de,durub çırpımmı özümü yerə,
asımmı özümü bu səsdən Allah?!
kim qıyar canına,günah götürüb,
kim qıyar canına öz xoşluguyla,
bir yaşıl budaga pənah gətirib,
dərdini oxuyur quş quşluguyla,
yara işləyirsə,dərd hoylanıbsa,
səsin nə günahı,allah bəndəsi?
mənim dərdlərimlə bir boydadısa,
bir buxundadısa,elə bilirsən,
Allah vergisidi Qədirin səsi,
nə deyim,nə deyim,nə deyim indi
bir verib,beş qırtıb,beş aparanlar,
mənim gözlərimi yaş aparanda,
nə çoxdu oxuyub baş aparanlar,
agız dinazından,söz dinazından,
sən özün hifz elə mərdləri,tanrım!
bir yurd daşı üstə tənha,kimsəsiz,
oturub aglayan bir kor qocanın
Allah vergisidi dərdləri,tanrım
1989
Bir kəndin üstünə payız enirdi,
Yarpaqlar yaralı əsgərlər kimi,
səngərə yatırdı,yerə sinirdi,
ixtiyar dagları,qübar alırdı
Bir kəndin üstünə payız enirdi,
bəlkə də qızılı rəngdən qızınıb,
qəlbimdə qəriblik gümüldənirdi,
sevincdən yazınıb,qəmnən yazınıb,
Bir kəndin üstünə payız enirdi,
şır-şır bulaqların gözü yol çəkər,
bir də ki,borclunu,borclu sag istər,
ürəyim bu payız bir vaqon təki,
ötən qatarlara qoşulmaq istər,
keçirdi gözlərim önündən bu an,
neçə burulganlar,neçə axınlar,
yadıma düşürdü yaxın uzaqlar,
yadımdan çıxmırdı,uzaq yaxınlar
…Toruna düşmüşdü söyüd küləyin,
asıla qalmışdı gur saçlarından,
bir kəndin üstünə payız enirdi,
yapışa-yapışa agaclarından
1974
Bakının yazı
Bakının bahara çıxan cagıydı,
qızların yndırıb yaxan çagıydı,
sevgimin kükrəyib agan çagıydı,
məni dəli etdi Bakının yazı,
dünyada hamının birdi umudu,
qış öz gözlərini yaza yumurdu,
qızlar söz umurdu,sevgi umurdu
məni silkələdi,Bakının yazı,
qəlbimdə bir ilıq yaz havasıydı,
söyüd tumurcugu çırtdayasıydı,
ürəyim sevincdən partdayasıydı,
məni xumarlandırdı Bakının yazı,
Ünvan Üzeyirbəy küçəsi idi,
enişdən-yoxuşdan keçəsi idim,
mən də milyonlardan bircəsi idim,
get,hec qorxma,- dedi Bakının yazı….
1975
Ürək bilər
(saz üstündə)
Baglayıb açanı sənsən,
kilidi,açarı sənsən,
bilmirəm haçandı sənsən,
bu həyatın başbiləni,
yüz biləni çaşdırıbdı,
söz biləni çaşdırıbdı,
düz biləni çaşdırıbdı,
bir xəlvətin çaş biləni,
meh titrədər,yarpaq bilməz,
ildırımı hər dag bilməz,
səma duymaz,torpaq bilməz,
bu yollarda daş biləni,
kimi tapar,kimi dilər,
kimi sızlar,kimi gülər,
bilsə təkcə ürək bilər,
gözdə bilməz,yaş biləni
1980
Niyə belə tozlu oldu bu yollar
(saz üstündə)
Ömür-gündü,gündən-günə azalan,
xatirələr çözəyində çözələn,
anam,sən də öz-özünə ozalan
Niyə belə tozlu oldu bu yollar?
dərdlərimi özüm çəkdim içimə,
bənzəmək də istəmədim heç kimə
ömrüm-günüm,sərt taledən incimə,
demə: Niyə belə tozlu oldu bu yollar?
belə gediş,gülünc gələr çoxuna,
boş söz söhbət ürəyimə toxunar,
baxışından çox gileylər oxunar:
Niyə belə tozlu oldu bu yollar?
1981
(saz üstündə)
Kövrəkdimi,ya sərtdimi,bilmirəm
incikdimi,ya pərtdimi bilmirəm,
bir arzumu cücərtdimi bilmirəm,
yüz arzumu heç eləyən dünyadı,
at işləməz agır yollar yorandı,
işıgı gur,boranıda borandı,
birdə gördün mərd qolunu burandı,
haqlı-haqsız güc eləyən dünyadı,
agbirçəyin,birçəyindən çəkinməz,
cavanından,göyçəyindən çəkinməz,
təzə açan çiçəyindən çəkinməz,
vaxtlı-vaxtsız köç eləyən dünyadı
1988
Mən belə olmazdım..
(saz üstündə)
Səni məndən elədilər,
qəlbimə qor ələdilər
hisslərimi taladılar,
yoxsa mən belə olmazdım,
o alqışlar,bu qargışlar,
taleyimə,nə bagışlar?
quraqlıqda gur yagışlar,
yagsa,mən belə olmazdım
deyilməsə söz vaxtında
agrısına döz vaxtında
ildırımlar öz vaxtında,
çaxsa,mən belə olmazdım
1980
Daglar
(saz üstündə)
Şimşəyinin çaxışına,
buludunun yagışına,
sellərinin axışına,
könlüm darılmaz,darılmaz
odun mənim din-imanım,
hər daşına qaynar qanım,
yüz illər keçsə peymanım,
əhdim qırılmaz-qırılmaz,
o gözəlin,yaraşıgı,
mat eləyib hər aşıgı…
ilk sevgimin gur işigı,
burda qaralmaz-qaralmaz.
1981
Qarışdım suyuna büllur bulagın,
durulub axmagı öyrətdi mənə,
çinar,ucalardan uca durmagı,
göylərə baxmagı öyrətdi mənə
yolçusu oldugum çox səfərlərin,
şeh damıb gözündən al səhərlərin,
daglar,qoca daglar gur şəhərlərin,
yoluna çıxmagı öyrətdi mənə
palıdın meşədə duydum yaşını:
sevdim çadar-çadar qaya daşını,
vətən bu torpagın hər qarışıgını,
sinəmə sıxmagı öyrətdin mənə
1980
VƏTƏN SİLSİLƏSİNDƏN
(saz üstündə)
Boyat-boyat hicranınla,
qarıdasan,Vətən məni,
bir gün Araz qurumasa,
qurudasan,Vətən məni
kotanınam,hodagınam,
hər dərdinə ortagınam
görsən quru budagınam,
arıdasan,Vətən məni,
bagında gülşən olmaga,
dagında yovşan olmaga,
çölündə kövşən olmaga,
yaradasan,Vətən məni
1985
Didik-didik torpagınam,
külək deşmiş papagınam,
güllə deşmiş bayragınam,
vətən,vətən,vətən,sənin
hər parçan bir bayraq boyda,
Aran hayda,yaylaq hoyda,
dogransam da qulaq boyda,
ötəninəm,vətən sənin,
nə gördün yad gəlmələrdə,
köntöy,pəltək kəlmələrdə,
dolu gedən,gəmilərdə
itəninəm,vətən sənin
1986
(saz üstündə)
Ürək sınan şüşəmi oldu?
yerim oldu,guşəm oldu
yol gözləmək peşəm oldu
qəfil gələnim olmadı
uzagımdan soy hayladım
söz söylədim,boy boyladım,
sevincimi pay-payladım,
dərdi bölənim olmadı
təkləndimmi tək qurd kimi,
tüstüm keçdi bulud kimi,
unuduldum bu yurd kimi,
görüb bilənim olmadı,
duruldummu,kövrək olub,
coşdummu heç külək olub,
dik başına çiçək olub
vətən,ələnim olmadı
1986
Qışı,yazı yollar yoran,
durnalardan xəbər alan,
arasında sərhəd duran,
ulusum, elim qarışıq
göyümdən baxan ulduzum,
salxım-salxım,düzüm-düzüm,
daglarında qarım,buzum
dərəmdə selim qarışıq
Heydərbabam,Savalanım,
gəlim başına dolanım,
bir qıy çəkim havalanım,
öləndə ölüm qarışıq
1983
İçim dərdimnən gözənib,
gözümdə tufan gizlənib,
ulusum,yurdum düzdənib
deyirsən ki,arxayınam
nə yorub bezdirəsidi,
nə də ki,göz görəsidi,
nə dərviş gəzdirəsidi,
bir daşlaşmış barxanayam,
qurtarmaz gümanım mənim,
əl çəkməz yamanım mənim,
aman ver,amanım mənim
agır yollar yorgunuyam
1988
Cəlili üstündə
Yuxularda yurd
(saz üstündə)
Gedəmmirəm,gələmmirəm,ay Allah,
nə ugrunda öləmmirəm ay Allah,
gennənsədə görəmmirəm ay Allah,
mən nə qədər yuxularda yurd görüm
heç bilmirəm azmı çoxmu günahın ,
yoxsa paksan,yoxsa yoxmu günahın,
olacaqlar olacaqmı günahın?
qoca dünya,günahını ört görüm
ayılmıram bu nə agır yuxudu,
bu qargışı ömrümə kim oxudu?
bu fələyin atdıgı yay oxudu,
qaldır görüm,tuşla görüm,dart görüm,
dərviş ruhlar yalquzaq tək ulayar,
yollar məni öz başına dolayar,
daglar gennən dinazını yollayar,
inanmıram,bunnan agır dərd görüm
1980
Dərd dərdə bənzəməz
(saz üstündə)
Dar ürəyə sıgınmaram,
şen yurd qoyub darda,bala
əl uzatma sarı simə
aglayırsa pərdə,bala
bir itgin gümanım yanıb,
yanıb,din-imanım yanıb
neçə arzumanım yanıb,
axşamda səhərdə bala
nə deyim aslan çaşanda,
duru çaylar bulaşanda
namərdin börkü başında
olan oldu mərdə bala,
çiynimdə bir yurd tükü var,
nə mizan var,nə çəki var,
bu dərdin dərin kökü var,
dərd bənzəməz dərdə bala
1989
bizi yurd saxlayar
(saz üstündə)
Kimsə nagdı bəyənmirsə,
sözü söznən deyəmmirsə
söyməlini sğyəmmirsən
çaglaya,çaglaya könlüm
köşə çəkib uzatdılar,
şişə çəkib közərtdilər,
dişə çəkib qocaltdılar,
yoxlaya,yoxlaya, könlüm
cana doyub yetərsənmi,
əl yelləyib gedərsənmi
de bərkiyib bitərsənmi,
laxlaya-laxlaya könlüm,
asanca sənnən keçərlər,
əzabından gen keçərlər,
bir gün üstündən keçərlər
aglaya-aglaya könlüm
bir gün bədxahın haqlasa,
daş üstə daşın qalmasa,
sənnən bir nişan saxalasa
yenə yurd saxlayar,könlüm
bizi yurd saxlayar könlüm
1988
(saz üstündə)
Qolum ocaq kösüyüdü,
yanıq əlimi neyləyim,
torpagım daşım daşınıb,
qırıb,belimi neyləyim
darda bir küsülüm qalıb,
ürəyim bükülü qalıb
odum keçib,külüm qalıb,
soyuq külümü neyləyim
gözümün biri gülməmiş,
gözümün bir aglayır,
qəribin göyü hönkürər,
qəribin yeri aglayar,
qərib elimi neyləyim
1989