Yerde Ahmed, semâda Muhammed olan ey Gül! Selâmlar olsun hakki fermân eden ey gönül! Sen’i yüceltmek için degildir sözlerimiz, Nûrunla kemâl buldu hep kelimelerimiz, Âlem Sen’le övüldü, biz Sen’inle hep güldük, On dört asirdir dâim sensizlige sürüldük. Gül'den mânalar bulan askla tutustu cihân!

Bu konu 2173 kez görüntülendi 0 yorum aldı ...
Güllerin ve Gönüllerin Efendisine... 2173 Reviews

    Konuyu değerlendir: Güllerin ve Gönüllerin Efendisine...

    5 üzerinden | Toplam: 0 kişi oyladı ve 2173 kez incelendi.

  1. #1
    NAZLICAN - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik Tarihi
    27.08.2009
    Yaş;
    41
    Mesajlar
    819
    Konular
    189
    Beğendikleri
    0
    Beğenileri
    0
    Tecrübe Puanı
    550
    @NAZLICAN

    Standart Güllerin ve Gönüllerin Efendisine...

    Yerde Ahmed, semâda Muhammed olan ey Gül!
    Selâmlar olsun hakki fermân eden ey gönül!

    Sen’i yüceltmek için degildir sözlerimiz,
    Nûrunla kemâl buldu hep kelimelerimiz,

    Âlem Sen’le övüldü, biz Sen’inle hep güldük,
    On dört asirdir dâim sensizlige sürüldük.

    Gül'den mânalar bulan askla tutustu cihân!
    Bir gül açti tam on dört asirdir hiç solmayan!

    Sönmeyen bir hasrettir sana olan askimiz,
    Topragin mahviyeti firtinada farkimiz!

    Ummanlar kurudu hep, hayat çöl ortasinda
    Dert varsa dermân da var, dert; Sen, dermânimiz da..

    Gönüller üzerine yikildi koca daglar
    Bu derde sultan dahi düsse onu da daglar!

    Hayat; pesin alinmis ücrettir Yaradan’dan,
    En kutsal hediyedir Mekke’de yetim dogan.

    Sevgili diye yilan atildi koynumuza!
    Tas kesildi kalpler, vebali boynumuza.

    Asir; sînede ates, îman; elde kor gibi!
    Sen’i görmeyen gözse noktasiz.. kör gibi!

    Su hicrân duvarlari yikilmali yeniden
    Firâk gömülsün, vuslat yagsin göklerimizden.

    Kefenleri biçildi âsilerin, cân Gül'üm
    Pây-i tahtta saâdet, sana vuslattir.. ölüm.

    Taif’te Gül yüzünde kan, ayaklarinda kan..
    Kâ’be’de yâr-i gârdi senin için aglayan.

    Sensizlik gurbet oldu, bencileyin sarardi
    Bir hasretin öyküsü; göklerimiz karardi!

    Sah damarindan daha cânsin fâni bedene,
    Evinde gurbet çektin, yeni yurdun Medine.

    Gül bahçelerimiz hep yagmalandi çaresiz,
    Maddeye köle olduk, istikbalimiz fersiz!

    Sen kokan Güllerini koruyamadik.. Heyhât
    Kapimiza dayandi emr-i hak olan memât!

    Biz Bedir’de seyrettik elhak o arslanlari
    Görmedik Uhud kadar kahraman olanlari.

    Ey ask! Beni benden al.. Sür nebimin sehrine!
    Yalin ayak varayim o ravzay-i pâkine.

    Ey Güllerin sultani! Gözyaslariyla geldik,
    Ey kadîm dost! Kapinda Kitmir olmaya geldik!


    Hâk olup dönecegiz aslimiza muhakkak!
    Lâkin senin nurunla aydinlanir su âfâk!

    Firâkin renksiz takvim, gündüzlerimiz siyâh
    Bir tebessümün dahi bize nurlu insirâh!

    Gel gör bir halimizi, hep tilki sofrasinda!
    Çaresiz kaldik bu ölüm-kalim meydaninda!

    Çark bozuldu, maviyi katlettiler.. efendim!
    Küheylan kesildi su kör baliklar, efendim!

    Sana salât ve selâm.. gönlümüz senle dolsun
    Bizleri sana ümmet yapana hamdler olsun.


    Konu Bilgileri       Kaynak: www.azeribalasi.com

          Konu: Güllerin ve Gönüllerin Efendisine...

          Kategori: Peygamber Efendimiz (S.A.V.)

          Konuyu Baslatan: NAZLICAN

          Cevaplar: 0

          Görüntüleme: 2173


    Hiçbir şehre sığmadı yüreğim.
    İstanbul sen de yüreğimi ayaklarına doladın.
    Ve sen düştün ben kanadım.
    Ezildim yarama yine koskoca bir kenti bastım...

Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajinizi Degistirme Yetkiniz Yok
  •  

Giriş

Giriş