İncelmiş dudaklarında belirmiş ifadeleri görür gibiyim. Ela-Yeşil gözlerindeki ışıklar nerede? Uzaklarda olsa da bedenim, Kalben her dakika seninleyim. Değişti dualarım, artık şifa değil hayrı dilemedeyim. Yum gözlerini, koy elini göğsünün sol yerine, İşte bak tam orada, içinde bir yerlerdeyim. Seni öyle sevmede, öyle özlemede, çaresizliğime öyle dolanmış hallerdeyim ki.... Acizliğimi hiç bu kadar çok, hiç bu kadar derin hissetmemiştim.
Ölüm en büyük nasihattir oğlum dedi annem telefonda dün sabah
Ölüm en büyük nasihat...
Ben neresindeyim anne hayatın
Ben nasıl teslim edeceğim emanetimi?
Son sözüm ne olacak anne
Son bakışımda neler göreceğim
Bana da diyecekler mi pek de gençti diye “pek de erken gitti; diye
yada diyecekler mi ne çok sevilirdi, tüm insanların sevdiğini mutlak Mevla da sever diye
Böyle bir hayatı mı yaşıyorum ben
Yada diyecekler mi ;hiç kul hakkı yemedi, tek bir namaz borcu yoktu diye
Nasıl bir hayat yaşıyorum ben Nasıl vereceğim emaneti asıl sahibine?
Ah anam ah..Ah anacığım...
Düşünüyorum kendimi
Can dostlarımı,
Seni, babamı, gül yüzlü kardeşimi...
Her şeyi bir gün benimde bırakıp gideceğimi, herkesi..
Bir varmış ...bir yokmuş işte hayat
Bir göz açış kapamak kadar kısa olduğunu anladığımda ise
Bu yaşıma gelmiş olmak...
Ömrümüzün hangi noktasında olduğumuzu bilsek neler değişirdi hayatımızda.
Bir nefeslik vaktimizin kalmadığını bilmek mesela...
Yada yapmayı planladıklarımız için yeterli zamanın olmadığını hesap kitap edebilmek...
Dünyaya merhaba diyen bir bebeğin ellerini tuttuğumda hissettiğim hayat ile
Ebedi aleme göçmek üzere olanların avuçlarında okunan ....
Bu ikisi arasındaki fark...
Alışmayı öğreniyorum yavaş yavaş ölüme
Ölümün bir başlangıç olduğunu biliyorum
Beyaz güllerle yolları bezeli bir bahçeye uğurluyorum seni
Derki Yunus Ten fanidir, can ölmez.Ölür ise ten
ölür, canlar ölesi değil
Sen cansın
Ölesi değil...