Hep Kaybettikten Sonra Anlarız Kıymetini!..
--------------------------------------------------------------------------------
Hocaefendi mezarlıktaki işini bitirmek üzereydi... O anda 50 yıllık karısını kaybeden 78 yaşındaki adam, "ONU NE KADAR ÇOK SEVDİM!" diyerek çığlık çığlığa ağlamaya başlamışt... yaşlı adamın sesi merasimin sessizliğini bozmuştu... mezar başındaki diğer aile üyeleri ve dostlar şok olmuşlardı, birazda mahcubiyet içindeydiler...yetişkin çocukları alı al, moru mor babalarını yatıştırmaya çalıştılar: "TAMAM BABA! SENİ ANLIYORUZ!" ... yaşlı adam gözlerini dikmiş, kazılan mezara yavaş yavaş inen tabuta bakıyordu... merasime devam edildi... sonunda aile fertleri kefenin üzerine toprak atmaya başladılar... yaşlı adam hariç hepsi sırayla toprak attlar... ihtiyar hala "ONU NE KADAR ÇOK SEVDİM!" diye sesli sesli konuşuyordu... kızı ve iki oğlu konuşmasını engellemek istediler ama o devam etti, "ONU ÇOK SEVMİŞTİM!" ...kalabalık, mezarlığı terketmeye hazırlanırken yaşlı adam gitmemekte direniyordu... gözlerini mezara dikmiş, bakıyordu... hocaefendi yaklaştı:"KENDİNİZİ NASIL HİSSETTİĞİNİZİ BİLİYORUM AMA GİTME ZAMANI GELDİ. BURADAN AYRILMALI VE KENDİMİZİ HAYATIN AKIŞINA BIRAKMALIYIZ"dedi... yaşlı adam çaresizlik içinde bir kere daha "ONU NE KADAR ÇOK SEVDİM!"diyerek söylendi ve ekledi:
"BENİ NEDEN ANLAMIYORSUNUZ?BEN BUNU ONA SADECE BİR KERE SÖYLEYEBİLDİM!"