Kırmızı Gülün Hikayesi

[GARAGIZ]

Kırmızı gülün hikayesi bilinir mi
Bilmem.
Ama ben yine de hatırlatayım
Seneler öncesini.
Dünyada aşkın, mutluluğun
Umudun ve beyaz gülün olduğu günleri.
Tabii bunlarla anlaşamayan gururu da
Unutmamak lazım.
Bu beş arkadaşın sevinçle
Saklambaç oynadıkları günlerdi.
Tabii ebe çoktan belliydi: Gurur.
Mutluluğu çabucak bulan gurur
Aşkı aramaya başladı
Aradı ama bulamadı.
Düşündü, düşündü
Aşkın saklanabileceği tek yerin
Beyaz güllerin kucağı olduğunu
Çabucak kavradı sonra.
Bir çöple beyaz güllerin arasına daldı
Çoşkuyla
Bir çığlık, bir feryat koptu
Yürekleri acılar kapladı.
Bir gülün arkasından
Gözlerine çöp batmış aşk çıktı
Ağlayarak, kanayarak...
Aşkın kanıyla ıslanan beyaz güller ise
Kırmızıya dönmüştü.
Ve aşkın görmeyen gözlerine
Işık olmuşlardı, uğruna ölmüşlerdi...
Aşk nereye giderse kırmızı gül oradaydı
Sevgisini göstermek için.
Sevgisini paylaşmak
Elinden tutmak
Ona sımsıkı sarılmak için.
Hep bir parçasının eksik kaldığı
Hayata karşı birlikte
Gögüs germek için.
Kırmızı gül hep aşkın yanındadır
Aşk da hep kırmızı gülün içinde saklıdır.
O yüzdendir ki aşık bir erkek
Sevdiğine hep kırmızı bir gül alır
O yüzdendir ki aşık bir kız da
O gülü sevgiyle kabul eder.
Neden diye sormaz hiç, neden mi?
Neden aranır mı hiç
Kırmızı gülü sevmek için
Uğrunda ölmek için...

[Emine]

ellerine saglik canim harika bir paylasim
bende sana katilip bu hikayeyi sizlerle paylasmak isdedim


Kırmızı gül demet demet
Sevda değil bir alamet
Balam nenni yavrum nenni
Gitti gelmez o muhannet
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı balam nenni
Kırmızı gül her dem olmaz
Yaralara merhem olmaz
Balam nenni yavrum nenni
Ol tabipten merhem gelmez
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı balam nenni


Türkünün Hikayesi Konusunda İse Çeşitli Rivayetler Vardır ...

Ali diye bir oğlan varmış zamanında.Savaş patlak vermeden evvel gönül vermiş bir güzele evlenmiş ve evliliğinin daha kırkı çıkmadan askere çağrılıvermiş.Ali sevdiğini anası ile bir başına bırakıvermiş ve askere gitmiş.Ali askere gitmesinden epey bir süre geçmesinden sonra savaşın bittiği haberi gelmiş köye Ali'nin anası ile sevdiği mutluluk sarhoşu olmuşlar.Ali'nin içinde bulunduğu grubun şehre dönüş tarihi belli olmuş bunun üzerine anası ve karısı başlamışlar hazırlığa.Ve o gün geldiğinde anası demiş ki

"Kızım ben gidip tren istasyonunda bekleyeyim oğlumu sende hazırlıkları tamamla evde" deyip tren istasyonun yolunu sabahın köründe tutmuş.Anası başlamış beklemeye.Bir tren gelir biri gider ve oğlan gelmezmiş.Anası hava kararıncaya kadar beklemiş ve oğlan gelmemiş.Umudunu kesen ana evin yolunu tutmuş.

Eve geldiğinde gelinin odasında sesler geldiğini duyup kapıya yanaştığında içerde bir erkek olduğunu anlar.Bizim Anadolu'nun anası namusunu kirli bırakır mı içerden tüfeği kaptığı gibi odaya dalıverir ve yorgana doğru boşaltır mermileri.Ortalık kan gölüne dönmüştür.O arada yorgan sıyrılıverir yatağın üstünden.Birde ne görsün iki yıldır askerde olan oğulcuğu ile ona gözü gibi bakan gelini yatağın içersindedir.Meğersem anası istasyonda beklerken görememiştir oğlunu oğlanda koştura koştura eve gitmiş ve sevdiceğini yalnız bulunca dayanamamıştır.Bundan sonra ana az olan aklını da yitirip yollara düşer ağzında bir türkü;

Kırmızı Gül Demet Demet...

Başka Bir Hikayeye Görede

Annesinin tek oğlu Mehmet Erzurum yöresinde yetiştirdikleri ürünleri bugünkü Ermenistan'ın başkenti o dönemler önemli ticaret merkezi olan Revan'a (Erivan) kervan ile götürüp satmaktadır. Karayağız güçlü kuvvetli Mehmet annesine her akşam bahçelerinden derlediği gül demetini getirir. 'Sevgi ve saygı' ifadesi olan gül demetini anne duvara asıp kurutur onlara baktıkça oğlunu görür gibi olur. Ancak vebaya yakalanan Mehmet Revan'da ölür ve bir çalı dibine gömülür. Bir Mehmet değildir ölen kervanın çoğu da bu amansız hastalıktan kurtulamaz. Ağır ağır Erzurum'a giren kervanı analar babalar yavuklular meraklı gözlerle beklemektedir. Mehmet'in anası durumu öğrenince deli olup dağlara düşer. Elinde bir demet kırmızı gül dilinde "Kırmızı gül demet demet. Sevda değil bir alamet. Şol Revan'da balam kaldı. Yavrum kaldı.. diyerek ağıtlar yakıp dağlarda gezer durur."