Kerbela ve Hz. Hüseyin'in şehadeti

[-]

kerbela ve hz. hüseyin'in şehadeti

Sen yoktun ya Resululah, sen yoktun,
Bu zalimler için bir fırsattı
Ne insafları,ne de merhametleri vardı.

İndiriliyordu peş peşe kılıçlar
İnliyordu gökyüzü,
Sallandıkça sallanıyordu küfe
Katlediyorlardı peygamber torunlarını...
Kıpkırmızı renge boyanmıştı Küfe'nin toprakları,
Şahitti o zulme Allah,
Şahitti arz,şahitti sema
Vallahi bu dehşet ile sallanıyordu Kerbela
Kurak çöller çamur olmuştu,akan kanlarla...

Peygamber torunları oruçlu oruçlu sehid edildiler.Sanki gülüyordu yüzleri,duaya açılmış gibi açılmıştı semaya o kan süzülen elleri...Erkeklerden ayakta bir Hz. Hüseyin (ra) kalmıştı.Çünkü kimse Hz. Hüseyin'in üzerine gelemiyordu.O kimin üstüne gitse onlar irkiliyor, geriye çekiliyordu.Hz. Hüseyin haykırıyordu; "Yokmu karşıma çıkıcakbir er.Yokmu benimle dövüşecek bir cengaver" diyordu.Hz. Hüseyinin aklına birden Ümmü Seleme (ra)'ın söyledikleri geldi:
Hz. Hüseyin o zamanlar küçüktü beş yaşındaydı. Peygamber Efendimiz(sav) zevcesi Ümmü Selemenin evindeydi, ve ona"bulunduğum yere kimseyi alma Hz. Cebrail ile görüşüyorum"dedi.Ama Hz. Hüseyin birden bire içeriye daldı ve dedesine doğru koştu.Dedesi yernden kalkarak, Hz. Hüseyini kucağına aldı.Başını okşayıp öpüp kokluyordu.Hz Cebrail dede ile orunun muhabbetine bakıyordu.Ve dedi ki;
-Çok mu seviyorsun Ya Rasulullah?
-Evet çok seviyorum , bu benim torunumdur.
Hz. Cebrail;
-Çok yazık, dedi
-Neden? dedi Rasullullah.
Hz. Cebrail:
-Çünkü senin ümmetinden olanlar, bunu şehit edecek, diyordu.Rasulullah çok üzülmüş ve şaşırmıştı.
-Benim ümmetimden olanlar nasıl torunumu şehid edecekler, nasıl olur böyle bir şey,dedi.
Hz. Cebrail:
-Evet Ya Rasullullah.Senden sonra... Onu şehid edecekler.Buna Peygamberimiz çok üzülmüştü ve Hz. Hüseyini yavaşça yere bırakıverdi.
Hz. Cebrail:
-İstermisin Ya Rasulullah sana onun şehit düşüp kanının akacağı topraktan bir avuç vereyim.
Rasullullah(sav):
-Evet isterim, dedi.
Hz. Cebrail Rasulullahın avucuna toprağı koyu verdi.Ve Ümmü Selemeye giderek "biraz önce Cebrail bana senin ümmetinden Hüseyini şehid edecekler dedi bu toprakta şehid edileceği yerin toprağıdır al bunu sakla. bu toprak kana dönüştüğü an anla ki Hüseyinimi şehid etmişler".
Ümmü Seleme bunu Hz. Hüseyine anlatmıştı.İşte Hz. Hüseyinin aklına bunlar geldi ve dedi ki:
"fahrı kainat 'a anlatılan şehadet bugün gerçekleşecek görünüyor".
hz. hüseyin heybetle zakim güruhun üzerine gidiyordu.
"hani yokmu benim karşıma çıkacak" Sinan adında bir zalim, hz. Hüseyine arkadan sinsice yanaşarak,bütün hışmıyla elindeki mızrağı sırtına sapladı. hz.Hüseyin sendeleye sendeleye birkaç adımden sonra yere yığıldı. o zalim ikinci kez yanaşarak, dizleri üzerine çökmüş olan Hz. Hüseyinin arkadan saçlarını tuttu ve kılıcı (kırılasıca) elleriyle hz.Hüseyinin boynuna hışımla vurdu. mübarek başını gövdesinden ayırmıştı...
O sıra da Ümmü Seleme Kendi evinde uykuya daldığı bir vakit rüya gördü. Rüyasında Peygamber efendimizin saçı sakalı kan içindeydi.Ümmü seleme sordu:
-Nedir bu hal Ya Rasulullah?
"Benim ümmetimHüseyini şehid ettiler.
"Ümmü seleme uyandı . "eyvah hüseyineme eyvah" deyip feryad ediyordu. ve aklına hemen o toprak geldi. koyduğu yerden çıkardı. mendile sarılı topraktan kan damlıyordu...
bir Zeynep vardı. Hz.Hüseyinin kız kardeşi, öyle cesurdu ki yüz erkeğe bedel. birden fırlayarak Hz.Hüseyinin kesik başının üstüne koştu. kanlar içinde olan kardeşinin yüzüne bakıyordu... hz.Hüseyinin gözleri açıktı,hiç ölmemiş gibi bakıyordu. . bir feryat koptu hz. zeynepin yüreğinde... yankılanıyordu Yezidin sarayı:
" unutmayın diyordu zeynep. yarın hesap vereceksiniz. Allah sormayacak mı,dedem Rasulullah sormayacak mı size.neden budadınız çiçeklerimi dediğinde ne cevap vereceksiniz diyordu...
hz.Hüseyinin vücudunda 33 kılıç 33 mızrap darbesi vardı Vefat ederken 57 yaşındaydı.
Selam olsun Hz. Hüseyine selam olsun onun ehlibeytine selam olsun o güzel seyyidler, peygamber torunlarına .....

alıntı

Bir kez daha aci ve üzüntüyle aniyoruz peygamber gülünü